Rozdział 2 - Komisje dyscyplinarne - Postępowanie dyscyplinarne w stosunku do mianowanych pracowników naukowych, zatrudnionych w jednostkach badawczo-rozwojowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.12.64

Akt utracił moc

Wersja od: 8 marca 1989 r.

Rozdział  2

Komisje dyscyplinarne

§  7.

1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają:

1) w pierwszej instancji - komisje dyscyplinarne powoływane przez organy sprawujące nadzór nad działalnością jednostek badawczo-rozwojowych, zwane dolej "komisjami dyscyplinarnymi pierwszej instancji",

2) w drugiej instancji - wyższa komisja dyscyplinarna powoływana przez Ministra - Kierownika Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń, zwana dalej "wyższą komisją dyscyplinarną".

2. Dla jednostek badawczo-rozwojowych, nadzorowanych przez wspólny organ, w których ze względu na zbyt małą liczbę mianowanych pracowników naukowych powołanie oddzielnych komisji dyscyplinarnych nie jest uzasadnione, organ ten, po zasięgnięciu opinii rad naukowych tych jednostek, może powołać wspólną komisję dyscyplinarną, określając liczbę członków oraz jednostkę badawczo-rozwojową, przy której komisja będzie działała. Wspólna komisja dyscyplinarna jest komisją dyscyplinarną pierwszej instancji.

3. Członków wspólnej komisji dyscyplinarnej, w tym przewodniczącego i jego zastępców, powołuje spośród osób, o których mowa w § 8 ust. 2, organ sprawujący nadzór nad jednostkami badawczo-rozwojowymi, wyznaczając jednostkę obsługującą sekretariat wspólnej komisji dyscyplinarnej.

§  8.

1. Członków komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji, w liczbie co najmniej siedmiu, w tym przewodniczącego i dwóch zastępców, powołuje organ sprawujący nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową, po zaopiniowaniu przez radę naukową.

2. Na członków komisji dyscyplinarnej mogą być powołani mianowani pracownicy naukowi zatrudnieni w jednostce badawczo-rozwojowej co najmniej pięć lat oraz członkowie rady naukowej będący pracownikami tej jednostki badawczo-rozwojowej lub nie będący jej pracownikami.

§ 9. Członków wyższej komisji dyscyplinarnej, w liczbie co najmniej dwunastu, w tym przewodniczącego i dwóch zastępców, powołuje Minister - Kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń spośród mianowanych pracowników naukowych zatrudnionych w jednostkach badawczo-rozwojowych co najmniej pięć lat.

§  10.

1. Liczba członków wchodzących w skład wspólnej komisji dyscyplinarnej z poszczególnych jednostek badawczo-rozwojowych powinna być proporcjonalna do liczby zatrudnionych w nich mianowanych pracowników naukowych, z tym że każda jednostka badawczo-rozwojowa powinna być reprezentowana w składzie komisji co najmniej przez jednego członka komisji.

2. Do składu orzekającego we wspólnych komisjach dyscyplinarnych powinien wchodzić co najmniej jeden pracownik jednostki badawczo-rozwojowej lub członek rady naukowej jednostki zatrudniającej pracownika, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne.

§  11.

1. Nie może pełnić obowiązków członka komisji dyscyplinarnej osoba, przeciwko której toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne.

2. Członek komisji dyscyplinarnej traci mandat, gdy:

1) przestanie spełniać warunki określone w § 8 ust. 2,

2) toczące się przeciwko niemu postępowanie karne lub dyscyplinarne zakończy się prawomocnym skazaniem lub ukaraniem.

§  12.

1. Kadencja komisji dyscyplinarnej trwa cztery lata.

2. Członka komisji dyscyplinarnej, który nie wykonuje swoich obowiązków, można odwołać przed upływem kadencji w trybie przyjętym do powołania.

3. Skład komisji dyscyplinarnej może być w razie potrzeby uzupełniony w czasie trwania kadencji w trybie przyjętym do jej powołania.

4. W razie niemożności pełnienia obowiązków przez przewodniczącego komisji dyscyplinarnej, obowiązki te pełni jeden z jego zastępców.

§  13.

1. Do właściwości komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji należą wszystkie sprawy przeciwko mianowanym pracownikom naukowym jednostki badawczo-rozwojowej.

2. Wyższa komisja dyscyplinarna rozpoznaje odwołania od postanowień i orzeczeń wydanych przez komisje dyscyplinarne pierwszej instancji oraz zażalenia na postanowienia komisji dyscyplinarnej i jej przewodniczącego.

3. Członkami składu orzekającego w sprawach, o których mowa w ust. 2, nie mogą być osoby, które brały udział w wydaniu zaskarżonego postanowienia lub orzeczenia.

§ 14. Komisje dyscyplinarne rozpoznają sprawy w składzie trzech członków, wyznaczonych przez przewodniczącego komisji. Przewodniczącym składu orzekającego jest przewodniczący komisji lub jeden z jego zastępców albo osoba wskazana przez przewodniczącego komisji.