Część 9 - Postanowienia końcowe - Porozumienie ogólne w sprawie przywilejów i immunitetów Rady Europy. Paryż.1949.09.02. Protokół dodatkowy do Porozumienia ogólnego. Strasburg.1952.11.06.
Dz.U.2001.23.270
Akt obowiązującyCZĘŚĆ IX
Postanowienia końcowe
Postanowienia końcowe
Niniejsze Porozumienie podlega ratyfikacji. Dokumenty ratyfikacji zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. Porozumienie wejdzie w życie w dniu złożenia siódmego dokumentu ratyfikacji.
Jednakże do czasu wejścia w życie Porozumienia, zgodnie z postanowieniami poprzedniego ustępu, Sygnatariusze w celu uniknięcia jakiegokolwiek opóźnienia w sprawnym działaniu Rady wyrażają zgodę na jego tymczasowe stosowanie od dnia jego podpisania, zgodnie z odpowiednimi przepisami konstytucyjnymi.
Sporządzono w Paryżu dnia 2 września 1949 r., w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne i zostały złożone w jednym egzemplarzu w archiwach Rady Europy.
Sekretarz Generalny przekaże uwierzytelnione kopie każdemu Sygnatariuszowi.
Protokół dodatkowy do Porozumienia ogólnego w sprawie przywilejów i immunitetów Rady Europy
Protokół dodatkowy do Porozumienia ogólnego w sprawie przywilejów i immunitetów Rady Europy
pragnąc rozszerzyć postanowienia porozumienia,
uzgodniły, co następuje:
Każde obecne lub przyszłe państwo członkowskie Rady Europy, które nie jest sygnatariuszem porozumienia, może przystąpić do tego ostatniego oraz do protokołu, składając swój dokument przystąpienia do nich obu u Sekretarza Generalnego Rady Europy, który poinformuje o tym państwa członkowskie Rady.
Postanowienia artykułu 15 porozumienia stosuje się do przedstawicieli w Zgromadzeniu i ich zastępców w każdym wypadku, gdy uczestniczą w posiedzeniach Komitetów lub Podkomitetów Zgromadzenia Doradczego bądź też podróżują na miejsce posiedzenia i z powrotem, niezależnie, czy Zgromadzenie będzie w tym czasie obradować, czy też nie.
Stali przedstawiciele państw członkowskich Rady Europy korzystają podczas wykonywania swych funkcji i podczas podróży na miejsce posiedzeń i z powrotem z przywilejów, immunitetów i ułatwień, z których zazwyczaj korzystają przedstawiciele dyplomatyczni podobnej rangi.
Przywileje, immunitety i ułatwienia przyznawane są przedstawicielom państw członkowskich nie dla ich osobistej korzyści, lecz w celu zapewnienia im całkowitej niezależności przy wykonywaniu ich funkcji związanych z Radą Europy. Państwo członkowskie ma zatem nie tylko prawo, ale i obowiązek uchylić immunitet swojemu przedstawicielowi w każdym wypadku, gdy immunitet ten mógłby utrudniać sprawowanie wymiaru sprawiedliwości oraz gdy może być on uchylony bez uszczerbku dla celu, w którym został przyznany.
Postanowień artykułu 4 nie stosuje się wobec władz państwa, którego dana osoba jest obywatelem bądź którego jest lub była przedstawicielem.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upełnomocnieni, podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Strasburgu dnia 6 listopada 1952 r., w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne i zostaną złożone w jednym egzemplarzu w archiwach Rady Europy.
Sekretarz Generalny przekaże uwierzytelnione kopie każdemu z rządów sygnatariuszy i tych, które do niego przystąpiły.
Po zaznajomieniu się z powyższymi aktami prawnymi, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- Porozumienie ogólne i Protokół dodatkowy zostały uznane za słuszne, zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,
- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do powyższych aktów prawnych,
- przyrzeka, że będą one niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 5 marca 1993 r.