Część A - OBLIGATORYJNE WYMOGI DOTYCZĄCE POSTANOWIEŃ ROZDZIAŁU XI-2 MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU, 1974, Z PÓŹNIEJSZYMI POPRAWKAMI 1 POSTANOWIENIA OGÓLNE 1.1 Wprowadzenie - Poprawki do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974. 2002.12.13.
Dz.U.2005.120.1016
Akt jednorazowyCZĘŚĆ A
OBLIGATORYJNE WYMOGI DOTYCZĄCE POSTANOWIEŃ ROZDZIAŁU XI-2 MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU, 1974, Z PÓŹNIEJSZYMI POPRAWKAMI
OBLIGATORYJNE WYMOGI DOTYCZĄCE POSTANOWIEŃ ROZDZIAŁU XI-2 MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU, 1974, Z PÓŹNIEJSZYMI POPRAWKAMI
1.1 Wprowadzenie
Niniejsza część Międzynarodowego kodeksu dla ochrony statków i obiektów portowych zawiera obligatoryjne postanowienia, do których odnosi się rozdział XI-2 Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, z późniejszymi poprawkami.
1.2 Cele
Cele niniejszego Kodeksu obejmują:
1. ustanowienie międzynarodowych ram obejmujących współpracę pomiędzy Umawiającymi się Rządami, agencjami rządowymi, lokalnymi administracjami oraz przemysłem okrętowym i portowym w celu wykrywania zagrożeń dla ochrony i podejmowania środków zapobiegawczych wobec zdarzeń naruszających ochronę, wywołujących skutki dla statków i obiektów portowych wykorzystywanych w handlu międzynarodowym;
2. ustalenie odpowiednich ról i obowiązków dla Umawiających się Rządów, agencji rządowych, lokalnych administracji oraz sektora żeglugowego i portowego na poziomie krajowym i międzynarodowym dla zapewnienia ochrony na morzu;
3. zapewnienie szybkiego i efektywnego gromadzenia i wymiany informacji związanych z ochroną;
4. opracowanie metodologii niezbędnej dla oceny poziomu ochrony, w celu zastosowania stosownych planów i procedur reagowania na zmieniające się poziomy ochrony oraz
5. zapewnienie odpowiednich i współmiernych środków ochrony.
1.3 Wymagania funkcjonalne
Dla realizacji swych celów niniejszy Kodeks zawiera szereg wymagań funkcjonalnych. Obejmują one między innymi:
1. gromadzenie i ocenę informacji w zakresie zagrożeń dla ochrony oraz wymianę takich informacji z odpowiednimi Umawiającymi się Rządami;
2. wymaganie utrzymywania protokołów łączności dla statków i obiektów portowych;
3. zapobieganie nieupoważnionemu dostępowi do statków, obiektów portowych lub ich stref o ograniczonym dostępie;
4. zapobieganie wprowadzaniu nielegalnej broni, materiałów łatwopalnych i wybuchowych na statki lub obiekty portowe;
5. zapewnienie środków dla ogłaszania alarmu w celu przeciwdziałania zagrożeniom lub zdarzeniom naruszającym ochronę;
6. wymaganie stworzenia planów ochrony statku i obiektu portowego opartych na ocenie stanu ochrony oraz
7. przeprowadzanie szkoleń, alarmów próbnych i ćwiczeń w celu zapoznania się z wymaganiami planów i procedur ochrony.
2 DEFINICJE
2.1 Dla celów niniejszej części, o ile wyraźnie nie postanowiono inaczej:
1. Konwencja oznacza Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, z późniejszymi poprawkami.
2. Prawidło oznacza prawidło Konwencji.
3. Rozdział oznacza rozdział Konwencji.
4. Plan ochrony statku oznacza plan opracowany dla zapewnienia stosowania na statku środków przewidzianych dla ochrony osób znajdujących się na statku, ładunku, jednostek ładunkowych, zapasów statkowych lub samego statku przed ryzykiem zdarzeń naruszających ochronę.
5. Plan ochrony obiektu portowego oznacza plan opracowany dla zapewnienia stosowania środków przewidzianych dla ochrony obiektu portowego oraz statków, osób, ładunku, jednostek ładunkowych, zapasów statkowych w obrębie obiektu portowego przed ryzykiem zdarzeń naruszających ochronę.
6. Oficer ochrony statku oznacza osobę na pokładzie statku odpowiedzialną przed kapitanem, wyznaczoną przez armatora jako odpowiedzialną za ochronę statku, w tym za realizację i wykonywanie planu ochrony statku, a także za łączność z oficerem ochrony armatora i oficerem ochrony obiektu portowego.
7. Oficer ochrony armatora oznacza osobę wyznaczoną przez armatora do zapewnienia przeprowadzenia oceny stanu ochrony statku, zapewnienia, aby plan ochrony statku został opracowany, przedstawiony do zatwierdzenia, a następnie realizowany i wykonywany, a także za łączność z oficerami ochrony obiektu portowego oraz oficerem ochrony statku.
8. Oficer ochrony obiektu portowego oznacza osobę wyznaczoną jako odpowiedzialną za opracowanie, realizację, nowelizacje i wykonanie planu ochrony obiektu portowego oraz za łączność z oficerami ochrony statków i oficerami ochrony armatora.
9. Poziom ochrony 1 oznacza poziom, dla którego w każdym czasie utrzymywane będą minimalne odpowiednie środki ochrony.
10. Poziom ochrony 2 oznacza poziom, dla którego w wyniku zwiększonego ryzyka zajścia zdarzenia naruszającego ochronę przez pewien czas utrzymywane będą odpowiednie, dodatkowe środki ochrony bezpieczeństwa.
11. Poziom ochrony 3 oznacza poziom, przy którym przez ograniczony czas utrzymywane będą konkretne środki ochrony, związane z prawdopodobieństwem lub groźbą zajścia zdarzenia naruszającego ochronę, aczkolwiek identyfikacja konkretnego celu ataku może nie być możliwa.
2.2 Termin "statek" używany w niniejszym Kodeksie obejmuje ruchome platformy wiertnicze (MODU) oraz jednostki szybkie (HSC), zdefiniowane w prawidle XI-2/1.
2.3 Termin "Umawiający się Rząd" w związku z wszelkimi odniesieniami do obiektu portowego, używany w ustępach 14 do 18, obejmuje odniesienie do "Wyznaczonego Organu".
2.4 Terminy niezdefiniowane inaczej w niniejszej części będą miały takie znaczenie, jakie przypisano im w rozdziałach I oraz XI-2.
3 ZASTOSOWANIE
3.1 Niniejszy Kodeks ma zastosowanie do:
1. następujących typów statków odbywających podróże międzynarodowe:
1. statki pasażerskie, w tym pasażerskie jednostki szybkie (HSC);
2. statki towarowe, w tym jednostki szybkie (HSC), o pojemności 500 brutto i więcej;
3. ruchome platformy wiertnicze (MODU), oraz
2. obiektów portowych obsługujących statki odbywające podróże międzynarodowe.
3.2 Niezależnie od postanowień sekcji 3.1.2 Umawiające się Rządy podejmą decyzje o zakresie stosowania niniejszej części Kodeksu do takich obiektów portowych, w obrębie ich terytorialnej właściwości, które używane są przez statki zaangażowane w żegludze krajowej, ale od czasu do czasu obsługują statki w żegludze międzynarodowej.
3.2.1 Umawiające się Rządy będą podejmowały swe decyzje, o których mowa w sekcji 3.2, na podstawie oceny stanu ochrony obiektu portowego, dokonanej zgodnie z niniejszą częścią Kodeksu.
3.2.2 Wszelkie decyzje podejmowane przez Umawiające się Rządy zgodnie z wytycznymi z sekcji 3.2 nie będą naruszały poziomu ochrony, którego osiągnięcie jest celem rozdziału XI-2 lub niniejszej części Kodeksu.
3.3 Niniejszy Kodeks nie ma zastosowania do okrętów wojennych, pomocniczych jednostek marynarki wojennej oraz innych statków, posiadanych lub eksploatowanych przez Umawiające się Rządy i wykorzystywanych wyłącznie w służbie niehandlowej.
3.4 Sekcje od 5 do 13 i 19 niniejszej części Kodeksu mają zastosowanie do armatorów i statków określonych w prawidle XI-2/4.
3.5 Sekcje 5 oraz od 14 do 18 niniejszej części Kodeksu mają zastosowanie do obiektów portowych wyszczególnionych w prawidle XI-2/10.
3.6 Żadne postanowienia niniejszego Kodeksu nie naruszają praw i obowiązków państw zgodnie z prawem międzynarodowym.
4 OBOWIĄZKI UMAWIAJĄCYCH SIĘ RZĄDÓW
4.1 Zgodnie z postanowieniami prawidła XI-2/3 oraz XI-2/7 Umawiające się Rządy określą poziomy ochrony oraz zapewnią wytyczne dla ochrony przed zdarzeniami naruszającymi ochronę. Wyższe poziomy ochrony wskazują na większe prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia naruszającego ochronę. Czynniki, które powinny być uwzględnione przy określaniu właściwego poziomu ochrony, obejmują:
1. stopień wiarygodności informacji o zagrożeniu;
2. stopień potwierdzenia informacji o zagrożeniu;
3. stopień szczegółowości lub bliskości informacji o zagrożeniu oraz
4. potencjalne konsekwencje wystąpienia zdarzenia naruszającego ochronę.
4.2 Umawiające się Rządy, określając poziom ochrony 3, wydadzą w miarę konieczności odpowiednie instrukcje i zapewnią przekaz informacji związanych z ochroną statków i obiektów portowych, które mogą zostać zagrożone.
4.3 Umawiające się Rządy mogą delegować niektóre ze swych zadań, wynikających z rozdziału XI-2 oraz niniejszej części Kodeksu, uznanej organizacji ochrony, z wyjątkiem:
1. ustalania odpowiedniego poziomu ochrony;
2. zatwierdzania oceny stanu ochrony obiektu portowego oraz późniejszych poprawek do zatwierdzonej oceny;
3. ustalania obiektów portowych, od których wymagane będzie wyznaczenie oficera ochrony obiektu portowego;
4. zatwierdzania planu ochrony obiektu portowego i późniejszych poprawek do zatwierdzonego planu;
5. stosowania środków kontroli i zapewnienia zgodności zgodnie z prawidłem XI-2/9 oraz
6. ustalenia wymagań w stosunku do Deklaracji ochrony.
4.4 Umawiające się Rządy, w stopniu, który uznają za odpowiedni, będą sprawdzać skuteczność planów ochrony statku oraz planów ochrony obiektu portowego lub zatwierdzonych przez nie poprawek do takich planów, lub planów zatwierdzonych w ich imieniu w przypadku statków.
5 DEKLARACJA OCHRONY
5.1 Umawiające się Rządy określą sytuacje, w których wymagana jest Deklaracja ochrony, oceniając ryzyko stwarzane przez działalność w płaszczyźnie statek/port lub statek-statek dla osób, majątku lub środowiska.
5.2 Statek może żądać wypełnienia Deklaracji ochrony, gdy:
1. statek jest eksploatowany na wyższym poziomie ochrony niż poziom obiektu portowego lub innego statku, z którym dany statek współpracuje;
2. pomiędzy Umawiającymi się Rządami zostało zawarte porozumienie w sprawie Deklaracji ochrony dotyczące określonych podróży międzynarodowych lub określonych statków wykonujących te podróże;
3. zaistniało zagrożenie ochrony lub zdarzenie naruszające ochronę z udziałem, odpowiednio, statku lub obiektu portowego;
4. statek znajduje się w porcie, w którym nie wymaga się posiadania i wprowadzenia w życie zatwierdzonego planu ochrony obiektu portowego lub
5. statek prowadzi działalność w płaszczyźnie statek-statek z innym statkiem, od którego nie wymaga się posiadania i wprowadzania w życie zatwierdzonego planu ochrony statku.
5.3 Wniosek o sporządzenie Deklaracji ochrony, o którym mowa w niniejszej sekcji, zostanie potwierdzony przez odpowiedni obiekt portowy lub statek.
5.4 Deklaracja ochrony będzie sporządzana przez:
1. kapitana lub oficera ochrony statku w imieniu statku (statków) oraz, odpowiednio,
2. oficera ochrony obiektu portowego lub, jeśli zostanie to inaczej określone przez Umawiający się Rząd, przez jakikolwiek inny organ odpowiedzialny za ochronę od strony lądu w imieniu obiektu portowego.
5.5 Deklaracja ochrony zawierać będzie wymagania co do ochrony, które mogą być podzielone pomiędzy obiektem portowym i statkiem (lub pomiędzy statkami), i ustali zakres odpowiedzialności dla każdego z nich.
5.6 Umawiające się Rządy określą, uwzględniając postanowienia prawidła XI-9.2.3, minimalny okres, przez który Deklaracje ochrony będą przechowywane przez obiekty portowe znajdujące się w ich terytorialnej właściwości.
5.7 Administracje określą, uwzględniając postanowienia prawidła XI-9.2.3, minimalny okres, przez który Deklaracje ochrony będą przechowywane przez statki uprawnione do podnoszenia ich bandery.
6 OBOWIĄZKI ARMATORA
6.1 Armator zapewni, aby plan ochrony statku zawierał jasne stwierdzenia, podkreślające władzę kapitana. W planie ochrony statku armator ustanowi, że kapitan posiada nadrzędną władzę i ponosi odpowiedzialność za podjęcie decyzji w odniesieniu do bezpieczeństwa i ochrony statku oraz możliwość zwrócenia się, w razie konieczności, o pomoc do armatora lub jakiegokolwiek Umawiającego się Rządu.
6.2 Armator zapewni, aby oficer ochrony armatora, kapitan i oficer ochrony statku otrzymali niezbędne wsparcie przy wypełnieniu zadań i obowiązków zgodnie z postanowieniami rozdziału XI-2 oraz niniejszej części Kodeksu.
7 OCHRONA STATKU
7.1 Od statku wymagane jest działanie według poziomów ochrony określonych przez Umawiające się Rządy w sposób podany poniżej.
7.2 Na poziomie ochrony 1 prowadzone będą następujące działania z wykorzystaniem odpowiednich środków, na wszystkich statkach, z uwzględnieniem wytycznych podanych w części B niniejszego Kodeksu, w celu zidentyfikowania i podjęcia środków zapobiegawczych wobec zdarzeń naruszających ochronę:
1. zapewnienie wykonywania wszystkich zadań w zakresie ochrony statku;
2. kontrolowanie dostępu do statku;
3. kontrolowanie zaokrętowania pasażerów i ich bagażu;
4. monitorowanie obszarów o ograniczonym dostępie w celu zapewnienia dostępu do nich jedynie osobom upoważnionym;
5. monitorowanie pokładów oraz akwenów otaczających statek;
6. nadzorowanie przeładunku towarów i zapasów statkowych oraz
7. zapewnienie, że środki łączności związane z ochroną pozostają w ciągłej gotowości.
7.3 Na poziomie ochrony 2 dla każdego działania wyszczególnionego w sekcji 7.2 zrealizowane zostaną dodatkowe środki ochrony, ujęte w planie ochrony statku, z uwzględnieniem wytycznych podanych w części B niniejszego Kodeksu.
7.4 Na poziomie ochrony 3 dla każdego działania wyszczególnionego w sekcji 7.2 zrealizowane zostaną dalsze konkretne środki ochrony, ujęte w planie ochrony statku, z uwzględnieniem wytycznych podanych w części B niniejszego Kodeksu.
7.5 W każdym przypadku wprowadzenia przez Administrację poziomu ochrony 2 lub 3 statek potwierdzi otrzymanie instrukcji o zmianie poziomu ochrony.
7.6 Przed wejściem do obiektu portowego lub podczas postoju w porcie znajdującym się w terytorialnej właściwości Umawiającego się Rządu, dla którego ustanowiono poziom ochrony 2 lub 3, statek potwierdzi otrzymanie takiej instrukcji i potwierdzi oficerowi ochrony obiektu portowego rozpoczęcie realizacji odpowiednich środków i procedur, wyszczególnionych w planie ochrony obiektu portowego, a w przypadku poziomu ochrony 3 - w instrukcjach wydanych przez Umawiający się Rząd, który wprowadził poziom ochrony 3. Statek zawiadomi o wszelkich trudnościach w realizacji. W takich przypadkach oficer ochrony obiektu portowego oraz oficer ochrony statku będą utrzymywali łączność i koordynowali odpowiednie działania.
7.7 Jeśli Administracja wymaga, aby statek wprowadził poziom ochrony wyższy od ustanowionego dla obiektu portowego, do którego zamierza zawinąć lub w którym już przebywa, lub ten poziom ochrony jest już na statku wprowadzony, statek bezzwłocznie poinformuje o zaistniałej sytuacji odpowiednie władze Umawiającego się Rządu, na terenie którego obiekt portowy jest zlokalizowany, oraz oficera ochrony obiektu portowego.
7.7.1 W takich przypadkach oficer ochrony statku będzie utrzymywał łączność z oficerem ochrony obiektu portowego i, jeśli będzie to konieczne, koordynował odpowiednie akcje.
7.8 Administracja wymagająca, by statki uprawnione do podnoszenia jej bandery wprowadziły poziom ochrony 2 albo 3 w porcie innego Umawiającego się Rządu, bezzwłocznie poinformuje o tym ten Umawiający się Rząd.
7.9 Gdy Umawiające się Rządy określą poziom ochrony i zapewnią dostarczenie informacji o poziomie ochrony statkom operującym na ich wodach terytorialnych lub statkom, które zakomunikowały zamiar wejścia na ich wody terytorialne, takim statkom zalecone zostanie utrzymywanie czujności i niezwłoczne przekazywanie ich Administracji oraz pobliskim państwom nadbrzeżnym wszelkich informacji, które mogą mieć wpływ na ochronę na morzu w danym obszarze.
7.9.1 Informując takie statki o poziomie ochrony, jaki powinien być zastosowany, Umawiający się Rząd, biorąc pod uwagę wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu, poinformuje również te statki o wszelkich środkach ochrony, jakie powinny one wprowadzić, a także, jeśli będzie to stosowne, o środkach wprowadzonych przez Umawiający się Rząd w celu zapewnienia ochrony przed zagrożeniem.
8 OCENA STANU OCHRONY STATKU
8.1 Ocena stanu ochrony statku jest zasadniczą i integralną częścią procesu opracowywania i aktualizacji planu ochrony statku.
8.2 Oficer ochrony armatora zapewni, aby ocena stanu ochrony statku dokonywana była przez osoby posiadające odpowiednie umiejętności w zakresie oceny stopnia ochrony statku, zgodnie z niniejszą sekcją, z uwzględnieniem wytycznych z części B niniejszego Kodeksu.
8.3 Pod warunkiem zachowania postanowień sekcji 9.2.1 ocena stanu ochrony statku dla konkretnego statku może być dokonana przez uznaną organizację ochrony.
8.4 Ocena stanu ochrony statku obejmować będzie badanie stanu ochrony przeprowadzane na statku oraz, co najmniej, następujące elementy:
1. identyfikacja istniejących środków ochrony, procedur i operacji;
2. identyfikacja i ocena kluczowych operacji statkowych stanowiących istotny przedmiot ochrony;
3. identyfikacja możliwych zagrożeń dla kluczowych operacji statkowych i prawdopodobieństwo ich wystąpienia, w celu ustalenia środków ochrony i ustalenia kolejności ich stosowania oraz
4. identyfikacja słabych punktów, w tym czynnika ludzkiego w infrastrukturze, planach działania i procedurach.
8.5 Ocena stanu ochrony powinna być udokumentowana, weryfikowana, zaakceptowana i przechowywana przez armatora.
9 PLAN OCHRONY STATKU
9.1 Każdy statek powinien posiadać na pokładzie plan ochrony statku zatwierdzony przez Administrację. Plan powinien zawierać postanowienia dotyczące trzech poziomów ochrony zdefiniowanych w niniejszej części Kodeksu.
9.1.1 Z zachowaniem postanowień sekcji 9.2.1 plan ochrony statku dla konkretnego statku może być przygotowany przez uznaną organizację ochrony.
9.2 Administracja może powierzyć dokonanie przeglądu i zatwierdzenie planów ochrony statku lub poprawek do uprzednio zatwierdzonych planów uznanej organizacji ochrony.
9.2.1 W takich przypadkach uznana organizacja ochrony, podejmująca się przeglądu i zatwierdzenia planu ochrony statku lub jego poprawek, nie powinna być uprzednio zaangażowana w przygotowywanie oceny stanu ochrony statku czy też tworzenie planu ochrony statku bądź jego poprawek będących następnie przedmiotem przeglądu.
9.3 Przy składaniu do zatwierdzenia planu ochrony statku lub poprawek do uprzednio zatwierdzonego planu należy dołączyć ocenę stanu ochrony statku, na podstawie której plan lub poprawki zostały przygotowane.
9.4 Taki plan powinien być opracowany z uwzględnieniem wytycznych zawartych w części B niniejszego Kodeksu i napisany w języku lub językach roboczych statku. Jeśli użyty język bądź użyte języki nie są językiem: angielskim, francuskim albo hiszpańskim, należy dołączyć tłumaczenie na jeden z tych języków. Plan będzie obejmował co najmniej:
1. środki przeznaczone dla zapobiegania wnoszeniu na pokład broni, niebezpiecznych substancji i urządzeń przeznaczonych do użycia przeciwko ludziom, statkom lub portom, a których przewóz nie jest dozwolony;
2. identyfikację obszarów o ograniczonym dostępie oraz środków zapobiegających dostępowi osób nieupoważnionych;
3. środki zapobiegające dostępowi do statku osobom nieupoważnionym;
4. procedury reagowania na zagrożenie ochrony lub naruszenie ochrony, włączając postanowienia dotyczące utrzymania najistotniejszych operacji dla statku lub w relacji statek/port;
5. procedury reagowania na wszelkie instrukcje dotyczące ochrony, które mogą być wydane przez Umawiający się Rząd przy poziomie ochrony 3;
6. procedury ewakuacji na wypadek zagrożenia ochrony lub naruszenia ochrony;
7. zadania załogi statku odpowiedzialnej za ochronę oraz pozostałej załogi statku w zakresie ochrony;
8. procedury audytu działań w zakresie ochrony;
9. procedury szkoleń, alarmów próbnych i ćwiczeń związanych z planem;
10. procedury współdziałania w zakresie ochrony obiektu portowego;
11. procedury okresowego przeglądu i aktualizacji planu;
12. procedury składania raportów w sprawie zdarzeń naruszających ochronę;
13. identyfikację oficera ochrony statku;
14. identyfikację oficera ochrony armatora wraz ze szczegółami całodobowej łączności;
15. procedury zapewniające inspekcję, testowanie, kalibrację i utrzymanie w ruchu wszelkiego wyposażenia ochronnego znajdującego się na statku;
16. częstotliwość testowania i kalibracji wyposażenia ochrony znajdującego się na statku;
17. lokalizację punktów aktywacji systemu alertu o zagrożeniu ochrony statku1 oraz
18. procedury, instrukcje i wytyczne na temat użycia systemu alertu o zagrożeniu ochrony statku, w tym testowania, uaktywniania, dezaktywowania i zerowania oraz ograniczenia fałszywych alertów1.
9.4.1 Personel, przeprowadzający audyt wewnętrzny działań w zakresie ochrony wyszczególnionych w planie lub oceniający jego wejście w życie, powinien być niezwiązany z działalnością będącą przedmiotem audytu, chyba że jest to niewykonalne ze względu na rozmiar i charakter armatora lub statku.
9.5 Administracja określi, które zmiany do zatwierdzonego planu ochrony statku lub w wyposażeniu ochronnym, wyszczególnionym w zatwierdzonym planie, nie mogą być wprowadzone w życie, dopóki odnośne poprawki w planie nie zostaną zatwierdzone przez Administrację. Wszelkie takie poprawki będą co najmniej tak skuteczne, jak środki przewidziane w rozdziale XI-2 lub w niniejszej części Kodeksu.
9.5.1 Charakter zmian w planie ochrony statku lub wyposażeniu ochronnym, które zostały w sposób szczególny zatwierdzone przez Administrację zgodnie z sekcją 9.5, zostanie udokumentowany w sposób wyraźnie wskazujący na ich zatwierdzenie. Zatwierdzenie to będzie dostępne na pokładzie statku i będzie przedstawiane razem z Międzynarodowym certyfikatem ochrony statku (lub Tymczasowym międzynarodowym certyfikatem ochrony statku). Jeśli te zmiany mają charakter tymczasowy, po przywróceniu oryginalnych, zatwierdzonych środków lub wyposażenia, taka dokumentacja nie musi być dalej przechowywana na statku.
9.6 Plan może być przechowywany w formie elektronicznej. W takim przypadku będzie on chroniony przez procedury mające na celu zapobieżenie nieupoważnionemu usunięciu, zniszczeniu lub zmianie.
9.7 Plan będzie chroniony przez nieupoważnionym dostępem lub ujawnieniem.
9.8 Plany ochrony statku nie podlegają inspekcji funkcjonariuszy odpowiednio upoważnionych przez Umawiający się Rząd do prowadzenia kontroli i stosowania środków zgodności zgodnie z prawidłem XI-2/9, z wyjątkiem okoliczności wyszczególnionych w sekcji 9.8.1.
9.8.1 Jeśli funkcjonariusze odpowiednio upoważnieni przez Umawiający się Rząd mają wyraźne podstawy do podejrzenia, że statek nie spełnia wymagań rozdziału XI-2 lub części A niniejszego Kodeksu, a jedynym sposobem weryfikacji lub usunięcia niezgodności jest dokonanie przeglądu odpowiednich wymogów planu ochrony statku, zezwala się na wyjątkowe, ograniczone udostępnienie konkretnych części planu, odnoszących się do niezgodności, lecz tylko za zgodą Umawiającego się Rządu lub kapitana statku, którego podejrzenie dotyczy. Niemniej jednak postanowienia planu odnoszące się do sekcji 9.4 punkty 2, 4, 5, 7, 15, 17 i 18 niniejszej części Kodeksu uważane są za informacje poufne i nie mogą być przedmiotem inspekcji, chyba że inaczej uzgodniły to zainteresowane Umawiające się Rządy.
10 ZAPISY
10.1 Zapisy następujących czynności, objętych planem ochrony statku, będą przechowywane na pokładzie przez co najmniej minimalny okres określony przez Administrację, z uwzględnieniem postanowień prawidła XI-2/9.2.3:
1. szkolenia, alarmy próbne i ćwiczenia;
2. zagrożenia ochrony i zdarzenia naruszające ochronę;
3. naruszenia ochrony;
4. zmiany w poziomach ochrony;
5. komunikaty dotyczące bezpośredniej ochrony statku, takie jak specyficzne zagrożenia dla statku lub obiektów portowych, w których statek przebywa lub przebywał;
6. wewnętrzne audyty i przeglądy czynności w zakresie ochrony;
7. okresowy przegląd oceny poziomu ochrony statku;
8. okresowy przegląd planu ochrony statku;
9. wdrażanie w życie wszelkich poprawek do planu oraz
10. utrzymanie, kalibracja i testowanie wszelkiego wyposażenia ochrony znajdującego się na pokładzie, w tym testowanie systemu alertu o zagrożeniu ochrony statku.
10.2 Zapisy prowadzone będą w języku lub językach roboczych statku. Jeśli takim językiem lub językami nie są: angielski, francuski lub hiszpański, dołączone zostanie tłumaczenie na jeden z tych języków.
10.3 Zapisy mogą być przechowywane w formie elektronicznej. W takim przypadku powinny być chronione przez procedury mające na celu zapobieżenie nieuprawnionemu usunięciu, zniszczeniu lub zmianie.
10.4 Zapisy powinny być chronione przed nieuprawnionym dostępem lub ujawnieniem.
11 OFICER OCHRONY ARMATORA
11.1 Armator wyznaczy oficera ochrony armatora. Osoba wyznaczona na oficera ochrony armatora może działać jako oficer ochrony armatora dla jednego lub więcej statków, w zależności od ilości i typów statków eksploatowanych przez armatora, pod warunkiem że statki, za które osoba ta jest odpowiedzialna, zostaną ściśle określone. Armator może, w zależności od ilości i typów eksploatowanych statków, wyznaczyć kilka osób na oficerów ochrony armatora, pod warunkiem że jest ściśle określone, za które statki każda z tych osób jest odpowiedzialna.
11.2 Poza obowiązkami i zadaniami wyszczególnionymi w innych miejscach niniejszej części Kodeksu obowiązki i zadania oficera ochrony armatora obejmują, między innymi:
1. informowanie o poziomie zagrożeń, z jakimi statek może się spotkać, przy użyciu odpowiednich ocen stanu ochrony i innych istotnych informacji;
2. zapewnienie dokonywania oceny stanu ochrony statku;
3. zapewnienie sporządzenia, przedstawienia do zatwierdzenia, a następnie realizacji i utrzymywania planu ochrony statku;
4. zapewnienie modyfikacji planu ochrony statku, w miarę potrzeb, w celu korekty braków i dostosowania go do wymogów ochrony przewidzianych dla konkretnego statku;
5. organizowanie wewnętrznych audytów oraz przeglądów działań w zakresie ochrony;
6. organizowanie wstępnego audytu i kolejnych weryfikacji statku przez Administrację lub organizację uznaną w dziedzinie ochrony;
7. zapewnienie, aby niezgodności wykryte w czasie audytów wewnętrznych, przeglądów okresowych, inspekcji ochrony oraz weryfikacji zgodności były pilnie analizowane i usuwane;
8. wzmocnienie świadomości w zakresie ochrony i czujności;
9. zapewnienie adekwatnego szkolenia personelu odpowiedzialnego za ochronę statku;
10. zapewnienie efektywnej komunikacji i współpracy pomiędzy oficerem ochrony statku oraz odpowiednimi oficerami ochrony obiektu portowego;
11. zapewnienie spójności pomiędzy wymogami w zakresie ochrony i wymaganiami co do bezpieczeństwa statku;
12. zapewnienie, aby w przypadku korzystania z planów statków siostrzanych lub z planów ochrony floty statków plany dla każdego statku odzwierciedlały wiernie informacje specyficzne dla danego statku oraz
13. zapewnienie, aby realizowane i utrzymywane były wszelkie rozwiązania alternatywne lub równoważne, zatwierdzone dla danego statku lub grupy statków.
12 OFICER OCHRONY STATKU
12.1 Oficer ochrony statku zostanie wyznaczony dla każdego statku.
12.2 Poza obowiązkami i zadaniami wyszczególnionymi w innych miejscach niniejszej części Kodeksu, obowiązki i zadania oficera ochrony statku obejmują, między innymi:
1. dokonywanie regularnej inspekcji ochrony statku dla zapewnienia utrzymywania odpowiednich środków ochrony;
2. utrzymywanie i nadzór nad realizacją planu ochrony statku, w tym zmian do tego planu;
3. koordynację w aspekcie ochrony pomiędzy członkami załogi statku a odpowiednimi oficerami ochrony obiektu portowego podczas operacji ładunkowych i dostaw zapasów statkowych;
4. proponowanie modyfikacji do planu ochrony statku;
5. informowanie oficera ochrony armatora o wszelkich brakach i niezgodnościach, zidentyfikowanych w czasie audytów wewnętrznych, okresowych przeglądów, inspekcji ochrony i przeglądów zgodności oraz realizację działań korygujących;
6. wzmacnianie czujności i świadomości w zakresie ochrony osób przebywających na statku;
7. zapewnienie, by załoga statku była poddawana stosownym szkoleniom, według potrzeb;
8. informowanie o wszelkich zdarzeniach naruszających ochronę;
9. koordynacja realizacji planu ochrony statku z oficerem ochrony armatora oraz odpowiednim oficerem ochrony obiektu portowego oraz
10. zapewnienie, aby wyposażenie w zakresie ochrony, jeśli jakiekolwiek występuje, było odpowiednio eksploatowane, testowane, kalibrowane i utrzymywane.
________
1 Administracje mogą zezwolić, aby uniknąć jakiegokolwiek naruszenia celu, w jakim statek zaopatrzony jest w system alertu o zagrożeniu ochrony statku, na przechowywanie tej informacji w innym miejscu na statku, w dokumencie znanym kapitanowi, oficerowi ochrony statku i innemu starszemu personelowi według decyzji armatora.
13 SZKOLENIA, ALARMY PRÓBNE I ĆWICZENIA W ZAKRESIE OCHRONY STATKU
13.1 Oficer ochrony armatora oraz odpowiedni personel lądowy posiadać będą wiedzę i przeszkoleni zostaną z uwzględnieniem wytycznych podanych w części B niniejszego Kodeksu.
13.2 Oficer ochrony statku posiadać będzie wiedzę i przeszkolony zostanie z uwzględnieniem wytycznych podanych w części B niniejszego Kodeksu.
13.3 Załoga statku, na której spoczywają konkretne zadania i obowiązki w zakresie ochrony, będzie wykazywała zrozumienie dla swej odpowiedzialności za ochronę statku zgodnie z opisem podanym w planie ochrony statku, a także będzie posiadała dostateczną wiedzę i zdolność do wykonywania przypisanych zadań, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
13.4 Dla zapewnienia efektywnej realizacji planu ochrony statku w odpowiednich okresach czasowych przeprowadzane będą ćwiczenia, uwzględniające typ statku, zmiany w liczebności załogi statku, obiektów portowych, do których statek ma zawinąć, i inne odpowiednie okoliczności, biorąc pod uwagę wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
13.5 Oficer ochrony armatora zapewni efektywną koordynację i realizację planów ochrony statku poprzez udział w ćwiczeniach w stosownych odstępach czasu, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
14 OCHRONA OBIEKTU PORTOWEGO
14.1 Od obiektu portowego wymagane jest działanie w zakresie poziomów ochrony określonych przez Umawiający się Rząd, na obszarze którego obiekt jest położony. Środki i procedury ochrony będą stosowane w porcie w taki sposób, aby spowodować jak najmniejsze zakłócenia lub opóźnienia w stosunku do pasażerów, statków, załóg statków i osób odwiedzających je, towarów i usług.
14.2 Na poziomie ochrony 1 prowadzone będą następujące działania poprzez odpowiednie środki, podjęte we wszystkich obiektach portowych, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu, w celu identyfikacji i przyjęcia środków zapobiegawczych przeciwko zdarzeniom naruszającym bezpieczeństwo:
1. zapewnienie wykonywania wszystkich zadań w zakresie ochrony obiektu portowego;
2. kontrolowanie dostępu do obiektu portowego;
3. monitorowanie obiektu portowego, włączając kotwicowiska i miejsca cumowania;
4. monitorowanie obszarów o ograniczonym dostępie, w celu zapewnienia dostępu do nich jedynie osób upoważnionych;
5. nadzór nad operacjami ładunkowymi;
6. nadzór nad operacjami związanymi z zapasami statku oraz
7. zapewnienie, że środki komunikacji w zakresie ochrony pozostają w ciągłej gotowości.
14.3 Na poziomie ochrony 2 dla każdego działania wyszczególnionego w sekcji 14.2 zrealizowane zostaną dodatkowe środki ochrony wyszczególnione w planie ochrony obiektu portowego, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
14.4 Na poziomie ochrony 3 dla każdego działania wyszczególnionego w sekcji 14.2 zrealizowane zostaną dalsze konkretne środki ochrony wyszczególnione w planie ochrony obiektu portowego, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
14.4.1 Ponadto na poziomie ochrony 3 od obiektu portowego wymagane jest zareagowanie na i zrealizowanie instrukcji określonych przez Umawiający się Rząd, na którego obszarze obiekt portowy jest położony.
14.5 W przypadku gdy oficer ochrony obiektu portowego został powiadomiony, że statek napotyka trudności w zapewnieniu zgodności z wymogami rozdziału XI-2 lub niniejszej części Kodeksu, lub przy realizacji odpowiednich środków i procedur wyszczególnionych w planie ochrony statku, a w przypadku poziomu ochrony 3 - w wykonaniu wszelkich instrukcji co do ochrony, wydanych przez Umawiający się Rząd, na którego obszarze znajduje się obiekt portowy, oficer ochrony obiektu portowego oraz oficer ochrony statku nawiążą łączność i będą koordynowali stosowne działania.
14.6 W przypadku gdy oficer ochrony obiektu portowego został powiadomiony, że statek jest na poziomie ochrony wyższym niż poziom w obiekcie portowym, oficer ochrony obiektu portowego poinformuje o sprawie właściwy organ i nawiąże łączność z oficerem ochrony statku dla koordynacji stosownych działań, jeśli będzie to konieczne.
15 OCENA STANU OCHRONY OBIEKTU PORTOWEGO
15.1 Ocena stanu ochrony obiektu portowego jest zasadniczą częścią procesu tworzenia i aktualizacji planu ochrony obiektu portowego.
15.2 Ocena stanu ochrony obiektu portowego będzie przeprowadzana przez Umawiający się Rząd, na którego obszarze znajduje się obiekt portowy. Umawiający się Rząd może upoważnić uznaną organizację w dziedzinie ochrony do przeprowadzenia oceny stanu ochrony dla konkretnego obiektu portowego położonego na jego obszarze.
15.2.1 W przypadku gdy ocena stanu ochrony obiektu portowego dokonana została przez uznaną organizację w dziedzinie ochrony, ocena stanu ochrony zostanie zbadana i zatwierdzona na zgodność z niniejszym ustępem przez Umawiający się Rząd, na obszarze którego obiekt portowy jest zlokalizowany.
15.3 Osoby przeprowadzające ocenę będą posiadały odpowiednie umiejętności dla oceny stanu ochrony obiektu portowego zgodnie z niniejszym ustępem, uwzględniając wytyczne podane w niniejszej części Kodeksu.
15.4 Oceny stanu ochrony obiektu portowego będą poddawane okresowym przeglądom i aktualizacji, z uwzględnieniem zmieniających się zagrożeń lub pomniejszych zmian w obiekcie portowym, a zawsze będą podlegały przeglądowi i aktualizacji w przypadku, gdy w obiekcie portowym będą miały miejsce poważne zmiany.
15.5 Ocena stanu ochrony obiektu portowego będzie obejmowała, między innymi:
1. identyfikację i ocenę ważnych składników majątku i infrastruktury, których ochrona ma ważne znaczenie;
2. identyfikację możliwych zagrożeń dla majątku i infrastruktury oraz prawdopodobieństwa ich zdarzenia, w celu ustalenia środków ochrony,
3. identyfikację, wybór i ustalenie kolejności środków przeciwdziałania i zmian w procedurach oraz poziomu ich skuteczności w ograniczaniu podatności na zagrożenia;
4. identyfikację słabych punktów, w tym czynnika ludzkiego, w infrastrukturze, polityce i procedurach.
15.6 Umawiający się Rząd może zezwolić, aby ocena stanu ochrony obiektu portowego obejmowała więcej niż jeden obiekt portowy, jeśli operator, lokalizacja, działania, wyposażenie i projekt tych obiektów portowych są podobne. Każdy Umawiający się Rząd, który zezwoli na takie rozwiązanie, powiadomi organizację o jego szczegółach.
15.7 Po przeprowadzeniu oceny stanu ochrony obiektu portowego zostanie przygotowany raport składający się ze skróconego opisu sposobu przeprowadzenia oceny, opisu każdego słabego punktu, wykrytego w czasie oceny, i opisu środków przeciwdziałania, jakie mogą być wykorzystane dla likwidacji każdego słabego punktu. Raport będzie chroniony przed nieuprawnionym dostępem i ujawnieniem.
16 PLAN OCHRONY OBIEKTU PORTOWEGO
16.1 Plan ochrony obiektu portowego zostanie opracowany na podstawie oceny stanu ochrony obiektu portowego i będzie utrzymywany dla każdego obiektu portowego, adekwatnie do relacji statek/port. Plan będzie zawierał postanowienia dla trzech poziomów ochrony, tak jak zdefiniowano w niniejszej części Kodeksu.
16.1.1 Zależnie od postanowień sekcji 16.2 plan ochrony obiektu portowego dla konkretnego obiektu portowego może być przygotowany przez uznaną organizację w dziedzinie ochrony.
16.2 Plan ochrony obiektu portowego będzie zatwierdzany przez Umawiający się Rząd, na którego obszarze obiekt portowy jest zlokalizowany.
16.3 Plan taki będzie stworzony z uwzględnieniem wytycznych podanych w niniejszej części Kodeksu i będzie sporządzony w języku roboczym obiektu portowego. Plan będzie zawierał, między innymi:
1. środki zaprojektowane dla zapobieżenia wniesieniu na teren obiektu portowego lub na statek broni lub wszelkich innych niebezpiecznych substancji i urządzeń niebezpiecznych, przeznaczonych do użycia przeciwko osobom, statkom lub obiektowi portowemu, których przewóz nie jest usankcjonowany;
2. środki zapobiegające dostępowi do obiektu portowego, statków w nim zacumowanych oraz obszarów zakazanych dla osób nieupoważnionych;
3. procedury reagowania na zagrożenia ochrony lub naruszenia ochrony, włączając postanowienia dotyczące utrzymania najistotniejszych operacji dla obiektu portowego lub relacji statek/port;
4. procedury reagowania na wszelkie instrukcje na poziomie ochrony 3 dotyczące ochrony, które mogą być wydane przez Umawiający się Rząd, na obszarze którego zlokalizowany jest obiekt portowy;
5. procedury ewakuacyjne w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa lub naruszenia ochrony;
6. zadania personelu obiektu portowego, któremu przypisane są obowiązki w zakresie ochrony, oraz pozostałego personelu obiektu portowego w aspekcie ochrony;
7. procedury powiązania z działaniami ochrony statków;
8. procedury okresowego przeglądu i aktualizacji planu;
9. procedury powiadamiania o zdarzeniach naruszających bezpieczeństwo;
10. identyfikacja oficera ochrony obiektu portowego wraz ze szczegółami całodobowej łączności;
11. środki zapewniające ochronę informacji zawartych w planie;
12. środki zaprojektowane dla zapewnienia skutecznej ochrony ładunku oraz sprzętu przeładunkowego w porcie;
13. procedury audytowania planu ochrony obiektu portowego;
14. procedury reagowania w przypadku aktywacji systemu alertu o zagrożeniu ochrony statku na statku przebywającym w porcie;
15. procedury umożliwiające zejście załogi statku na ląd lub wymianę załogi, a także dostęp osób wizytujących statek wraz z przedstawicielami organizacji pracy i spraw socjalnych marynarzy.
16.3.1 Personel przeprowadzający audyt wewnętrzny działań w zakresie ochrony wyszczególnionych w planie, lub oceniający jego realizację, nie będzie związany z działaniami podlegającymi audytowi, chyba że byłoby to niepraktyczne z powodu rozmiarów i charakteru obiektu portowego.
16.4 Plan ochrony obiektu portowego może być połączony lub być częścią planu ochrony portu lub jakiegokolwiek innego planu lub planów związanych z sytuacjami krytycznymi.
16.5 Umawiający się Rząd, na którego obszarze zlokalizowany jest obiekt portowy, określi, które zmiany w planie ochrony obiektu portowego nie będą realizowane, dopóki odpowiednie poprawki do planu nie zostaną przez ten Umawiający się Rząd zatwierdzone.
16.6 Plan może być przechowywany w formie elektronicznej. W takim przypadku będzie on chroniony przez procedury skierowane na zapobieganie nieuprawnionemu usunięciu, zniszczeniu lub zmianom.
16.7 Plan będzie chroniony przed nieuprawnionym dostępem lub ujawnieniem.
16.8 Umawiające się Rządy mogą zezwolić, aby plan ochrony obiektu portowego obejmował więcej niż jeden obiekt portowy, jeśli operator, lokalizacja, działania, wyposażenie i projekt tych obiektów są podobne. Każdy Umawiający się Rząd, który zezwoli na takie alternatywne rozwiązanie, powiadomi Organizację o jego szczegółach.
17 OFICER OCHRONY OBIEKTU PORTOWEGO
17.1 Dla każdego obiektu portowego wyznaczony zostanie oficer ochrony obiektu portowego. Jedna osoba może być wyznaczona jako oficer ochrony obiektu portowego dla więcej niż jednego obiektu portowego.
17.2 Poza zadaniami i obowiązkami wyszczególnionymi w innych miejscach niniejszej części Kodeksu, zadania i obowiązki oficera ochrony obiektu portowego będą obejmowały, między innymi:
1. dokonanie wstępnego, wszechstronnego przeglądu ochrony obiektu portowego, z uwzględnieniem oceny poziomu ochrony obiektu portowego;
2. zapewnienie stworzenia i utrzymywania planu ochrony obiektu portowego;
3. wdrożenie i realizację planu ochrony obiektu portowego;
4. podejmowanie regularnych inspekcji ochrony obiektu portowego dla zapewnienia ciągłości odpowiednich środków ochrony;
5. zalecanie i wprowadzanie, tak jak będzie to stosowne, modyfikacji do planu ochrony obiektu portowego w celu skorygowania braków i aktualizacji planu, tak aby uwzględnić odpowiednie zmiany na terenie obiektu portowego;
6. wzmocnienie świadomości ochrony i czujności personelu obiektu portowego;
7. zapewnienie adekwatnego szkolenia dla personelu odpowiedzialnego za ochronę obiektu portowego;
8. powiadamianie odpowiednich władz i utrzymywanie ewidencji zdarzeń, które zagrażają bezpieczeństwu obiektu portowego;
9. koordynację realizacji planu ochrony obiektu portowego z odpowiednimi oficerami ochrony armatora oraz oficerami ochrony statku;
10. jeśli jest to stosowne, koordynację ze służbami ochrony;
11. zapewnienie, aby spełnione były standardy dla personelu odpowiedzialnego za ochronę obiektu portowego;
12. zapewnienie, aby sprzęt ochronny, jeśli występuje, był właściwie eksploatowany, testowany, kalibrowany i utrzymywany w ruchu oraz
13. na ich wniosek, wspomaganie oficerów ochrony statku w potwierdzaniu tożsamości osób starających się wejść na statek.
17.3 Oficer ochrony obiektu portowego otrzyma niezbędne wsparcie przy wykonywaniu zadań i obowiązków nałożonych przez rozdział XI-2 oraz niniejszą część Kodeksu.
18 SZKOLENIE I ĆWICZENIA W ZAKRESIE OCHRONY OBIEKTU PORTOWEGO
18.1 Oficer ochrony obiektu portowego oraz odpowiedni personel ochrony obiektu portowego powinni posiadać wiedzę i odbyć szkolenia, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
18.2 Personel ochrony obiektu portowego, obciążony konkretnymi zadaniami w zakresie ochrony, powinien rozumieć swoje zadania i być świadomy odpowiedzialności za ochronę obiektu portowego, tak jak opisano to w planie ochrony obiektu portowego, i powinien posiadać dostateczną wiedzę oraz zdolność wykonania przypisanych mu zadań, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
18.3 Dla zapewnienia skutecznej realizacji planu ochrony obiektu portowego, w stosownych odstępach czasu przeprowadzane będą ćwiczenia uwzględniające typ operacji w porcie, zmiany wśród jego personelu, typ statków obsługiwanych przez obiekt portowy oraz inne odpowiednie okoliczności, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
18.4 Oficer ochrony obiektu portowego zapewni skuteczną koordynację i realizację planu ochrony obiektu portowego przez uczestnictwo w szkoleniach w odpowiednich odstępach czasu, uwzględniając wytyczne podane w części B niniejszego Kodeksu.
19 WERYFIKACJA I CERTYFIKACJA STATKÓW
19.1 Weryfikacje
19.1.1 Każdy statek, do którego zastosowanie ma niniejsza część Kodeksu, podlega weryfikacjom wyszczególnionym poniżej:
1. wstępna weryfikacja przed oddaniem statku do eksploatacji lub zanim wydany zostanie po raz pierwszy certyfikat wymagany w sekcji 19.2, która obejmie pełną kontrolę jego systemu ochrony oraz wszelkiego związanego z tym wyposażenia ochronnego objętego postanowieniami rozdziału XI-2, niniejszej części Kodeksu oraz zatwierdzonym planem ochrony statku. Przegląd ten zapewni, aby system ochrony i wszelkie związane z nim wyposażenie ochronne statku w pełni odpowiadały stosownym wymaganiom rozdziału XI-2 i niniejszej części Kodeksu, pozostawały w zadowalającym stanie i były odpowiednie dla zamierzonej eksploatacji statku;
2. weryfikacja odnawiająca w odstępach czasu określonych przez Administrację, ale nieprzekraczających pięć lat, z wyjątkiem przypadków, gdy zastosowanie ma sekcja 19.3. Weryfikacja ta zapewni, aby system ochrony i wszelkie związane z nim wyposażenie ochronne statku w pełni odpowiadały stosownym wymaganiom rozdziału XI-2 i niniejszej części Kodeksu, pozostawały w zadowalającym stanie i były odpowiednie dla zamierzonej eksploatacji statku;
3. co najmniej jedna weryfikacja pośrednia, jeśli dokonywana jest jedna weryfikacja pośrednia, będzie ona miała miejsce pomiędzy drugą a trzecią rocznicą certyfikatu zdefiniowanego w prawidle I/2(n). Weryfikacja pośrednia będzie obejmowała inspekcję systemu ochrony i wszelkiego związanego z nim wyposażenia zabezpieczającego statku, aby zapewnić, że są one odpowiednie dla zamierzonej eksploatacji statku. Weryfikacja pośrednia będzie potwierdzona w certyfikacie;
4. weryfikacje dodatkowe określone przez Administrację.
19.1.2 Weryfikacje statków dokonywane będą przez funkcjonariuszy Administracji. Administracja może jednak powierzyć weryfikację uznanej organizacji ochrony, o której mowa w prawidle XI-2/1.
19.1.3 W każdym przypadku Administracja gwarantuje w pełni kompletność i skuteczność przeglądu i zobowiązana jest zapewnić niezbędne rozwiązania dla spełnienia tego obowiązku.
19.1.4 System ochrony statku i związane z nim wyposażenie ochronne będą po weryfikacji utrzymywane tak, aby pozostawać w zgodności z prawidłem XI-2/4.2 i XI-2/6, niniejszą częścią Kodeksu oraz zatwierdzonym planem ochrony statku. Po dokonaniu weryfikacji zgodnie z sekcją 19.1.1 żadne poprawki nie będą wprowadzane do systemu ochrony, żadnego związanego z nim wyposażenia ochronnego oraz zatwierdzonego planu ochrony statku bez zatwierdzenia ze strony Administracji.
19.2 Wydanie lub potwierdzenie certyfikatu
19.2.1 Po weryfikacji wstępnej lub odnawiającej, zgodnie z postanowieniami sekcji 19.1, wydany zostanie Międzynarodowy certyfikat ochrony statku.
19.2.2 Certyfikat taki zostanie wydany lub potwierdzony albo przez Administrację, albo przez uznaną organizację ochrony działającą w imieniu Administracji.
19.2.3 Na wniosek Administracji inny Umawiający się Rząd może spowodować przegląd statku i po upewnieniu się, że postanowienia sekcji 19.1.1 są spełnione, może wystawić lub wydać upoważnienie do wystawienia dla danego statku Międzynarodowego certyfikatu ochrony statku i, gdy jest to stosowne, potwierdzić lub wydać upoważnienie do potwierdzenia takiego certyfikatu dla statku zgodnie z niniejszym Kodeksem.
19.2.3.1 Kopia certyfikatu i kopia sprawozdania z weryfikacji zostanie przekazana wnioskującej Administracji tak szybko, jak będzie to możliwe.
19.2.3.2 Każdy certyfikat będzie zawierał oświadczenie, że został wystawiony na wniosek Administracji, i będzie miał taką samą moc, a także będzie tak samo uznawany, jak certyfikat wydany zgodnie z sekcją 19.2.2.
19.2.4 Międzynarodowy certyfikat ochrony statku powinien odpowiadać wzorowi z załącznika do niniejszego Kodeksu. Jeśli nie zostanie on sporządzony w języku angielskim, francuskim lub hiszpańskim, jego tekst będzie zawierał tłumaczenie na jeden z tych języków.
19.3 Okres ważności certyfikatu
19.3.1 Międzynarodowy certyfikat ochrony statku będzie wydawany na czas określony rzecz Administrację, jednak nie dłuższy niż pięć lat.
19.3.2 W przypadku gdy weryfikacja odnawiająca przeprowadzona jest w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę upływu ważności bieżącego certyfikatu, nowy certyfikat będzie ważny od daty dokonania weryfikacji odnawiającej do daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty wygaśnięcia certyfikatu bieżącego.
19.3.2.1 W przypadku gdy weryfikacja odnawiająca przeprowadzona jest po upływie daty ważności bieżącego certyfikatu, nowy certyfikat będzie ważny od daty dokonania weryfikacji odnawiającej do daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty wygaśnięcia certyfikatu bieżącego.
19.3.2.2 W przypadku gdy weryfikacja odnawiająca przeprowadzona jest przed okresem trzech miesięcy poprzedzających datę upływu ważności bieżącego certyfikatu, nowy certyfikat będzie ważny od daty dokonania weryfikacji odnawiającej do daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty dokonania weryfikacji odnawiającej.
19.3.3 Jeśli certyfikat wydany został na okres krótszy niż pięć lat, Administracja może przedłużyć ważność certyfikatu poza datę upływu jego ważności do maksymalnego okresu wyszczególnionego w sekcji 19.3.1 pod warunkiem, że weryfikacje, do których odnosi się sekcja 19.1.1 mająca zastosowanie, gdy certyfikat wydawany jest na okres pięciu lat, zostały odpowiednio przeprowadzone.
19.3.4 Jeśli weryfikacja odnawiająca została dokonana, a nowy certyfikat nie może być wystawiony lub umieszczony na statku przed datą upływu ważności bieżącego certyfikatu, Administracja lub uznana organizacja ochrony działająca w imieniu Administracji może potwierdzić bieżący certyfikat i taki certyfikat będzie akceptowany jako ważny przez dalszy okres, nieprzekraczający pięciu miesięcy od daty upływu ważności.
19.3.5 Jeśli w momencie upływu ważności certyfikatu statek nie przebywa w porcie, w którym ma on być poddany weryfikacji, Administracja może przedłużyć ważność certyfikatu, ale przedłużenie takie może być wydane jedynie w celu zezwolenia statkowi na wykonanie podróży do obiektu portowego, w którym ma on być poddany weryfikacji, jedynie w przypadku, gdy wydaje się to właściwe i uzasadnione. Żaden certyfikat nie będzie przedłużany na okres dłuższy niż trzy miesiące, a po wpłynięciu do obiektu portowego, gdzie ma on być poddany weryfikacji, żaden statek, któremu udzielone zostało takie przedłużenie, nie będzie na mocy takiego przedłużenia uprawniony do opuszczenia tego obiektu portowego, nie posiadając nowego certyfikatu. Po przeprowadzeniu weryfikacji odnawiającej nowy certyfikat będzie ważny do daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty upływu ważności bieżącego certyfikatu przed jego wygaśnięciem.
19.3.6 Certyfikat wydany statkowi wykorzystywanemu w krótkich podróżach, który nie został przedłużony na mocy powyższych postanowień, może być przedłużony przez Administrację na okres jednego miesiąca od podanej w nim daty upływu ważności. Po dokonaniu weryfikacji odnawiającej nowy certyfikat będzie ważny do daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty upływu ważności bieżącego certyfikatu przed jego wygaśnięciem.
19.3.7 Jeśli weryfikacja pośrednia zostanie dokonana przed okresem wyszczególnionym w sekcji 19.1.1, w przypadku takim:
1. data upływu ważności, wskazana w certyfikacie, zostanie zmieniona przez wpis, do daty nie dalszej niż trzy lata od dnia, w którym weryfikacja pośrednia została dokonana;
2. data upływu ważności może pozostać niezmieniona pod warunkiem, że przeprowadzona zostanie jedna lub więcej weryfikacji dodatkowych, tak aby nie zostały przekroczone maksymalne odstępy czasu pomiędzy weryfikacjami, wskazane w sekcji 19.1.1.
19.3.8 Certyfikat wydany zgodnie z sekcją 19.2 utraci ważność w każdym z następujących przypadków:
1. jeśli odpowiednie weryfikacje nie będą dokonane w okresach przewidzianych w sekcji 19.1.1;
2. jeśli certyfikat nie zostanie potwierdzony zgodnie z postanowieniami sekcji 19.1.1.3 i 19.3.7.1, jeżeli mają zastosowanie;
3. jeśli armator przejmie odpowiedzialność za eksploatację statku, uprzednio nieeksploatowanego przez tego armatora oraz
4. po przejściu statku pod banderę innego państwa.
19.3.9 W przypadku:
1. przejścia statku pod banderę innego Umawiającego się Rządu, Umawiający się Rząd, którego banderę statek uprzednio podnosił, tak szybko, jak jest to możliwe, przekaże Administracji przejmującej statek kopie lub wszelkie informacje odnoszące się do Międzynarodowego certyfikatu ochrony statku, znajdującego się na statku przed jego przejściem, a także kopie dostępnych raportów z weryfikacji lub
2. gdy armator przejmie odpowiedzialność za eksploatację statku uprzednio nieeksploatowanego przez armatora, poprzedni armator, tak szybko, jak jest to możliwe, przekaże armatorowi przejmującemu kopie wszelkich informacji odnoszących się do Międzynarodowego certyfikatu ochrony statku lub ułatwiających weryfikacje opisane w sekcji 19.4.2.
19.4 Certyfikacja tymczasowa
19.4.1 Certyfikaty wyszczególnione w sekcji 19.2 będą wydawane jedynie wtedy, gdy Administracja wydająca certyfikat upewni się, że statek spełnia wymogi sekcji 19.1. Jednak po dniu 1 lipca 2004 r. dla:
1. statku bez certyfikatu znajdującego się w trakcie przekazania lub przed jego wejściem lub ponownym wejściem do eksploatacji;
2. przekazania statku spod bandery jednego Umawiającego się Rządu pod banderę innego Umawiającego się Rządu;
3. przekazania statku pod banderę Umawiającego się Rządu z państwa, które nie jest jednym z Umawiających się Rządów lub
4. w przypadku gdy armator przejmuje odpowiedzialność za eksploatację statku uprzednio nieeksploatowanego przez tego armatora;
do momentu wydania certyfikatu, o którym mowa w sekcji 19.2, Administracja może spowodować wystawienie Tymczasowego międzynarodowego certyfikatu ochrony statku w postaci odpowiadającej wzorowi podanemu w niniejszej części Kodeksu.
19.4.2 Tymczasowy międzynarodowy certyfikat ochrony statku będzie wydany jedynie, gdy Administracja lub uznana organizacja ochrony w imieniu Administracji sprawdzi, że:
1. dokonana została ocena stanu ochrony statku wymagana przez niniejszą część Kodeksu;
2. kopia planu ochrony statku spełniającego wymagania rozdziału XI-2 oraz niniejszej części Kodeksu znajduje się na statku, została poddana przeglądowi i zatwierdzeniu i jest realizowana na statku;
3. statek zaopatrzony jest w system alertu o zagrożeniu ochrony statku spełniający wymagania prawidła XI-2/6, jeśli jest dla niego wymagana;
4. oficer ochrony armatora:
1. zapewnił:
1. przegląd planu ochrony statku dla stwierdzenia jego zgodności z niniejszą częścią Kodeksu,
2. przedstawienie planu do zatwierdzenia i
3. realizację planu na statku oraz
2. ustanowił niezbędne środki organizacyjne, w tym środki dla prowadzenia ćwiczeń i audytów wewnętrznych, poprzez które oficer ochrony armatora upewnia się, że statek skutecznie dokona wymaganej weryfikacji zgodnie z sekcją 19.1.1.1 w ciągu 6 miesięcy;
5. zostały podjęte środki organizacyjne dla przeprowadzenia wymaganego przeglądu zgodnie z sekcją 19.1.1.1;
6. kapitan, oficer ochrony statku oraz inna załoga statku, obciążeni konkretnymi zadaniami w zakresie ochrony, znają swoje zadania i obowiązki, wyszczególnione w niniejszej części Kodeksu, a także w odpowiednich postanowieniach planu ochrony statku znajdującego się na pokładzie i dostarczono im takie informacje w języku roboczym załogi statku lub w języku dla niej zrozumiałym, oraz
7. oficer ochrony statku spełnia wymagania niniejszej części Kodeksu.
19.4.3 Tymczasowy międzynarodowy certyfikat ochrony statku może być wystawiony przez Administrację lub przez uznaną organizację ochrony działającą w jej imieniu.
19.4.4 Tymczasowy międzynarodowy certyfikat ochrony statku jest ważny przez 6 miesięcy lub do momentu, gdy wydany zostanie certyfikat wymagany według sekcji 19.2, zależnie od tego, który moment jest wcześniejszy, i nie może być przedłużony.
19.4.5 Żaden Umawiający się Rząd nie będzie wpływał na wydanie dla statku kolejnego Tymczasowego międzynarodowego certyfikatu ochrony statku, jeśli w ocenie Administracji lub organizacji ochrony jednym z celów, dla którego statek lub armator wnioskują o taki certyfikat, jest uniknięcie pełnej zgodności z rozdziałem XI-2 i niniejszą częścią Kodeksu przez okres dłuższy od okresu ważności pierwszego tymczasowego certyfikatu określonego w sekcji 19.4.4.
19.4.6 Dla celów prawidła XI-2/9 Umawiające się Rządy mogą, przed uznaniem ważności Tymczasowego międzynarodowego certyfikatu ochrony statku, upewnić się, że spełnione zostały wymagania sekcji od 19.4.2.4 do 19.4.2.6.
Załącznik do części A
ZAŁĄCZNIK 1
Wzór Międzynarodowego certyfikatu ochrony statku
MIĘDZYNARODOWY CERTYFIKAT OCHRONY STATKU
(pieczęć urzędowa) (państwo)
Numer certyfikatu
Wydany zgodnie z postanowieniami
MIĘDZYNARODOWEGO KODEKSU DLA OCHRONY STATKU I OBIEKTU PORTOWEGO (KODEKS ISPS)
Z upoważnienia Rządu ..........................................
(nazwa państwa bandery)
przez .........................................................
(osoby lub uznana organizacja)
Nazwa statku : .......................................
Sygnał rozpoznawczy : .......................................
Port macierzysty : .......................................
Typ statku : .......................................
Pojemność brutto : .......................................
Numer IMO : .......................................
Nazwa i adres armatora: .......................................
NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, ŻE:
1 system ochrony statku i wszelkie związane z nim wyposażenie
ochrony zostały sprawdzone zgodnie z sekcją 19.1 części A
Kodeksu ISPS;
2 inspekcja wykazała, że system ochrony i wszelkie związane z
nim wyposażenie ochrony na statku są pod każdym względem
zadowalające, a statek spełnia wymogi rozdziału XI-2
Konwencji oraz części A Kodeksu ISPS;
3 na statku znajduje się zatwierdzony plan ochrony statku.
Data weryfikacji wstępnej/odnawiającej stanowiącej podstawę
wydania certyfikatu ......................................... .
Niniejszy certyfikat jest ważny do ...........................,
pod warunkiem dokonywania weryfikacji zgodnie z prawidłem
19.1.1 części A Kodeksu ISPS.
Wydano w ...............................
(miejsce wydania certyfikatu)
Data wydania ...........................
...........................
(podpis osoby uprawnionej
wystawiającej certyfikat)
(pieczęć urzędu wystawiającego)
POTWIERDZENIE WERYFIKACJI POŚREDNIEJ
NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, że w wyniku weryfikacji pośredniej wymaganej na podstawie sekcji 19.1.1 części A Kodeksu ISPS stwierdzono, iż statek spełnia odnośne postanowienia rozdziału XI-2 Konwencji i części A Kodeksu ISPS.
Weryfikacja pośrednia Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
POTWIERDZENIE WERYFIKACJI DODATKOWYCH*
Weryfikacja dodatkowa Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
Weryfikacja dodatkowa Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
Weryfikacja dodatkowa Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
* Niniejsza część certyfikatu powinna być przyjęta przez Administrację dla wskazania, czy ustanowiono weryfikację dodatkową przewidzianą w sekcji 19.1.1.4.
WERYFIKACJA DODATKOWA ZGODNIE Z SEKCJĄ A/19.3.7.2 KODEKSU ISPS
NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, że w wyniku weryfikacji dodatkowej, wymaganej na mocy sekcji 19.3.7.2 części A Kodeksu ISPS, stwierdzono, iż statek spełnia wymagania rozdziału XI-2 Konwencji i części A Kodeksu ISPS.
Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
POTWIERDZENIE PRZEDŁUŻENIA CERTYFIKATU WAŻNEGO PRZEZ MNIEJ NIŻ 5 LAT W PRZYPADKACH, DO KTÓRYCH ZASTOSOWANIE MA SEKCJA A/19.3.3 KODEKSU ISPS
Statek spełnia wymagania części A Kodeksu ISPS i zgodnie z
sekcją 19.3.3 części A Kodeksu ISPS certyfikat jest akceptowany
jako ważny do dnia ....................... .
Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
POTWIERDZENIE UKOŃCZENIA WERYFIKACJI ODNAWIAJĄCEJ, GDY SEKCJA 19.3.4 CZĘŚCI A KODEKSU ISPS MA ZASTOSOWANIE
Statek spełnia wymagania części A Kodeksu ISPS i zgodnie z
sekcją 19.3.4 części A Kodeksu ISPS certyfikat jest akceptowany
jako ważny do dnia ......................... .
Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
POTWIERDZENIE PRZEDŁUŻENIA WAŻNOŚCI CERTYFIKATU DO MOMENTU ZAWINIĘCIA DO PORTU WERYFIKACJI, GDY ZASTOSOWANIE MA SEKCJA A/19.3.5 KODEKSU ISPS, LUB NA OKRES PRZEWIDZIANY W PRZYPADKU, GDY ZASTOSOWANIE MA SEKCJA A/19.3.6 KODEKSU ISPS
Zgodnie z sekcją 19.3.5/19.3.6* części A Kodeksu ISPS niniejszy
certyfikat jest uznawany za ważny do dnia ................... .
Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
POTWIERDZENIE PRZEDŁUŻENIA DATY UPŁYWU WAŻNOŚCI W PRZYPADKU, GDY ZASTOSOWANIE MA SEKCJA A/19.3.7.1 KODEKSU ISPS
Zgodnie z sekcją 19.3.7.1 części A Kodeksu ISPS nową datą
upływu ważności** jest dzień ..................... .
Podpis ..........................
(podpis osoby uprawnionej)
Miejsce .........................
Data ............................
(odpowiednia pieczęć urzędu)
* Niepotrzebne skreślić.
** W przypadku wypełnienia niniejszej części certyfikatu data upływu ważności wskazana na przedniej części certyfikatu zostanie również odpowiednio zmieniona.
ZAŁĄCZNIK 2
Formularz Tymczasowego międzynarodowego certyfikatu ochrony statku
TYMCZASOWY MIĘDZYNARODOWY CERTYFIKAT OCHRONY STATKU
(pieczęć urzędowa) (państwo)
Numer certyfikatu
Wydany zgodnie z postanowieniami
MIĘDZYNARODOWEGO KODEKSU DLA OCHRONY STATKU I OBIEKTU PORTOWEGO (KODEKS ISPS)
Z upoważnienia Rządu ..........................................
(nazwa państwa bandery)
przez .........................................................
(osoby lub uznana organizacja)
Nazwa statku : .......................................
Sygnał rozpoznawczy : .......................................
Port macierzysty : .......................................
Typ statku : .......................................
Pojemność brutto : .......................................
Numer IMO : .......................................
Nazwa i adres armatora: .......................................
Czy jest to kolejny certyfikat tymczasowy? Tak/Nie*.
Jeśli tak, data wydania wstępnego certyfikatu tymczasowego
.......................... .
NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, że wymogi sekcji A/19.4.2 Kodeksu
ISPS zostały spełnione.
Niniejszy certyfikat został wydany na podstawie sekcji A/19.4
Kodeksu ISPS.
Niniejszy certyfikat jest ważny do dnia ..................... .
Wydano w .............................
(miejsce wydania certyfikatu)
Data wydania .............. .........................
(podpis osoby uprawnionej
wystawiającej certyfikat)
(pieczęć urzędu wystawiającego)
* Niepotrzebne skreślić.