Rozdział 2 - Uprawnienia do świadczeń leczniczych zakładów społecznych służby zdrowia i zakres tych świadczeń. - Pomoc lecznicza dla żołnierzy, emerytów wojskowych i rencistów wojskowych oraz dla członków ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.11.67

Akt utracił moc

Wersja od: 5 lipca 1991 r.

Rozdział  2.

Uprawnienia do świadczeń leczniczych zakładów społecznych służby zdrowia i zakres tych świadczeń.

§  9.

1. Świadczenia lecznicze zakładów społecznych służby zdrowia przez okres 60 dni od zwolnienia ze służby przysługują żołnierzom zwolnionym z:

1) zasadniczej służby wojskowej,

2) przeszkolenia wojskowego w jednostkach wojskowych, odbywanego w ramach wojskowego szkolenia studentów przez czas przekraczający 3 miesiące,

3) służby wojskowej w charakterze kandydatów na żołnierzy zawodowych,

4) czynnej służby wojskowej w okresie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa Państwa, mobilizacji i w czasie wojny.

2. Jeżeli w dniu zwolnienia ze służby wojskowej żołnierz przebywa w zakładzie opieki zdrowotnej zamkniętej, okres, przez który przysługuje mu prawo do świadczeń, ustalony w ust. 1 liczy się od dnia wypisania z tego zakładu.

3. Żołnierzom, którzy zostali zwolnieni z niezawodowej służby wojskowej wskutek orzeczenia przez wojskową komisję lekarską czasowej niezdolności do służby wojskowej (kategoria "B"), świadczenia lecznicze zakładów społecznych służby zdrowia przysługują przez czas trwania tej niezdolności.

4. Jeżeli w czasie odbywania niezawodowej służby wojskowej żołnierz nagle zachorował albo uległ wypadkowi, przysługują mu po wyczerpaniu uprawnień do wojskowej pomocy leczniczej, stosownie do § 4, świadczenia lecznicze zakładów społecznych służby zdrowia przez czas leczenia tej choroby lub skutków wypadku po zwolnieniu ze służby wojskowej.

§  10.

1. Świadczenia lecznicze zakładów społecznych służby zdrowia przysługują również członkom rodzin żołnierzy odbywającym służbę wojskową wymienioną w § 9 ust. 1 w czasie odbywania tej służby przez żołnierza oraz przez okres 60 dni od zwolnienia ze służby.

2. Członkami rodziny żołnierzy uprawnionymi do świadczeń leczniczych zakładów społecznych służby zdrowia są osoby określone w § 2.

3. Za członków rodziny żołnierza uważa się również niezdolne do pracy osoby, które wychowywały i utrzymywały żołnierza w okresie jego małoletności, jeżeli pozostają na utrzymaniu żołnierza, a nie ma innych osób obowiązanych do ich utrzymania.

§  11.

1. Żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej, którzy nie są uprawnieni do wojskowej pomocy leczniczej stosownie do § 3, i członkom ich rodzin oraz żołnierzom zwolnionym z okresowej służby wojskowej i członkom ich rodzin przysługują świadczenia lecznicze zakładów społecznych służby zdrowia przez okres 3 miesięcy od zwolnienia ze służby.

2. Świadczenia lecznicze zakładów społecznych służby zdrowia przysługują także:

1) nieuprawnionym do wojskowej pomocy leczniczej lub do świadczeń leczniczych z innego tytułu, a zamieszkałym wspólnie z żołnierzem zawodowym i pozostającym na jego utrzymaniu:

a) rodzicom współmałżonka żołnierza, którzy są inwalidami I lub II grupy albo ukończyli: ojciec 60 lat, matka 50 lat życia,

b) rodzeństwu współmałżonka żołnierza, które spełnia warunki określone w § 2 ust. 1 pkt 2,

2) rozwiedzionej żonie żołnierza zawodowego (emeryta wojskowego, rencisty wojskowego), która ma prawo do alimentów z jego strony, ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.

3. Osobom wymienionym w ust. 2 pkt 1 świadczenia lecznicze przysługują w czasie pełnienia przez żołnierza zawodowej służby wojskowej oraz w ciągu 3 miesięcy po zwolnieniu z tej służby.

§  12.

1. Świadczenia lecznicze udzielane bezpłatnie przez zakłady społeczne służby zdrowia osobom określonym w § 9-11 obejmują leczenie ambulatoryjno-domowe, pomoc położniczą i leczenie szpitalne oraz pomoc doraźną na zasadach ustalonych dla pracowników.

2. Za leki wydawane przez apteki otwarte osoby uprawnione do świadczeń ponoszą opłaty w wysokości ustalonej dla ubezpieczonych.

3. Zakres bezpłatnych świadczeń leczniczych dla żołnierzy zwolnionych z czynnej służby wojskowej wskutek orzeczenia czasowej niezdolności do służby wojskowej obejmuje również: leczenie uzdrowiskowe, przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz leki wydawane z aptek otwartych.

§ 13. Uprawnienia do świadczeń leczniczych żołnierzy niezawodowych, którzy doznali uszczerbku na zdrowiu w związku ze służbą wojskową albo stali się inwalidami, oraz do zaopatrzenia w protezy ortopedyczne i środki pomocnicze normują przepisy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.

§ 14. Dowodem uprawniającym do świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia jest:

1) dla żołnierzy zwolnionych z czynnej służby wojskowej wpis w wojskowym dokumencie osobistym żołnierza dotyczący zwolnienia go z tej służby,

2) dla żołnierza uznanego za czasowo niezdolnego do służby wojskowej wpis w wojskowym dokumencie osobistym, o którym mowa w pkt 1, oraz orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej stwierdzające tę niezdolność i czas jej trwania,

3) dla członków rodzin żołnierzy wymienionych w § 9 ust. 1 zaświadczenie dowódcy jednostki wojskowej lub powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) sztabu wojskowego stwierdzające odbywanie służby wojskowej przez żołnierza,

4) dla nieuprawnionego do wojskowej popmocy lecznicznej członka rodziny żołnierza zawodowego zaświadczenie dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, stwierdzające stopień pokrewieństwa lub powinowactwa tej osoby względem żołnierza oraz posiadanie przez nią uprawnień do świadczeń leczniczych zakładów społecznych służby zdrowia.