Podstawa wymiaru rent i wysokość składek na ubezpieczenia społeczne właścicieli taksówek.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.10.76

Akt utracił moc

Wersja od: 23 kwietnia 1969 r.

ROZPORZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC

z dnia 5 kwietnia 1969 r.

w sprawie podstawy wymiaru rent i wysokości składek na ubezpieczenia społeczne właścicieli taksówek.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 29 marca 1965 r. o ubezpieczeniu społecznym rzemieślników (Dz. U. Nr 13, poz. 90) oraz § 17 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 marca 1969 r. w sprawie ubezpieczenia społecznego właścicieli taksówek (Dz. U. Nr 9, poz. 66) zarządza się, co następuje:

§ 1. Dla osób objętych ubezpieczeniem społecznym na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 marca 1969 r. w sprawie ubezpieczenia społecznego właścicieli taksówek (Dz. U. Nr 9, poz. 66) podstawę wymiaru rent oraz wysokość składek na ubezpieczenie społeczne za te osoby stanowią miesięcznie następujące kwoty:

Dla trudniących się zarobkowo przewozem własnymi samochodowymi taksówkami osobowymi i bagażowymi lub ciężarowymi pojazdami samochodowymi	Podstawa wymiaru rent w zł	Wysokość składki na ubezpieczenie społeczne w zł
w gromadach oraz w osiedlach i miastach do 50 tys. mieszkańców	2.000	200
w miastach powyżej 50 tys. mieszkańców do 200 tys. mieszkańców	2.400	240
w miastach powyżej 200 tys. mieszkańców do 400 tys. mieszkańców	2.700	270
w miastach powyżej 400 tys. mieszkańców	3.100	310

§  2.

1. Dla obliczenia renty starczej i renty inwalidzkiej przyjmuje się odpowiednią kwotę podstawy wymiaru renty określoną w § 1, jeżeli w okresie ostatnich 5 lat ubezpieczenia nie uległa ona zmianie ze względu na zmianę miejsca wykonywania przewozów.

2. Jeżeli w okresie ostatnich 5 lat ubezpieczenia kwota podstawy wymiaru renty uległa zmianom ze względu na zmianę miejscowości wykonywania przewozów, za podstawę wymiaru renty przyjmuje się przeciętną miesięczną jej kwotę obliczoną z tego okresu.

3. Jeżeli ubezpieczenie trwało krócej niż 5 lat i w tym okresie nastąpiła zmiana kwoty podstawy wymiaru renty, dla obliczenia renty przyjmuje się przeciętną kwotę miesięczną z faktycznego okresu ubezpieczenia.

§ 3. Dla obliczenia renty rodzinnej przyjmuje się:

1) w razie śmierci ubezpieczonego - kwotę określoną w § 2,

2) w razie śmierci rencisty - kwotę, która stanowiła podstawę wymiaru jego renty.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1969 r.