Rozdział 3 - Podatek targowy. - Podatki terenowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.14.110

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1951 r.

Rozdział  3.

Podatek targowy.

1.
Podatkowi podlegają świadczenia, wykonywane osobiście i bez pomocy innych osób przez:
1)
osoby trudniące się handlem na targach, w halach targowych itp. miejscach sprzedaży oraz na ulicach, placach i podwórzach bez posiadania w tym celu stałych miejsc sprzedaży,
2)
osoby trudniące się handlem obnośnym i domokrążnym,
3)
osoby trudniące się handlem, określone w pkt 1), rozwoźnie, tj. z wozów, wózków, łodzi, rowerów itp.,
4)
wędrownych portrecistów i fotografów,
5)
osoby utrzymujące uliczne punkty ważenia osób.
2.
Za stałe miejsce sprzedaży w rozumieniu ust. 1 pkt 1) uważa się jedno lub więcej zamkniętych lub otwartych pomieszczeń, jak: stragany, budki, stoiska itp., jeżeli pozostają stale na tym samym miejscu.

Od podatku są wolne:

1)
świadczenia sprzedaży wytworów własnego lub dzierżawionego gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów o podatku gruntowym, na targach, ulicach, placach itp. miejscach sprzedaży, nie wyłączając sprzedaży wytworów rolnych przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych sprzedających wytwory, otrzymywane z tytułu udziału w spółdzielni jak i wytwory z działki przyzagrodowej,
2)
świadczenia, wykonywane przez podatników prowadzących księgi,
3)
dostawa do mieszkań spożywcom produktów spożywczych, wykonywana nie tylko osobiście i bez pomocy innych osób, lecz również i bez używania środków lokomocji (wózków, wozów, itp.),
4)
uliczna sprzedaż gazet.

Podatek wynosi dziennie:

1)
od osób wymienionych w art. 19 ust. 1 pkt 1) 3 zł,
2)
od osób wymienionych w art. 19 ust. 1 pkt 2) 2 zł,
3)
od osób wymienionych w art. 19 ust. 1 pkt 3):
a)
przy handlu z wozu 6 zł,
b)
w innych przypadkach 3,50 zł,
4)
od osób wymienionych w art. 19 ust. 1 pkt 4) 4,50 zł,
5)
od osób wymienionych w art. 19 ust. 1 pkt 5) 1,50 zł.
1.
Podatek targowy w wysokości, określonej w art. 21, pobiera się za każdy dzień, w którym wykonywane są świadczenia podlegające podatkowi.
2.
Obowiązek podatkowy powstaje z dniem rozpoczęcia wykonywania świadczeń podlegających podatkowi.
3.
Obowiązek podatkowy kończy się z dniem zaniechania wykonywania świadczeń podlegających podatkowi.
1.
Podatek płatny jest bez wezwania, codziennie u najbliższego organu finansowego lub do rąk upoważnionego pracownika tego organu za pokwitowaniem.
2.
Podatnik może jednak wpłacać podatek z góry za tydzień, miesiąc lub kwartał. W takich przypadkach stawki podatku, określone w art. 21, obniża się:

o 5% przy wpłacaniu podatku z góry za tydzień,

o 10% przy wpłacaniu podatku z góry za miesiąc,

o 20% przy wpłacaniu podatku z góry za kwartał.

Przy wpłacaniu podatku z góry za tydzień uważa się sześć kolejno następujących dni roboczych, za miesiąc - dwadzieścia pięć dni roboczych, za kwartał - siedemdziesiąt pięć dni roboczych.

3.
Od zaległości w podatku nie pobiera się dodatku za zwłokę.
1.
Podatnicy podatku targowego są zwolnieni od obowiązku opłacania podatku obrotowego i dochodowego oraz od obowiązku uzyskania karty rejestracyjnej.
2.
Zwolnienie, określone w ust. 1, nie dotyczy jednak podatników podatku targowego, jeżeli chodzi o wykonywane przez nich inne świadczenia, aniżeli wymienione w art. 19 ust. 1, oraz o dochody z pozostałych posiadanych przez podatnika źródeł dochodów.
3.
Podatnicy podatku targowego wykonujący świadczenia, określone w art. 19 ust. 1, mogą być pociągnięci do wpłacania podatku obrotowego i dochodowego zamiast podatku targowego na podstawie decyzji właściwego organu finansowego. W tym przypadku wpłacony uprzednio podatek targowy zalicza się na podatek obrotowy lub dochodowy.