§ 4. - Podatek wyrównawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.14.138

Akt utracił moc

Wersja od: 21 sierpnia 1972 r.

§  4.

1. Pracownik, który otrzymuje wyłącznie przychody w rozumieniu przepisów o podatku od wynagrodzeń od więcej niż jednego pracodawcy lub zleceniodawcy, a otrzymywane od jednego z pracodawców wynagrodzenie powoduje, ze względu na swą wysokość, obowiązek poboru podatku wyrównawczego, może zażądać, żeby ten pracodawca obliczał podatek wyrównawczy od wszystkich jego przychodów. Równocześnie pracownik jest obowiązany zawiadomić organ finansowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania, który z pracodawców będzie dokonywał poboru podatku wyrównawczego. Pracownik jest obowiązany zawiadomić tego pracodawcę o każdym otrzymanym wynagrodzeniu, podając kwotę stanowiącą podstawę obliczenia podatku od wynagrodzeń oraz kwoty podlegające doliczeniu i odliczeniu w myśl art. 3 ust. 2 ustawy o podatku wyrównawczym. Jeżeli pracodawca ma wątpliwości co do odliczenia wydatków poniesionych na nabycie mieszkania spółdzielczego lub kupno od Państwa albo budowę domu jednorodzinnego, powinien zwrócić się do właściwego organu finansowego, który zarządzi zaniechanie poboru zaliczek lub ich odpowiednie ograniczenie.

2. 1 W wypadku określonym w ust. 1 na pracodawcy ciążą obowiązki określone w § 2 i 3 w odniesieniu do wszystkich przychodów otrzymywanych przez pracownika.

¹ § 4 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 4 sierpnia 1972 r. (Dz.U.72.33.230) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 sierpnia 1972 r.