§ 2. - Pobór w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób prowadzących zakłady rzemieślnicze.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1963.1.9
Akt utracił moc Wersja od: 21 stycznia 1963 r.
§ 2.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się: 1)
do osób wykonujących rzemiosła: cukiernictwo, dziewiarstwo, garbarstwo, kilimiarstwo, krawiectwo damskie konfekcyjne i półmiarowe, krawiectwo męskie konfekcyjne i półmiarowe, kuchmistrzostwo, piekarstwo, pończosznictwo, rzeźnictwo i wędliniarstwo (również z mięsa końskiego), tkactwo, wyrób przedmiotów ze sztucznych tworzyw oraz złotnictwo; 2)
do osób opłacających podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej; 3)
do osób wykonujących rodzaje (specjalności) rzemiosł objęte tabelami stawek ryczałtu kwotowego, z wyjątkiem zakładów usługowych w rozumieniu § 1 ust. 7, których należności z tytułu podatków obrotowego i dochodowego obliczone na zasadach ogólnych oczywiście przekraczałyby górne granice stawek ryczałtu kwotowego określone w tabelach tego ryczałtu dla danego rodzaju (specjalności) rzemiosła, danego rodzaju świadczeń, ilości osób zatrudnionych i rodzaju miejscowości. W tym przypadku dla ustalenia, czy należności z tytułu podatków obrotowego i dochodowego obliczone na zasadach ogólnych przekroczyłyby górne granice stawek ryczałtu kwotowego, nie bierze się pod uwagę części obrotu będącego wynikiem pracy małżonka, uczniów, a także czeladników, których w myśl przepisów § 1 ust. 5 i 6 nie traktuje się jako pracowników najemnych.