Oddział B - Na obszarze b. dzielnicy austriackiej: - Pobór pierwszej raty wewnętrznej przymusowej pożyczki państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.74.506

Akt utracił moc

Wersja od: 10 września 1921 r.

B.

Na obszarze b. dzielnicy austriackiej:

a) dla podatków gruntowego na całym obszarze, oraz domowo-klasowego, płatnego i idealnego, pobieranego poza miastami i miasteczkami, podpadającemi pod przepisy ustaw krajowych b. Królestwa Galicji (z dnia 13 marca 1889 № 24 Dz. ust. kraj. i z dnia 3 lipca 1896 № 51 Dz. ust. kraj.), ą obliczonych w myśl ustawy z dnia 14 lipca 1920 r. o podwyższenie podatku gruntowego (Dz. U. R. P. № 61, poz. 389) i ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o podwyższeniu podatku domowo klasowego (Dz. Ust. R. P. № 70 poz. 469) - 56;

b) 1. dla podatku domowo-czynszowego, płatnego i idealnego, pobieranego w mieście Lwowie - 9;

2. dla podatku domowo czynszowego, płatnego i idealnego, pobieranego na pozostałym obszarze izby skarbowej lwowskiej, tudzież na obszarze izby skarbowej krakowskiej-12;

3. dla podatku domowo-klasowego, płatnego i idealnego, pobieranego w miastach i miasteczkach, podpadających pod przepisy ustaw krajowych b. Królestwa Galicji (z dnia 13 marca 1889 № 24, Dz. ust. kraj. i z dnia 3 lipca 1895, № 51 Dz. ust. kraj.), a wymierzonego na zasadzie ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o podwyższeniu podatku domowo-klasowego (Dz. Ust. R. P. № 70, poz. 469) - 28;

c) 1. dla powszechnego podatku zarobkowego, wspomnianego w § 3, ustąp II, lit. c 1-17;

2. dla szczególnego podatku zarobkowego, obliczonego w tym celu w myśl § 100 austrjackiej ustawy z dnia 25 października 1896 Dz. U. N° 220 o bezpośrednich podatkach osobistych w wysokości minimalnej od kapitału zakładowego - 90;

d) dla podatku rentowego, wymierzonego na podstawie zeznań - 16.

Postanowienia, zawarte w części A. i B. niniejszego paragrafu pod lit. a) i b) nie stosują się do przedsiębiorstw sprawozdawczych, pociągniętych w myśl części A. lub B. lit. c. 2 do pokrycia pożyczki przymusowej w stosunku do ich kapitału zakładowego.

§ 5. Kwotę pierwszej raty pożyczki przymusowej, przypadającą od płatnika oblicza się przez pomnożenie kwoty każdej wymierzonej mu za rok 1920, względnie za rok gospodarczy 1919/1920, ewentualnie obliczonej w tym celu wedle stanu dnia 31 grudnia 1920 r. kategorji podatku (§ 3) przez odnośny mnożnik (§ 4). W celu obliczenia zatem pożyczki przymusowej, przypadającej od przedsiębiorstw, obowiązanych do publicznego składania sprawozdań wedle wysokości podatku od kapitału (§ 4 lit. c, 2) względnie szczególnego podatku zarobkowego (§ 4 B. lit. c. 2) należy na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej obliczyć podatek od kapitału, bez potrącenia kwoty zasadniczego podatku przemysłowego, na obszarze zaś b. dzielnicy austrjackiej, podatek minimalny, bez wzglądu na wysokość szczególnego podatku zarobkowego.

O ile wymiary podatków wymienionych w § 4 w ustępach ft. i B. lit. a) i o) c) 1. d) nie zostały za rok 1920 jeszcze uskutecznione, należy za podstaw:; obliczenia pierwszej raty przyjąć ostatni wymiar danej kategorji podarku.

§ 6. Obliczenie pierwszej raty pożyczki przymusowej dla każdego płatnika uskutecznia urząd skarbowy podatków i opłat skarbowych względnie na obszarze b. dzielnicy austrjackiej urząd podatkowy na podstawie ksiąg poboru (ksiąg głównych) odnośnych kategorji podatków (§ 3), przyczem z uwagi na przepis § 2 pomija się zupełnie podatki wymierzone Państwu oraz związkom samorządnym (miastom, gminom itp.), podatki gruntowe i podymne, względnie gruntowe i domowo-klasowe (§ 3, ustęp I. lit. a), oraz ustęp II lit. a), nie przenoszące rocznie 50 mk. u jednego płatnika i kwoty powszechnego podatku zarobkowego, nie przenoszące rocznie 30 mk. u jednego płatnika, wreszcie ze względu na przepis § 4 (ostatni ustęp) pomija się zupełnie podatki, wymienione w § 3 części I lit. a), b), c) 1, część II lit. a) i b) niniejszego rozporządzenia, a wymierzone przedsiębiorstwom, obowiązanym do publicznego składania sprawozdań, ponoszącym ciężar pożyczki przymusowej w stosunku do ich kapitału zakładowego (§ 4 ustęp A. i B. lit. c. 2).

Danych, dotyczących podatków" wymienionych w § 4 część A ustęp c. 2, względnie część B, ustęp c. 2, dostarczą Grzędom skarbowym, względnie urzędom podatkowym Izby skarbowe, względnie Administracje podatków we Lwowie i Krakowie

Kwoty pożyczki oblicza się zawsze od całorocznej kwoty podatku. Obliczone kwoty pożyczki muszą być podzielone przez 100 z tem, że kwoty niższe od 100 marek zaokrągla się na 100 marek. Najniższa kwota pożyczki przymusowej, nałożonej na jednego płatnika, nie może zatem wynosić mniej niż 100 marek.

Księga poboru pożyczki przymusowej.

§ 7. Wyniki obliczenia pożyczki przymusowej, przypadającej od poszczególnych płatników, należy uwidocznić w księgach poboru pożyczki przymusowej (form. A), prowadzonych w dwóch egzemplarzach.

Oddzielne księgi poboru pożyczki przymusowej, należy założyć i prowadzić: