Art. 52. - Pobór nadzwyczajnej daniny państwowej.
Dz.U.1922.1.1
Akt utracił mocWłaściciel gruntu o obszarze powyżej 15 hektarów tudzież posiadacz ordynacji (fideikomisu) ma prawo w terminie, nie dłuższym nad określony w art. 47, celem zapłacenia daniny, obliczonej na zasadzie wielokrotności podatkowej (art. 4) i w art. 6 bez wzglądu na istniejące ustawowe, lub umowne zakazy pozbywania, jakoteż bez względu na istniejące przepisy prawne o obrocie ziemią, jednak z zastosowaniem ustawy z 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez obcokrajowców (Dz. U. R. P. № 31, poz. 178), sprzedać zawodowym rolnikom bezpośrednio, lub za pośrednictwem instytucji, które się parcelacją trudnią z upoważniania Głównego Urzędu Ziemskiego, taką część gruntów, jaka potrzebna jest na zapłacenie daniny, a to pod warunkiem, że cena kupna będzie złożona do kasy skarbowej na pokrycie daniny, od całego gruntu przypadającej.
O zamierzonej sprzedaży mają strony, względnie sądy, zawiadomić powiatowy urząd ziemski, który ma prawo w ciągu dni 8 od otrzymania zawiadomienia założyć sprzeciw przeciwko sprzedaży u właściwej izby skarbowej. O sprzeciwie rozstrzygają łącznie izba skarbowa z okręgowym urzędem ziemskim. W razie braku zgody pomiędzy izbą skarbową a okręgowym urzędem ziemskim decyduje Minister Skarbu w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Ziemskiego.
Sprzedana jednemu nabywcy działka ziemi nie może przekraczać obszaru, przewidzianego w art. 27 ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. № 70, poz. 462).
Sprzedana w trybie powyższym część gruntów jest wolna od wszelkich ciężarów i długów, obciążających cały grunt, z wyjątkiem służebności.
Wpis prawa własności sprzedanej w trybie wspomnianym części gruntów w księdze publicznej (hipotecznej, gruntowej) nastąpi tylko w razie stwierdzenia, że danina została rzeczywiście wpłacona do kasy skarbowej.
W razie stwierdzenia fikcyjności cen sprzedażnych przy tranzakcjach, dokonywanych na podstawie niniejszego artykułu, umowy kupna-sprzedaży, bez względu na przepisanie tytułu własności na nowonabywców, będą uznane za nieważne; o nieważności ich rozstrzygają właściwe sądy na żądanie urzędów ziemskich lub skarbowych, na przypadek unieważnienia transakcji dotyczący jej obszar gruntu przechodzi bezpłatnie na rzecz Państwa do dyspozycji Głównego Urzędu Ziemskiego na cele wykonania reformy rolnej.