Art. 28. - Pobór nadzwyczajnej daniny państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.1.1

Akt utracił moc
Wersja od: 16 maja 1922 r.
Art.  28.

Winni naruszania bez usprawiedliwionej przyczyny obowiązków, określonych v art. 27, będą karani grzywną do jednego miljona marek i aresztem do trzech miesięcy, lub jedną z tych kar, a w b. dzielnicy pruskiej grzywną do jednego miljona marek i aresztem, albo więzieniem do trzech miesięcy, lub jedną z tych kar.

Grzywnę, na wypadek niemożności ściągnięcia, zastąpi pozbawienie wolności na czas do sześciu miesięcy.

Do orzekania powołane są sądy pokoju (powiatowe) na wniosek władzy skarbowej.

Zamiast przez sądy, wymierzenia kary nastąpić też może przez władze administracyjne. Od orzeczenia karnego, wydanego w drodze administracyjnej, można odwołać się do władzy administracyjnej II instancji w ciągu dni czternastu, licząc od dnia następnego po doręczeniu orzeczenia, z uwzględnieniem biegu pocztowego, a od jej orzeczenia w takim samym terminie do właściwego sądu okręgowego, który rozstrzyga sprawę odstatecznie przy odpowiedniem zastosowaniu przepisów, dotyczących odwołania od wyroków sądów pokoju (powiatowych).

Odwołania do władzy administracyjnej II instancji i do sądu nie wstrzymają wykonania z wyjątkiem pozbawiania wolności. Wykonanie kary pozbawienia wolności należy do sądu pokoju (powiatowego), któremu władza administracyjna przesyła w tym celu akta sprawy.

W b. dzielnicy pruskiej stosuje się przepisy §§ 453-458 ustawy postępowania karnego z tą różnicą, że kary wymierza władza administracyjna I instancji w granicach ustępu pierwszego niniejszego artykułu. Zarządzenie karne jest natychmiast wykonalne, z wyjątkiem kary pozbawienia wolności, i traci moc prawną, z chwilą orzeczenia sądowego. Zwrot uprzednio ściągniętej grzywny może nastąpić w razie odmiennego orzeczenia sądowego dopiero po jego uprawomocnianiu.