Dział 10 - ZADANIA GŁÓWNE PLANU W ZAKRESIE WZROSTU I PODZIAŁU DOCHODU NARODOWEGO. - Plan Odbudowy Gospodarczej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.53.285

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

DZIAŁ  X.

ZADANIA GŁÓWNE PLANU W ZAKRESIE WZROSTU I PODZIAŁU DOCHODU NARODOWEGO.

Art.  85. 

1. Ogólna wartość całej produkcji dóbr i usług w gospodarstwie narodowym będzie stopniowo wzrastać.

2. Dążyć się będzie w zakresie dochodu narodowego brutto do osiągnięcia:

A. W roku 1949 do dochodu narodowego o około 13% wyższego w stosunku do r. 1938.

		1947	1948	1949
B. Dochodu narodowego w cenach z r. 1937	mild. zł	12,5	16,5	20,1
a) rolnictwo, rybołówstwo, lasy	" "	3,7	4,7	5,2
b) przemysł, rzemiosło	" "	5,0	6,9	8,5
c) usługi	" "	3,8	4,9	6,4

		1947	1948	1949
C. Dochodu narodowego na głowę ludności w cenach z r. 1937	zł	547	717	860

Art.  86. 

1. Podział dochodu narodowego dokonywany będzie według kryteriów:

a) dających pierwszeństwo pracy przed innymi czynnikami produkcji;

b) zapewniających równomierny udział społeczeństwa w korzyściach płynących z odbudowy gospodarczej kraju, ze szczególnym uwzględnieniem wzrostu stopy życia pracowników fizycznych i umysłowych;

c) uniemożliwiających nadmierne zyski.

2. Realny dochód szerokich warstw pracujących zostanie podniesiony przez odpowiednią politykę płac i cen.

Art.  87. 

Dążyć się będzie do usunięcia rażących dysproporcji w podziale dochodu narodowego przez zmiany struktury gospodarczej i politykę podatkową oraz przez normalizację stosunków w zakresie obrotów wewnętrznych.

Art.  88. 

1. Dążyć się będzie do co najmniej proporcjonalnego wzrostu ogólnego funduszu płac w stosunku do wzrostu konsumowanej części dochodu narodowego.

2. Stworzone zostaną warunki do:

a) stosowania we wszystkich gałęziach pracy uzasadnionych gospodarczo systemów płacy, powodujących wzrost wydajności pracy, przy jednoczesnym obniżaniu kosztów własnych;

b) przestrzegania zasady jednakowego wynagradzania za analogiczną pracę, wykonywaną w podobnych warunkach, a tym samym usunięcia w płacach rozpiętości, nieuzasadnionych gospodarczo, a krzywdzących społecznie;

c) wprowadzenia mierników wynagrodzeń za pracę dla różnych zawodów w oparciu o wymagane kwalifikacje, konieczny wysiłek, warunki, w jakich praca jest wykonywana, oraz zakres odpowiedzialności;

d) wykorzystania polityki płac dla urzeczywistnienia specjalnych założeń polityki zatrudnienia;

e) zastąpienia płacą gotówkową systemu częściowego wynagradzania za pracę świadczeniami w naturze tam, gdzie jest on dotychczas stosowany;

f) powszechnego i jednolitego stosowania zasadniczych świadczeń socjalnych (art. 62).

3. Dążyć się będzie do stworzenia jak najlepszych warunków pracy drogą zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy, do rozbudowy wczasów oraz do szerokiego udostępnienia usług kulturalnych.

Art.  89. 

1. a) Stopniowo usuwany będzie system cen podwójnych.

b) Ceny różniczkowe na ten sam artykuł będą ustalane w tych przypadkach, gdy zróżnicowanie cen dla różnych kategorii odbiorców konieczne jest dla realizacji specjalnych postulatów polityki społeczno-gospodarczej.

W szczególności stosowane mogą być ceny różniczkowe w przypadkach:

1) gdy ten sam artykuł może służyć do zaspokajania potrzeb różnych rzędów,

2) potrzeby zapewnienia szerokim warstwom oraz dla odbudowy biologicznej narodu pewnego minimum artykułów powszechnej konsumcji po cenach ulgowych,

3) konieczności stosowania z motywów socjalnych zwolnień od opłat konsumcyjnych niektórych artykułów powszechnego użytku.

2. a) System cen artykułów rolnych stworzy podstawy dla rentowności gospodarki wiejskiej;

b) dążyć się będzie do stworzenia korzystniejszego aniżeli w latach przedwojennych stosunku cen artykułów rolnych do cen handlowych artykułów przemysłowych nabywanych przez rolników;

c) dążyć się będzie do stosunkowo korzystniejszych dla rolników, wśród innych artykułów rolniczych, cen roślin przemysłowych i artykułów hodowlanych ze szczególną preferencją cen mleka, płaconych producentom rolnym.

3. a) System cen artykułów przemysłowych produkowanych w gospodarce państwowej, w związku z planowanym poziomem kosztów produkcji, zapewni rentowność przemysłowi państwowemu jako całości i umożliwi udział w finansowaniu planu inwestycyjnego;

b) poza przypadkami cen różniczkowych - dążyć się będzie do wyznaczania cen w gospodarce publicznej na poziomie zapewniającym pokrycie kosztów produkcji i zrównoważenie podaży z popytem;

c) odchylenia od zasad wskazanych w pkt b) mogą być stosowane:

1) o ile cele społeczno-gospodarcze szczególnej wagi nakazują ustalenie ceny poniżej kosztów produkcji,

2) o ile system kontroli cen zapewni - przy danym stanie podaży i popytu oraz organizacji aparatu - realne utrzymanie wyznaczonej ceny.