Rozdział 10 - Prawa i obowiązki dowódcy statku powietrznego i innych członków personelu lotniczego. - Personel lotniczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.15.91

Akt utracił moc
Wersja od: 24 maja 1968 r.

Rozdział  10.

Prawa i obowiązki dowódcy statku powietrznego i innych członków personelu lotniczego.

§  31.
1.
Eksploatujący statki powietrzne powinien wyznaczyć na każdy lot jako dowódcę statku powietrznego pilota, który posiada:
1)
odpowiednią ważną licencję,
2)
uprawnienie do pełnienia funkcji dowódcy statku powietrznego na danym typie statku powietrznego,
3)
kwalifikacje sprawdzone zgodnie z § 20 i wpisane do dokumentów określonych w § 26 ust. 2.
2.
Na dowódcę statku powietrznego, na którym przeprowadza się szkolenie lotnicze lub sprawdza umiejętności lotnicze, może być wyznaczony pilot, który odpowiada warunkom określonym w ust. 1, a ponadto posiada wpisane do licencji odpowiednie dodatkowe uprawnienie instruktora.
3.
Uczeń-pilot może być wyznaczony na dowódcę statku powietrznego w wypadkach przewidzianych w programie szkolenia lotniczego.
4.
Jeżeli na pokładzie statku powietrznego ma się znajdować rezerwowa załoga lotnicza statku, należy wyznaczyć również rezerwowego dowódcę statku powietrznego.
§  32.
Dowódca statku powietrznego wykonuje swoje funkcje od chwili rozpoczęcia przygotowania lotu do chwili przekazania - po zakończeniu lotu - statku powietrznego, dokumentów statku oraz innych dokumentów związanych z wykonaniem lotu właściwym organom ruchu lotniczego i eksploatującemu statki powietrzne.
§  33.
1.
Dowódca statku powietrznego obowiązany jest nadzorować, aby członkowie załogi lotniczej statku powietrznego, którego jest dowódcą, wykonywali czynności lotnicze zgodnie z przepisami.
2.
Jeżeli sytuacja zagrażająca bezpieczeństwu statku powietrznego albo osobom lub mieniu znajdującym się na nim lub poza nim powoduje konieczność podjęcia przez któregokolwiek z członków załogi statku czynności naruszających przepisy lotnicze, dowódca statku powietrznego obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o podjęciu takich czynności właściwy organ państwa, którego przepisy uległy naruszeniu. Jeżeli przepisy danego państwa tego wymagają, dowódca statku powietrznego powinien złożyć organowi, który otrzymał zawiadomienie, również sprawozdanie o zdarzeniu, które spowodowało naruszenie przepisów; sprawozdanie powinno być złożone tak szybko, jak to możliwe, nie później jednak niż w ciągu 10 dni od dnia, w którym statek powietrzny wylądował.
3.
Jeżeli w czasie lotu nastąpiło uszkodzenie statku powietrznego zagrażające bezpieczeństwu lotu, dowódca statku powietrznego obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym przy użyciu jak najszybszego środka łączności właściwy organ ruchu lotniczego.
4.
W razie przymusowego lądowania statku powietrznego dowódca statku powietrznego obowiązany jest zawiadomić o tym niezwłocznie właściwy państwowy organ nadzoru lotniczego i eksploatującego statki powietrzne.
5.
Dowódca statku powietrznego obowiązany jest niezwłocznie po zakończeniu lotu wpisać wszystkie znane mu i przypuszczalne usterki statku powietrznego w odpowiednich dokumentach statku.
6.
Dowódca statku powietrznego obowiązany jest zapewnić bieżące prowadzenie i należyty stan dziennika podróży statku powietrznego; w międzynarodowym ruchu lotniczym należy w dzienniku podróży statku powietrznego prowadzić zapiski sanitarne (np. o wypadkach zachorowania na pokładzie statku powietrznego).
7.
Dowódca statku powietrznego obowiązany jest zgłosić do pogotowia lotniczo-lekarskiego lotniska, na którym statek powietrzny wyląduje, lub do najbliższej placówki służby zdrowia, przy użyciu jak najszybszego środka łączności, każdy wypadek zachorowania na pokładzie statku powietrznego; w zgłoszeniu należy podać informacje dotyczące objawów choroby i stanu chorego.
8.
Dowódca statku powietrznego i inni członkowie personelu lotniczego powinni posiadać umiejętności użycia sprzętu stosowanego w niebezpiecznych sytuacjach i ratownictwie statków powietrznych oraz udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym w związku z ruchem tych statków.
§  34.
Dowódca statku powietrznego uprawniony jest do wykonywania próbnego lotu kontrolnego (skoku spadochronowego) i do wydawania dla potrzeb państwowego organu technicznego nadzoru lotniczego na podstawie wyników lotu (skoku spadochronowego) opinii o możliwości dopuszczenia statku powietrznego do eksploatacji, jeżeli posiada odpowiednio:
1)
licencję pilota samolotowego zawodowego,
2)
licencję pilota śmigłowcowego zawodowego,
3)
licencję pilota szybowcowego z dodatkowym uprawnieniem instruktora lub pilota doświadczalnego,
4)
licencję pilota balonu wolnego z dodatkowym uprawnieniem instruktora,
5)
licencję skoczka spadochronowego i wykonanych co najmniej 100 skoków ze spadochronem.
§  35.
1.
Jeżeli dowódca statku powietrznego nie może podczas lotu wykonywać swoich funkcji osobiście, powinien je przekazać:
1)
rezerwowemu dowódcy statku powietrznego, jeżeli na pokładzie statku powietrznego znajduje się rezerwowa załoga lotnicza statku,
2)
innemu pilotowi wchodzącemu w skład załogi lotniczej:
a)
który spełnia warunki ustalone w § 31, a w razie braku takiego pilota
b)
temu, który posiada największą ilość godzin wylatanych na danym typie statku powietrznego w charakterze pilota.
2.
Jeżeli dowódca statku powietrznego nie jest w stanie przekazać swoich funkcji (np. z powodu nagłej choroby), przechodzą one na członków załogi lotniczej statku powietrznego w kolejności określonej w ust. 1.
3.
Jeżeli lot statku powietrznego został przerwany z powodu wypadku lotniczego lub innej przyczyny, dowódca statku pełni swoje funkcje do chwili podjęcia ponownego lotu lub zwolnienia go od wykonywania tych funkcji przez eksploatującego statki. Jeżeli zostało wszczęte postępowanie w celu zbadania przyczyn przerwania lotu, eksploatujący statki powietrzne obowiązany jest uzyskać zgodę przewodniczącego komisji prowadzącej postępowanie na zwolnienie dowódcy statku powietrznego od wykonywania jego funkcji.
4.
Jeżeli na skutek wypadku lotniczego dowódca statku powietrznego nie może wykonywać swych funkcji na ziemi, jego czynności przechodzą na innego pilota w kolejności określonej w ust. 1 lub - zależnie od sytuacji po wypadku - kolejno na drugiego pilota, nawigatora, mechanika pokładowego, radiooperatora pokładowego.
§  36.
1.
Zabrania się członkowi personelu lotniczego wykonywania czynności lotniczych wynikających z posiadanej przez niego licencji:
1)
w stanie nietrzeźwości lub w stanie wskazującym na użycie alkoholu,
2)
w stanie wskazującym na użycie środków farmakologicznych pobudzających lub uspokajających,
3)
w stanie, w którym odczuwa on jakąkolwiek dolegliwość fizyczną lub psychiczną mogącą spowodować niewykonanie lub nieprawidłowe wykonanie tych czynności.
2.
Zabrania się członkowi personelu lotniczego wykonywania czynności lotniczych, jeżeli na skutek ich wykonywania mogłaby w czasie ich wykonywania powstać u niego dolegliwość fizyczna lub psychiczna mogąca spowodować niebezpieczeństwo dla zdrowia lub życia jego lub innych ludzi albo dla mienia.
3.
Państwowy organ nadzoru lotniczego oraz zwierzchnik członka personelu lotniczego w razie stwierdzenia okoliczności określonej w ust. 1 lub 2 obowiązani są postąpić zgodnie z § 27 ust. 3, a ponadto w razie stwierdzenia okoliczności określonej w ust. 1 pkt 1 lub 2 - skierować członka personelu lotniczego na odpowiednie badania lekarskie i zawiadomić niezwłocznie o stwierdzeniu takiej okoliczności organ powołany do prowadzenia dochodzenia lub śledztwa (Milicji Obywatelskiej lub prokuratury).
4.
Na żądanie państwowego organu nadzoru nad personelem lotniczym, zwierzchnika, prokuratora lub organu Milicji Obywatelskiej członek personelu lotniczego obowiązany jest poddać się odpowiednim badaniom lekarskim.
5.
Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do osób szkolących się praktycznie w czynnościach lotniczych w powietrzu.