Rozdział 3 - Wysokie stanowiska państwowe - Państwowy zasób kadrowy i wysokie stanowiska państwowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.170.1217

Akt utracił moc

Wersja od: 24 czerwca 2008 r.

Rozdział  III

Wysokie stanowiska państwowe

Art.  10.

1. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 4 pkt 1-4 i 8, są powoływane z państwowego zasobu kadrowego przez uprawnione organy, o których mowa w przepisach o ich utworzeniu oraz w sposób w nich wskazany.

2. Osobę na stanowisko, o którym mowa w art. 4 pkt 5, powołuje z państwowego zasobu kadrowego Prezes Rady Ministrów.

3. 10 (uchylony).

4. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 4 pkt 7, powołuje z państwowego zasobu kadrowego Główny Lekarz Weterynarii, w porozumieniu z właściwym wojewodą.

5. Osoby na stanowiska, o których mowa art. 4 pkt 9, powołuje z państwowego zasobu kadrowego Prezes Rady Ministrów na wniosek właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub wojewody.

6. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 4 pkt 10, powołuje z państwowego zasobu kadrowego dyrektor generalny urzędu, a w przypadku państwowych jednostek organizacyjnych ich kierownik.

7. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 4 pkt 11, powołuje - z wyłączeniem pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i przy organizacjach międzynarodowych - z państwowego zasobu kadrowego podmiot wskazany w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej.

8. Odwołanie osób, o których mowa w ust. 1-6, z zajmowanych stanowisk może nastąpić w każdym czasie, w takim samym trybie, w jakim nastąpiło powołanie na te stanowiska, chyba że przepisy szczególne przewidują inny tryb postępowania.

Art.  11.

Osoba powołana na wysokie stanowisko państwowe powinna cieszyć się nieposzlakowaną opinią.

Art.  12.

Odwołanie, o którym mowa w art. 10 ust. 8, jest obligatoryjne w przypadkach:

1) rażącego naruszenia przepisów prawa;

2) prowadzenia działalności, która pozostaje w sprzeczności z wykonywanymi obowiązkami;

3) utraty zdolności do pełnienia obowiązków służbowych z powodu choroby lub innej przeszkody trwale uniemożliwiającej pełnienie obowiązków służbowych;

4) rezygnacji ze stanowiska;

5) skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

6) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;

7) utraty ważności świadectwa, o którym mowa w art. 7 ust. 5 i art. 8 ust. 7, lub upływu okresu, o którym mowa w art. 6 ust. 2.

Art.  13.

1. Członkowi korpusu służby cywilnej powołanemu na stanowisko, o którym mowa w art. 4, dyrektor generalny urzędu, w którym członek korpusu jest zatrudniony, udziela urlopu bezpłatnego na czas powołania.

2. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu wyznacza członkowi korpusu służby cywilnej stanowisko pracy zgodne z jego kwalifikacjami i umiejętnościami zawodowymi.

Art.  14.

1. Zakres zadań i kompetencji osób na stanowiskach, o których mowa w art. 4 pkt 1-8, określają przepisy odrębne.

2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, mogą ustanowić szczególne wymagania związane z doświadczeniem lub umiejętnościami zawodowymi, których spełnienie jest wymagane do pracy na stanowiskach, o których mowa w art. 4.

Art.  15.

Osobom powołanym na wysokie stanowiska państwowe nie wolno:

1) publicznie manifestować swoich poglądów politycznych;

2) przy wykonywaniu swoich obowiązków kierować się interesem jednostkowym lub grupowym;

3) uczestniczyć w strajku lub akcji protestacyjnej zakłócającej normalne funkcjonowanie urzędu;

4) łączyć pracy z mandatem radnego.

Art.  16.

Na wysokich stanowiskach państwowych nie może powstać stosunek podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.

Art.  17.

1. Wynagrodzenie osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz stanowiska kierownicze w służbie zagranicznej określają przepisy odrębne.

2. Wynagrodzenie osób zajmujących wysokie stanowiska państwowe niebędące kierowniczymi stanowiskami państwowymi w rozumieniu przepisów o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe ani stanowiskami kierowniczymi w służbie zagranicznej składa się z wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego.

3. Do osób zatrudnionych na wysokich stanowiskach państwowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 60, 61, 63 ust. 1, art. 64 i 65 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218).

4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, ustala się na podstawie kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa i mnożników kwoty bazowej określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 5.

5. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wynagrodzenia, uwzględniając zakres obowiązków i odpowiedzialność osoby zajmującej wysokie stanowisko państwowe.

6. 11 Przepisy ust. 2-5 nie mają zastosowania do osób zajmujących wysokie stanowiska państwowe, których warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą określają odrębne przepisy.

Art.  18. ¹²

Osobom zatrudnionym na stanowiskach, o których mowa w art. 4 pkt 5 i 7-11, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Art.  19.

1. W przypadku odwołania z wysokiego stanowiska państwowego pracownikowi przysługuje odprawa pieniężna w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pozostawał na tym stanowisku przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.

2. Odprawa nie przysługuje:

1) pracownikowi odwołanemu z kierowniczego stanowiska państwowego w rozumieniu przepisów o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe;

2) pracownikowi będącemu członkiem korpusu służby cywilnej;

3) w przypadku odwołania z przyczyn, o których mowa w art. 12, chyba że odwołanie nastąpiło w przypadku utraty zdolności do pełnienia obowiązków służbowych z powodu choroby.

Art.  20.

W zakresie nieuregulowanym w ustawie w sprawach wynikających ze stosunku pracy osób zatrudnionych na wysokich stanowiskach państwowych stosuje się przepisy Kodeksu pracy oraz inne przepisy prawa pracy.

¹⁰ Art. 10 ust. 3 uchylony przez art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.06.249.1832) z dniem 29 grudnia 2006 r.

¹¹ Art. 17 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. (Dz.U.07.17.96) zmieniającej nin. ustawę z dniem 21 lutego 2007 r.

¹² Art. 18 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 2007 r. (Dz.U.07.17.96) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 października 2006 r.