Art. 7. - Państwowy Fundusz Drogowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.45.352 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1935 r.
Art.  7.
(1)
Ustanawia się opłaty od pojazdów mechanicznych i konnych, używanych do zarobkowego przewozu osób poza obszarami jednej gminy.
(2)
Opłaty wynoszą w stosunku rocznym:
1)
od pojazdów mechanicznych, z wyjątkiem określonych w p. 2:
a) 4
od każdego miejsca w pojeździe, przeznaczonego dla podróżnego, - 100 zł, a nadto
b) 5
od każdego miejsca w pojeździe, przeznaczonego dla podróżnego, za każdy kilometr dziennego przebiegu - 0,50 zł;

opłaty, wymienione pod lit. a) i b), nie mogą łącznie przekraczać 300 zł od jednego miejsca;

2)
od pojazdów mechanicznych, używanych doraźnie:
a) 6
posiadających do 6 miejsc dla podróżnych- 100 zł od każdego z tych miejsc,
b) 7
posiadających więcej niż 6 miejsc dla podróżnych-200 zł od każdego z tych miejsc;
3) 8
od pojazdów konnych, z wyjątkiem używanych doraźnie - 20 zł od każdego miejsca, przeznaczonego dla podróżnego.
(3)
Miejsca w przyczepkach do pojazdów mechanicznych, określonych iw ust. 1, podlegają takiej samej opłacie, jak miejsca w pojazdach.
(4)
Opłaty od pojazdów mechanicznych i przyczepek, określone w ust. 2 i 3, pobiera się niezależnie od opłaty, określonej w art. 6.
(5)
Opłat, określonych w ust. 2 p. 2, nie pobiera się, jeżeli pojazd jest wynajmowany w całości, a doraźnie.
4 Z dniem 1 września 1935 r. znosi się opłatę od pojazdów mechanicznych używanych do zarobkowego przewozu osób poza obszarami jednej gminy w wysokości 100 zł. określoną w art. 7 (2) pkt 1 lit. a) nin. ustawy, zgodnie z § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 sierpnia 1935 r. w sprawie zmiany opłat od pojazdów mechanicznych i od niektórych pojazdów konnych na rzecz Państwowego Funduszu Drogowego (Dz.U.35.65.405).
5 Z dniem 1 września 1935 r. kwotę w wysokości 0,40 zł. od każdego miejsca w pojeździe, przeznaczonego dla podróżnego, za każdy kilometr dziennego przebiegu, podwyższa się do 0,50 zł. a dla pojazdów, kursujących na drogach gruntowych, obniża się do 0,30 zł.; na linjach nowych (na które dotychczas nie były udzielane koncesje) stawki powyższe obniża się do połowy na przeciąg jednego roku od daty otwarcia linji; opłata ta w żadnym przypadku nie może przekraczać 150 zł. od jednego miejsca, zgodnie z § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 sierpnia 1935 r. w sprawie zmiany opłat od pojazdów mechanicznych i od niektórych pojazdów konnych na rzecz Państwowego Funduszu Drogowego (Dz.U.35.65.405).
6 Z dniem 1 września 1935 r. kwotę od pojazdów, posiadających do 6 miejsc dla podróżnych, w wysokości 100 zł. od każdego z tych miejsc - obniża się do 75 zł., zgodnie z § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 sierpnia 1935 r. w sprawie zmiany opłat od pojazdów mechanicznych i od niektórych pojazdów konnych na rzecz Państwowego Funduszu Drogowego (Dz.U.35.65.405).
7 Z dniem 1 września 1935 r. kwotę od pojazdów, posiadających więcej niż 6 miejsc dla podróżnych, w wysokości 200 zł. od każdego z tych miejsc - obniża się do 150 zł., zgodnie z § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 sierpnia 1935 r. w sprawie zmiany opłat od pojazdów mechanicznych i od niektórych pojazdów konnych na rzecz Państwowego Funduszu Drogowego (Dz.U.35.65.405).
8 Z dniem 1 września 1935 r. opłatę od pojazdów konnych, z wyjątkiem używanych doraźnie w wysokości 20 zł. od każdego miejsca, przeznaczonego dla podróżnego, podwyższa się do 40 zł. dla pojazdów, posiadających do 4 miejsc dla podróżnych, i do 60 zł. dla pojazdów, posiadających więcej niż 4 miejsca dla podróżnych; stawki powyższe obniża się do połowy dla pojazdów, kursujących na drogach gruntowych, zgodnie z § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 sierpnia 1935 r. w sprawie zmiany opłat od pojazdów mechanicznych i od niektórych pojazdów konnych na rzecz Państwowego Funduszu Drogowego (Dz.U.35.65.405).