Art. 25. - Państwowa służba cywilna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.11.72 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1972 r.

Art.  25.

Pod względem zachowania się obowiązują pracownika państwowego następujące zasady:

1) pracownik państwowy powinien w służbie i poza służbą strzec powagi swego stanowiska, zachować się zawsze zgodnie z wymaganiami karności służbowej i unikać wszystkiego, co mogłoby obniżyć poważanie i zaufanie, którego stanowisko jego wymaga; również po przeniesieniu w stan nieczynny (art. 51, 52, 53) winien zachowywać się w sposób, który by powadze jego stanowiska nie ubliżał;

2) pracownikowi państwowemu nie wolno wchodzić w związki lub zmowy, które mogą zakłócić należyty bieg zarządu państwowego lub normalnego toku urzędowania;

3) wobec swych przełożonych pracownik państwowy powinien zachowywać się z uszanowaniem, w stosunku zaś z innymi pracownikami państwowymi i podwładnymi z uprzejmością;

4) w stosunkach urzędowych z interesantami powinien pracownik państwowy, zachowując należytą powagę, być bezstronnym, uprzejmym i w granicach dopuszczalnych służyć im radą i pomocą;

5) wszelkie prośby, przedstawienia i zażalenia w sprawach osobistych i urzędowych, wynikające ze stosunku służbowego, pracownik państwowy powinien wnosić w drodze służbowej, a tylko w wypadkach, w których rodzaj sprawy tego wymaga - bezpośrednio do wyższych władz przełożonych;

6) pracownikowi państwowemu bez zezwolenia władzy służbowej nie wolno w żadnej formie wytaczać w prasie spraw, związanych z jego urzędowaniem, jak również spraw, dotyczących jego stosunku służbowego.