§ 5. - Osobne opłaty za wykonywanie czynności przez funkcjonariuszów celnych poza miejscem urzędowym lub poza czasem urzędowym oraz za konwojowanie i strzeżenie towarów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.48.375

Akt utracił moc

Wersja od: 14 sierpnia 1950 r.

§  5.

1) Za czynności funkcjonariusze w celnych, wykonywane w związku z nadzorem nad użyciem towarów, sprowadzonych z zagranicy z zastosowaniem ulg celnych, pobiera się opłatę według zasad ustalonych w ust. 1 § 3 - z tą różnicą, że za podstawę obliczenia opłaty przyjmuje się cło normalne przywozowe (autonomiczne) odpowiedniej kolumny, lądowe względnie morskie.

2) Za ulgi celne w rozumieniu rozporządzenia niniejszego uważa się: zniżki celne i zwolnienia od cła, przewidziane w rozporządzeniach, wydawanych na podstawie art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r., o prawie celnym (Dz. U. R. P. Nr 84, poz. 610), oraz stawki celne zniżone lub zwolnienia od cła, przewidziane w taryfie celnej przywozowej lub w umowach handlowych, - jeżeli zastosowanie wszystkich tych zniżek celnych, stawek celnych zniżonych lub zwolnień od cła uzależnione jest od użycia sprowadzonego z zagranicy towaru do określonego celu lub też od spełnienia pewnych warunków.

3) Ministerstwo Skarbu może w poszczególnych przypadkach obniżać opłaty, przypadające w myśl ust. 1, jeżeli wymagają tego względy gospodarcze, nie zachowując kwot minimalnych.