§ 20. - Orzekanie o inwalidztwie i zaliczanie do jednej z grup inwalidów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.73.368

Akt utracił moc

Wersja od: 13 grudnia 1958 r.

§  20.

1. Za stany wymagające stałej opieki innej osoby w rozumieniu art. 12 ust. 2 pkt 3 dekretu uważa się:

1) choroby obłożne trwające dłużej niż trzy miesiące;

2) choroby psychiczne grożące niebezpieczeństwem dla otoczenia lub dla samego chorego;

3) inne choroby i kalectwa pozbawiające chorego możności samodzielnego zaspokajania niezbędnych potrzeb życia codziennego (przyjmowanie pokarmów, załatwianie czynności fizjologicznych, mycie, ubieranie się itp.);

4) niemożność samodzielnego poruszania się w domu.

2. Za wymagające stałej opieki innej osoby uważa się osoby o zupełnym braku wzroku, osoby, u których ostrość wzroku nie przekracza 3/60 lub 10/200 Snellen w lepszym oku przy pomocy szkieł wyrównujących wadę wzroku i osoby o polu widzenia ograniczonym do przestrzeni zwartej w 20 stopniach.

3. Potrzeba stałej opieki innej osoby w stanach zaostrzenia przewlekłych chorób lub powikłań wad cielesnych (kalectwa) trwających przez okres nie przekraczający 3 miesięcy nie stanowi podstawy do zaliczenia do 1 grupy inwalidów.