§ 20. - Orzekanie o czasowej niezdolności do pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.7.42

Akt utracił moc

Wersja od: 9 maja 1985 r.

§  20.

1. Do zadań kierownika zakładu społecznego służby zdrowia w zakresie nadzoru nad orzecznictwem należy w szczególności:

1) zarządzenie powtórnego badania lekarskiego osoby, której dotyczy orzeczenie o czasowej niezdolności do pracy,

2) wykonywanie wyrywkowej kontroli działalności lekarzy (lekarzy dentystów, starszych felczerów, felczerów) i komisji lekarskiej w zakresie orzecznictwa i organizowanie instruktażu w tym zakresie,

3) analizowanie działalności orzeczniczej zakładu na podstawie wyników kontroli określonych w pkt 2, dokumentacji i materiałów statystycznych,

4) udzielanie opinii w sprawach orzecznictwa.

2. Powtórne badania lekarskie (ust. 1 pkt 1) kierownik zakładu społecznego służby zdrowia zarządza:

1) z własnej inicjatywy, jeżeli wydane orzeczenie budzi uzasadnione wątpliwości,

2) na uzasadniony wniosek kierownika zakładu pracy, w którym zatrudniona jest dana osoba, bądź

3) na żądanie organu sprawującego nadzór nad orzecznictwem o czasowej niezdolności do pracy.

3. Powtórne badania lekarskie przeprowadzają:

1) komisje lekarskie w składzie dwóch lekarzy, jeżeli chodzi o orzeczenie wydane przez komisję lekarską lub kierownika zakładu, lub

2) odpowiednio lekarz lub lekarz dentysta wyznaczony przez kierownika zakładu, jeżeli nie zachodzą okoliczności określone w pkt 1.

4. W wyniku powtórnego badania lekarskiego:

1) stwierdza się zasadność wydanego orzeczenia bądź

2) ustala się odpowiednio krótszy okres czasowej niezdolności do pracy, z tym że orzeczony okres musi obejmować co najmniej dzień, w którym przeprowadzono badania lekarskie.

5. W przypadku określonym w ust. 4 pkt 2 zatrzymuje się wydane uprzednio zaświadczenie i wydaje się nowe zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy, o czym zawiadamia się kierownika przychodni, w której zatrzymane zaświadczenie zostało wystawione, oraz kierownika zakładu pracy.