Dział 2 - KARANIE - Orzecznictwo karno-administracyjne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.39.233 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1967 r.

Dział  II

KARANIE

1.
W postępowaniu przed kolegium i w postępowaniu nakazowym, unormowanym niniejszą ustawą, wymierza się za czyn podlegający ukaraniu karę przewidzianą za ten czyn w przepisach prawa, z tym że:
1)
nie wymierza się kary pracy poprawczej,
2)
karę grzywny wymierza się w wysokości od 50 zł do 4.500 zł, a gdy przepis prawa przewiduje grzywnę poniżej 50 zł, wymierza się karę przewidzianą w tym przepisie,
3)
a) zasadniczą karę aresztu można wymierzyć tylko za wykroczenia określone w art. 18, 19, 20, 23, 28, 29, 30, 31 i 54 prawa o wykroczeniach, w art. 27 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69, poz. 434), a także w art. 77 i 78 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 7, poz. 46),
b)
zasadniczą karę aresztu można wymierzyć w granicach od 1 dnia do 3 miesięcy, przy czym niedopuszczalne jest wymierzenie kary aresztu łącznie z karą grzywny, chyba że wykroczenie popełniono z chęci zysku,
c)
gdy przepis prawa przewiduje tylko karę aresztu, a kolegium nie stosuje art. 9 prawa o wykroczeniach, sprawę przekazuje się do sądu przy odpowiednim zastosowaniu przepisów art. 55-57 niniejszej ustawy,
d)
jeżeli ustawa daje możność wyboru między karą aresztu a karą grzywny, wymierza się karę grzywny, można jednak wyjątkowo wymierzyć karę aresztu, gdy przemawia za tym waga popełnionego czynu albo gdy okoliczności sprawy świadczą o demoralizacji sprawcy lub gdy działał on w sposób zasługujący na szczególne potępienie,
4)
a) wymierzając karę grzywny, jeżeli okoliczności wskazują na to, że egzekucja grzywny nie będzie skuteczna, można orzec na wypadek nieuiszczenia jej w przewidzianym terminie zamianę grzywny na karę aresztu, przyjmując jeden dzień aresztu za równoważnik grzywny w kwocie od 20 do 40 złotych,
b)
areszt zastępczy nie może trwać dłużej niż najwyższy wymiar kary aresztu przewidzianego za dane wykroczenie, a gdy kara aresztu nie jest przewidziana - dłużej niż 3 miesiące,
c)
w razie częściowego uiszczenia grzywny areszt zastępczy zmniejsza się stosunkowo,
5)
aresztu zasadniczego i zastępczego nie można wymierzyć w stosunku do nieletnich oraz w tych przypadkach, gdy warunki osobiste ukaranego uniemożliwiają mu odbycie kary,
6)
za wykroczenia nie wymienione w pkt 3 lit. a) i c), gdy szkodliwość społeczna czynu jest mała, można wymierzyć karę nagany.
2.
Karę przepadku przedmiotów można orzec, jeżeli przewidują to obowiązujące przepisy prawa.
3.
W orzeczeniu o ukaraniu można nakazać podanie orzeczenia do publicznej wiadomości.

Przy wymierzaniu kar należy uwzględniać społeczną szkodliwość czynu i stopień zawinienia sprawcy, dotychczasowe zachowanie się sprawcy oraz jego warunki społeczne, osobiste i materialne.

1.
W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można - mając na uwadze charakter i okoliczności czynu lub osobowość sprawcy - odstąpić od wymierzenia kary przewidzianej za dane wykroczenie.
2.
W razie odstąpienia od wymierzenia kary można zastosować względem sprawcy upomnienie lub inny środek oddziaływania społecznego, mający na celu przywrócenie naruszonego przez sprawcę porządku prawnego lub wyrównanie wyrządzonej krzywdy, zwłaszcza przez przeproszenie pokrzywdzonego, uroczyste zapewnienie niepopełnienia więcej takiego czynu albo przez zobowiązanie sprawcy do przywrócenia stanu poprzedniego.
3.
Odstąpienie od wymierzenia kary nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu przepadku przedmiotu wykroczenia w wypadkach przewidzianych w ustawie.
1.
Wykonanie kary aresztu można warunkowo zawiesić, jeżeli ze względu na okoliczności towarzyszące popełnieniu wykroczenia, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie się po popełnieniu wykroczenia należy przypuszczać, że pomimo niewykonania kary nie popełni on nowego wykroczenia tego samego rodzaju.
2.
Warunkowe zawieszenie wykonania kary następuje na okres próby, który nie może być krótszy niż sześć miesięcy i nie może przekraczać roku.
3.
Jeżeli wykroczeniem została wyrządzona szkoda w mieniu społecznym, warunkowe zawieszenie wykonania kary może być orzeczone tylko wówczas, gdy szkoda została w całości pokryta.
4.
Warunkowego zawieszenia wykonania kary nie stosuje się do sprawcy, który w ciągu dwóch lat przed popełnieniem wykroczenia był już karany za przestępstwo lub wykroczenie tego samego rodzaju.
5.
Warunkowego zawieszenia wykonania kary nie stosuje się do zastępczej kary aresztu.
1.
Jeżeli w okresie próby ukarany popełni nowe tego samego rodzaju przestępstwo lub wykroczenie, organ orzekający zarządzi wykonanie zawieszonej kary.
2.
Organ orzekający może zarządzić wykonanie zawieszonej kary, jeżeli w okresie próby ukarany popełni inne przestępstwo lub wykroczenie niż określone w ust. 1.
3.
Jeżeli w ciągu dwóch miesięcy po upływie okresu próby nie zarządzono wykonania zawieszonej kary, ukaranie uważa się za niebyłe.
1.
Jeżeli czyn podpada pod kilka przepisów karnych albo gdy jednocześnie wymierza się karę za kilka czynów, podpadających pod różne przepisy karne, stosuje się przepis, przewidujący karę najsurowszą; jeżeli jednocześnie wymierza się karę za kilka czynów, podpadających pod ten sam przepis karny, stosuje się karę w granicach tego przepisu.
2.
Jeżeli ten sam czyn zawiera znamiona wykroczenia poddanego orzecznictwu kolegium, a zarazem znamiona czynu poddanego orzecznictwu sądu lub innego organu, kolegium orzeka w granicach swej właściwości niezależnie od postępowania sądu lub innego organu.
3.
W przypadku wymierzenia za ten sam czyn zasadniczej kary aresztu przez kolegium lub przez sąd (art. 44 ust. 2) i kary pozbawienia wolności prawomocnym orzeczeniem sądu, nie wykonuje się zasadniczej kary aresztu orzeczonej w postępowaniu karno-administracyjnym, nie wykonanej w całości lub w części, inne zaś kary bądź skutki ukarania pozostają obok siebie w mocy. O niewykonaniu zasadniczej kary aresztu orzeczonej przez kolegium postanawia jego przewodniczący, orzeczonej zaś w wyniku skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego - sąd.
1.
Nie można wydać orzeczenia o ukaraniu ani nakazu karnego, jeżeli od popełnienia czynu upłynęło sześć miesięcy. W przypadku, w którym orzeczenie lub nakaz karny zostały uchylone w trybie nadzoru, przedawnienie biegnie od daty uchylenia orzeczenia lub nakazu.
2.
Nie można wykonać kary aresztu, grzywny, nagany oraz przepadku przedmiotów, jak też podać orzeczenia do publicznej wiadomości, jeżeli nie rozpoczęto wykonania tych kar przed upływem roku od uprawomocnienia się orzeczenia lub nakazu karnego. Przedawnienie nie biegnie w okresie odroczenia.