Art. 12. - Organizacja władz dyscyplinarnych i postępowanie dyscyplinarne przeciwko funkcjonarjuszom państwowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.21.165

Akt utracił moc

Wersja od: 26 marca 1928 r.

Art.  12. ⁷

Funkcjonarjuszowi państwowemu, pociągniętemu do odpowiedzialności dyscyplinarnej, wolno przybrać sobie w postępowaniu dyscyplinarnem obrońcę z pośród funkcjonarjuszów państwowych, pełniących obowiązki na obszarze, na który rozciąga się zakres działania komisji dyscyplinarnej.

Na prośbą obwinionego może mu być przydany zamiast obrońcy z wyboru - obrońca z urzędu, którego wyznacza szef władzy, przy której czynna jest komisja dyscyplinarna, z grona podwładnych sobie urzędników. Do spraw, toczących się przed Najwyższą Komisją Dyscyplinarna, obrońcę z urzędu wyznacza z pośród podwładnych sobie urzędników szef tej władzy naczelnej, do której działu obwiniony należy.

Funkcjonariuszowi państwowemu, pełniącemu obowiązki, wolno nie podjąć się obrony, z wyjątkiem wypadku ustanowienia go obrońcą z urzędu. Nie-wolno mu przyjmować wynagrodzenia. Koszty, istotnie poniesione przez obrońcę, w interesie obrony, zwraca Skarb Państwa.

W razie sporu o wysokość tych kosztów decyduje ostatecznie właściwa komisja dyscyplinarna.

Funkcjonariuszowi państwowemu, spełniającemu zadanie obrońcy, winny władze udzielić urlopu, nieodzownie potrzebnego do Spełnienia tych czynności.

⁷ Art. 12 zmieniony przez art. 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 23 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.2.6) zmieniającej nin. ustawę z dniem 7 stycznia 1928 r.