Rozdział 3 - Rodzaje więzień i aresztów. - Organizacja więziennictwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.68.457

Akt utracił moc

Wersja od: 2 sierpnia 1939 r.

Rozdział  3.

Rodzaje więzień i aresztów.

Art.  9.

1. Zatrzymanych i tymczasowo aresztowanych umieszcza się w aresztach śledczych lub w odrębnych oddziałach więzień i aresztów karnych.

2. Skazanych na karę aresztu umieszcza się w aresztach karnych lub w odrębnych oddziałach więzień karnych.

3. Skazanych na karę więzienia umieszcza się w więzieniach karnych.

Art.  10.

1. Kobiety umieszcza się w oddzielnych więzieniach i aresztach lub w odrębnych oddziałach więzień i aresztów.

2. Kobiety-matki z niemowlętami umieszcza się w odrębnych celach więzień i aresztów.

3. Przyjmowanie i pozostawianie dzieci w wieku ponad 2 lata w więzieniach jest zakazane. Dzieci te kieruje się pod opiekę rodziny lub właściwej do wykonywania opieki społecznej gminy.

4. Nieletnich, których sąd nakazał umieścić w więzieniu w odrębnych oddziałach dla nieletnich, umieszcza się w odrębnych oddziałach więzień i aresztów karnych. W takim oddziale można umieszczać również nieletnich zatrzymanych.

Art.  11.

Areszty dzielą się na śledcze i karne.

Art.  12.

1. Więzienia karne dzielą się na zwykłe i specjalne, stosownie do ich penitencjarnego przeznaczenia.

2. W więzieniach specjalnych umieszcza się skazanych, którzy ze względu na swe właściwości wymagają wyodrębnienia i traktowania według metod szczególnych. Skazanych, nieprzydatnych do umieszczenia w więzieniach specjalnych, kieruje się do więzień zwykłych.

Art.  13.

Więzienia specjalne są następujące:

1) więzienia obserwacyjno-rozdzielcze, w których przeprowadza się badanie osobowości skazanych na karę więzienia celem ustalenia metod postępowania i wyboru więzienia, do którego mają być kierowani dla odbywania kary;

2) więzienia dla słabych fizycznie, dla chorych na schorzenia niebezpieczne dla otoczenia i dla niepełnowartościowych psychicznie, którzy nie mogą być użyci do pracy w normalnych warunkach więziennych i wymagają odrębnego traktowania;

3) więzienia izolacyjne dla recydywistów, przestępców zawodowych lub z nawyknienia oraz innych kategoryj skazanych, co do których zachodzi potrzeba wyłączenia z więzień zwykłych i zastosowania obostrzonego rygoru ze względu na rodzaj i motywy przestępstwa lub też ich zachowanie się w więzieniu;

4) więzienia kolonie rolnicze dla skazanych, pracujących przed popełnieniem przestępstwa w rolnictwie lub rzemiosłach rolniczych, którzy w warunkach zbliżonych do życia na wolności, pogłębiać będą swe wiadomości rolnicze;

5) więzienia zakłady rzemieślnicze dla skazanych, pochodzących ze środowisk miejskich rzemieślniczych i robotniczych, którzy nabywać tu będą i pogłębiać swe wiadomości fachowe;

6) więzienia lub oddziały dla niepełnoletnich w wieku od lat 17 do 21;

7) więzienia ruchome ośrodki pracy dla skazanych na kary pozbawienia wolności do lat trzech celem zatrudnienia ich przy robotach społecznie użytecznych.

Art.  14.

Recydywiści, przestępcy zawodowi lub z nawyknienia nie mogą być kierowani do więzień: kolonii rolniczych i zakładów rzemieślniczych.

Art.  15.

1. Wykonywanie kary więzienia i aresztu oraz tymczasowego aresztowania może być zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości przekazywane instytucjom, dającym rękojmię należytego spełnienia zadań, związanych z wykonaniem kary i tymczasowego aresztowania.

2. W instytucjach tych obowiązują wówczas przepisy ustawy niniejszej oraz ogólny regulamin więzienny, obowiązki zaś administracji więziennej wykonują pracownicy, wyznaczeni przez te instytucje za zgodą Ministra Sprawiedliwości.