Rozdział 12 - Kary dyscyplinarne, ulgi i nagrody. - Organizacja więziennictwa.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1939.68.457
Akt utracił moc Wersja od: 2 sierpnia 1939 r.
Rozdział 12.
Kary dyscyplinarne, ulgi i nagrody.
Kary dyscyplinarne, ulgi i nagrody.
1.
Pozbawieni wolności podlegają za przekroczenia rygoru i porządku, ustalonego w regulaminie dla więzień i aresztów, karom dyscyplinarnym w zależności od stopnia winy, okoliczności czynu i indywidualnych cech charakteru sprawcy.2.
Sprawca podlega ponadto karze według zasad ogólnych, jeżeli przekroczenie ma znamiona przestępstwa.3.
Skazanym, wyróżniającym się swoim sprawowaniem, pracą i postępami w szkole, mogą być udzielane ulgi i nagrody.1.
Karami dyscyplinarnymi są: 1)
nagana; 2)
pozbawienie ulg; 3)
pozbawienie prawa korzystania z książek na czas do dwóch tygodni; 4)
pozbawienie prawa komunikowania się osobistego i listownego na czas najwyżej do trzech miesięcy; 5)
pozbawienie prawa otrzymywania przesyłek żywnościowych na czas do trzech miesięcy; 6)
post o chlebie i wodzie nie częściej niż co drugi dzień; ogólna liczba dni postu, wymierzonych jednorazowo, nie może przekraczać dni siedmiu; 7)
pozbawienie pościeli (twarde łoże) na czas do dwóch tygodni; 8)
odosobnienie w celi na to przeznaczonej na czas do dwóch tygodni; 9)
zamknięcie w ciemnej celi na czas do dni trzech; przy karach ponad sześć miesięcy więzienia czas ten może być na skutek zarządzenia prokuratora nie zaliczony na poczet kary, wyznaczonej przez sąd; 10)
przeniesienie do niższego stopnia uspołecznienia; 11)
przeniesienie do więzienia izolacyjnego.2.
Kary, wskazane w ust. 1 pkt 4) - 9), mogą być podwojone w stosunku do recydywistów, przestępców zawodowych i z nawyknienia oraz wszystkich kategorii skazanych, umieszczonych w więzieniach izolacyjnych.Naczelnik więzienia lub aresztu potrąca z sum, posiadanych przez pozbawionych wolności w depozycie, koszt naprawy rozmyślnie zniszczonych i uszkodzonych przez nich rzeczy skarbowych.
1.
Naczelnik więzienia lub aresztu wymierza kary dyscyplinarne i udziela ulg i nagród.2.
Przed wykonaniem kar, wymienionych w art. 54 ust. 1 pkt 6), 8) i 9), należy zasięgnąć opinii lekarza więziennego co do stanu zdrowia pozbawionego wolności.3.
Nie stosuje się kar, wymienionych w art. 54 ust. 1 pkt 6) - 9) do kobiet brzemiennych i karmiących.1.
Przeciw decyzji o nałożeniu kary dyscyplinarnej pozbawieni wolności mogą wnieść zażalenie, które naczelnik niezwłocznie przedstawia prokuratorowi sądu okręgowego.2.
Prokurator orzeka niezwłocznie i ostatecznie.3.
Zażalenie nie wstrzymuje wykonania kary.Nałożenie kajdan może być stosowane tylko jako szczególny środek zapobiegawczy za zezwoleniem prokuratora, a w przypadkach nagłych na zarządzenie naczelnika więzienia, który o tym niezwłocznie zawiadamia prokuratora.