Rozdział 3 - Postępowanie przed sądem honorowym. - Organizacja sądów honorowych dla funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz zasady i tryb postępowania przed tymi sądami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.60.314

Akt utracił moc
Wersja od: 28 grudnia 1985 r.

Rozdział  3

Postępowanie przed sądem honorowym.

§  12.
Decyzję o wszczęciu postępowania przed sądem honorowym wydaje na piśmie przewodniczący sądu niezwłocznie po otrzymaniu wniosku właściwego przełożonego lub kolektywu funkcjonariuszy, pisemnego wniosku funkcjonariusza albo skargi osoby pokrzywdzonej czynem bądź powzięciu wiadomości o czynie naruszającym godność i honor funkcjonariusza. O wszczęciu postępowania informuje się obwinionego.
§  13.
1.
Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy zachodzi okoliczność wyłączająca postępowanie, a w szczególności gdy:
1)
czynu nie popełniono albo popełniony czyn nie godzi w honor i godność funkcjonariusza,
2)
obwiniony zmarł,
3)
nastąpiło przedawnienie,
4)
sprawa była już rozpoznana w postępowaniu dyscyplinarnym bądź jest przedmiotem takiego postępowania.
2.
Orzeczenie sądu lub toczące się postępowanie przed sądem nie wyłącza postępowania przed sądem honorowym.
§  14.
1.
Wydając decyzję o wszczęciu postępowania przed sądem honorowym, przewodniczący sądu zarządza przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w zakreślonym terminie.
2.
Postępowanie wyjaśniające przeprowadza wyznaczony przez przewodniczącego stały członek sądu honorowego, a w razie braku możliwości przeprowadzenia postępowania przez stałego członka sądu - funkcjonariusz spełniający warunki, o których mowa w § 7 ust. 1, wyznaczony za zgodą właściwego przełożonego.
3.
Postępowanie wyjaśniające w sprawie przeciwko oficerom Służby Więziennej przeprowadza funkcjonariusz w stopniu oficerskim.
4.
Postępowanie wyjaśniające ma na celu stwierdzenie, czy istnieją dostateczne podstawy uzasadniające podejrzenie, że został popełniony czyn naruszający honor i godność funkcjonariusza, wyjaśnienie wszystkich okoliczności mających znaczenie w sprawie oraz zebranie dowodów.
§  15.
1.
Prowadzący postępowanie wyjaśniające zbiera materiały niezbędne do wyjaśnienia sprawy, przesłuchuje obwinionego, a w miarę potrzeby - świadków i inne osoby.
2.
W toku postępowania wyjaśniającego obwiniony może przeglądać akta sprawy, sporządzać z nich odpisy oraz składać prowadzącemu postępowanie wnioski o przeprowadzenie dowodów, ze wskazaniem okoliczności, które mają być ustalone. O prawie tym należy pouczyć obwinionego.
3.
Ze zaznajomienia obwinionego z materiałami postępowania wyjaśniającego oraz pouczenia o prawie składania wniosków o uzupełnienie tego postępowania sporządza się protokół.
§  16.
1.
Po zapoznaniu się z wynikami postępowania wyjaśniającego przewodniczący sądu honorowego w porozumieniu z kierownikiem jednostki wyznacza termin i miejsce rozprawy oraz zawiadamia o tym na piśmie obwinionego oraz świadków.
2.
O terminie i miejscu rozprawy zawiadamia się wszystkich funkcjonariuszy pełniących służbę w jednostce organizacyjnej więziennictwa. Przepis § 6 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  17.
1.
Sąd honorowy orzeka w składzie trzech osób.
2.
Do składu orzekającego wchodzą: przewodniczący sądu honorowego oraz wyznaczeni przez niego członkowie stali. W razie niemożności skompletowania składu orzekającego spośród stałych członków sądu, wybiera się niezbędną liczbę członków sądu, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2.
3.
Przewodniczący sądu honorowego może z ważnych przyczyn wyznaczyć na przewodniczącego składu orzekającego swojego zastępcę lub innego członka sądu.
§  18.
Od udziału w orzekaniu są wyłączeni:
1)
podwładni obwinionego,
2)
funkcjonariusze, którzy są w danej sprawie świadkami,
3)
funkcjonariusze pozostający w takich stosunkach z obwinionym lub z pokrzywdzonym, że zachodzi uzasadniona wątpliwość co do ich bezstronności,
4)
funkcjonariusze nie posiadający stopnia oficerskiego, jeżeli obwiniony jest oficerem,
5)
funkcjonariusz, który prowadził w danej sprawie postępowanie wyjaśniające.
§  19.
1.
Rozprawa jest jawna tylko dla funkcjonariuszy.
2.
Przewodniczący składu orzekającego może wyłączyć albo ograniczyć jawność rozprawy lub jej części, w szczególności przez dopuszczenie do udziału w rozprawie tylko niektórych funkcjonariuszy, jeżeli jest to uzasadnione względami ochrony tajemnicy państwowej lub służbowej, moralności, porządku w jednostce albo ważnego interesu prywatnego.
3.
Jeżeli obwiniony jest oficerem Służby Więziennej, w rozprawie uczestniczą wyłącznie funkcjonariusze oficerowie. Przewodniczący składu orzekającego - na wniosek kierownika jednostki - zarządza jawność rozprawy dla wszystkich funkcjonariuszy, jeżeli uzasadniają to względy wychowawcze, a zwłaszcza gdy czyn godzący w honor i godność jest znany funkcjonariuszom nie będącym oficerami.
§  20.
Przewodniczący składu orzekającego otwiera, prowadzi i zamyka rozprawę.
§  21.
1.
W razie usprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego przewodniczący składu orzekającego odracza rozprawę. Jeżeli sąd honorowy uzna niestawiennictwo obwinionego za nie usprawiedliwione, rozprawę można prowadzić bez jego udziału.
2.
Za zgodą obwinionego sąd może odstąpić od przesłuchania świadków, którzy nie stawili się na rozprawę, chyba że uzna ich przesłuchanie za niezbędne.
3.
O nie usprawiedliwionym niestawiennictwie obwinionego oraz świadków będących funkcjonariuszami przewodniczący sądu zawiadamia kierownika jednostki.
§  22.
1.
Rozprawę rozpoczyna odczytanie decyzji o wszczęciu postępowania przed sądem honorowym, następnie przeprowadza się postępowanie dowodowe, a w szczególności przesłuchuje obwinionego, wezwanych świadków oraz w miarę potrzeby odczytuje protokoły wyjaśnień i zeznań złożonych w toku postępowania wyjaśniającego, jak również inne ważne dla sprawy akta i dokumenty.
2.
Obwiniony ma prawo zadawania pytań świadkom oraz składania wyjaśnień dotyczących ujawnionych dowodów. O prawie tym przewodniczący składu orzekającego poucza obwinionego.
3.
Świadkowie - do czasu ich przesłuchania - znajdują się poza salą rozprawy.
4.
Jeżeli wyjaśnienia obwinionego, który na rozprawie przyznaje się do winy, nie budzą wątpliwości, można nie przeprowadzać dalszego postępowania dowodowego lub przeprowadzić je tylko częściowo.
§  23.
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego każdy z obecnych funkcjonariuszy ma prawo zabrać głos w sprawie oceny czynu zarzucanego obwinionemu, po czym przewodniczący udziela głosu obwinionemu.
§  24.
Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant. Protokolantem jest jeden z członków składu orzekającego.