Rozdział 2 - Ocena wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt - Organizacja hodowli i rozród zwierząt gospodarskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.2132 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 20 listopada 2017 r.

Rozdział  2

Ocena wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt

Ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej zwierząt oraz następujące zadania związane z prowadzeniem tej oceny:

1)
publikowanie wyników oceny wartości użytkowej lub hodowlanej,
2)
prowadzenie:
a)
systemu teleinformatycznego na potrzeby oceny wartości użytkowej lub hodowlanej,
b)
laboratorium badającego mleko

- może wykonywać wyłącznie związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

1. 
Ocena wartości użytkowej jest prowadzona:
1)
na wniosek albo za zgodą właściciela lub posiadacza zwierząt gospodarskich poddawanych tej ocenie;
2)
w zakresie i według metodyki określanej przez związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do jej prowadzenia.
2. 
Zakres i metodyka prowadzenia oceny wartości użytkowej bydła, świń, owiec i kóz są ustalane na podstawie przepisów Unii Europejskiej dotyczących oceny wartości użytkowej i hodowlanej.
3. 
Wyniki oceny wartości użytkowej są udostępniane zainteresowanemu właścicielowi lub posiadaczowi zwierząt gospodarskich.
4. 
Związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do prowadzenia oceny wartości użytkowej, informują zainteresowanych właścicieli lub posiadaczy zwierząt gospodarskich poddawanych ocenie o zakresie i metodyce stosowanej przez te podmioty do prowadzenia oceny wartości użytkowej oraz o zmianach wprowadzanych w zakresie i metodyce jej prowadzenia.
5. 
Związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do prowadzenia oceny wartości użytkowej, mogą pobierać za prowadzenie tej oceny wynagrodzenie w wysokości ustalonej w umowie o jej prowadzenie.
6. 
Wysokość wynagrodzenia za prowadzenie oceny wartości użytkowej jest taka sama za przeprowadzenie oceny zwierząt gospodarskich urodzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i zwierząt pochodzących z innych państw członkowskich Unii Europejskiej.
7. 
Mleko, w ramach oceny wartości użytkowej bydła, owiec i kóz, poddaje się badaniu w laboratoriach, które:
1)
uczestniczą w międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych prowadzonych przez laboratorium referencyjne, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b;
2)
stosują do sprawdzania metod badawczych materiały odniesienia przygotowywane przez laboratorium referencyjne, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b;
3)
wdrożyły system kontroli jakości.
1. 
Ocenę wartości hodowlanej prowadzi się w celu oszacowania zdolności zwierzęcia gospodarskiego do przekazywania określonej cechy lub zespołu cech potomstwu.
2. 
Ocena wartości hodowlanej może być dokonywana, w zależności od specyfiki gatunku, rasy, odmiany, rodu, linii, stada lub typu użytkowego, na podstawie wyników oceny wartości użytkowej, oceny typu i budowy, rodowodu lub oceny innych cech.
3. 
Związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do prowadzenia oceny wartości hodowlanej, ustalają zakres i metodykę prowadzenia tej oceny.
4. 
Zakres i metodyka prowadzenia oceny wartości hodowlanej bydła, świń, owiec i kóz są ustalane na podstawie przepisów Unii Europejskiej dotyczących oceny wartości użytkowej i hodowlanej.
5. 
Związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do prowadzenia oceny wartości hodowlanej, informują zainteresowanych właścicieli lub posiadaczy zwierząt gospodarskich o zakresie i metodyce stosowanej przez te podmioty do prowadzenia oceny wartości hodowlanej oraz o zmianach wprowadzanych w zakresie i metodyce jej prowadzenia.

Dokumentację hodowlaną prowadzi hodowca lub prowadzący ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej.

1. 
Ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej poddaje się zwierzęta gospodarskie oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do koniowatych, stad rodzicielskich i towarowych drobiu oraz zwierząt futerkowych.
3. 
Identyfikacji zwierząt gospodarskich z gatunku bydło, owce, kozy i koniowate, poddawanych ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej, dokonuje się, wykorzystując oznakowanie, a w przypadku koniowatych również opis zawarty w paszporcie, określone w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.
4. 
Sposób oznakowania i identyfikacji do celów hodowlanych zwierząt gatunków nieobjętych przepisami, o których mowa w ust. 3, oraz świń, określa związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do prowadzenia oceny wartości użytkowej.
5. 
Zwierzęta gospodarskie z gatunków nieobjętych przepisami, o których mowa w ust. 3, oraz świnie, do celów hodowlanych, znakuje się trwale i indywidualnie, używając kolczyków, identyfikatorów elektronicznych i znaczków identyfikacyjnych lub stosując tatuaż.
1. 
Związek hodowców lub inny podmiot, prowadzące księgę hodowlaną, zwaną dalej "księgą", mogą wystąpić do ministra właściwego do spraw rolnictwa z wnioskiem o upoważnienie do prowadzenia laboratorium referencyjnego określonego w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b lub do wykonywania wszystkich lub niektórych zadań, o których mowa w art. 6.
2. 
Podmiot inny niż określony w ust. 1 może wystąpić do ministra właściwego do spraw rolnictwa z wnioskiem o upoważnienie do prowadzenia:
1)
oceny wartości użytkowej lub hodowlanej oraz do publikowania wyników tych ocen;
2)
systemu teleinformatycznego na potrzeby tych ocen w zakresie dotyczącym poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich.
3. 
Do wniosków, o których mowa w ust. 1 i 2, dołącza się:
1)
zakres i metodykę prowadzenia oceny wartości użytkowej lub hodowlanej;
2)
opis sposobu oznakowania i identyfikacji do celów hodowlanych zwierząt gospodarskich gatunków nieobjętych przepisami o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt lub świń.
4. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, upoważnić:
1)
związek lub podmiot określone w ust. 1,
2)
podmiot, o którym mowa w ust. 2

- do wykonywania wszystkich lub niektórych zadań w zakresie wskazanym we wnioskach, mając na uwadze zapewnienie przez ten związek lub podmiot prawidłowego realizowania powierzonych mu zadań oraz wiarygodność uzyskiwanych wyników oceny wartości użytkowej lub hodowlanej.

5. 
Związek hodowców lub inny podmiot, które zostały upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa do prowadzenia oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, informują na piśmie tego ministra o zamiarze dokonania zmiany w zakresie lub metodyce prowadzonej oceny wartości użytkowej lub hodowlanej co najmniej na 30 dni przed dniem wprowadzenia tej zmiany.
6. 
W informacji, o której mowa w ust. 5, wskazuje się zakres, cel i uzasadnienie wprowadzanej zmiany oraz termin jej wprowadzenia.
1. 
Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt może, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa, użyczyć podmiotowi prowadzącemu księgę i upoważnionemu do wykonywania zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b lub art. 6, rzecz będącą w zarządzie lub trwałym zarządzie Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt, niezbędną do wykonywania tych zadań.
2. 
Użyczenie rzeczy, o której mowa w ust. 1, następuje w drodze umowy zawartej na okres nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony zarząd albo trwały zarząd tą rzeczą.
3. 
Podmiot biorący rzecz do używania, oprócz ponoszenia zwykłych kosztów jej utrzymania, ponosi wszystkie inne koszty związane z korzystaniem z tej rzeczy.
4. 
Umowa użyczenia, oprócz postanowień określonych w Kodeksie cywilnym, zawiera:
1)
oznaczenie rzeczy, z tym że w przypadku nieruchomości:
a)
jej oznaczenie według księgi wieczystej oraz według ewidencji gruntów i budynków,
b)
jej powierzchnię oraz opis;
2)
cel, na jaki rzecz zostaje oddana do używania;
3)
sposób używania rzeczy;
4)
czas, na który rzecz zostaje oddana do używania.
5. 
Jeżeli rzecz jest oddawana do używania na rzecz kilku podmiotów, w umowie użyczenia ustala się także zasady wspólnego używania tej rzeczy.
6. 
Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt może, poza przypadkami innymi niż określone w Kodeksie cywilnym, żądać zwrotu rzeczy użyczonej także gdy podmiot biorący ją do używania zaprzestanie wykonywania zadań, do wykonywania których został upoważniony, albo utraci prawo prowadzenia księgi.