Rozdział 8 - Powołanie senatorów w wojewódzkich kolegjach wyborczych, - Ordynacja wyborcza do Senatu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.47.320

Akt utracił moc
Wersja od: 10 lipca 1935 r.

Rozdział  VIII.

Powołanie senatorów w wojewódzkich kolegjach wyborczych,

(1)
Zebrania wojewódzkich kolegiów wyborczych odbywają się jednego dnia w calem Państwie w miastach wojewódzkich.
(2)
Uchwały wojewódzkich kolegjów wyborczych, przewidziane ustawą niniejszą, są ważne bez względu na ilość obecnych delegatów.
(3)
Wszelkie obrady są niedopuszczalne, a uchwały, nieprzewidziane ustawą niniejszą - z mocy samego prawa nieważne.
(4)
Celem umożliwienia wszystkim delegatom wzięcia udziału w wojewódzkiem kolegjum wyborczem służy im prawo bezpłatnego przejazdu państwowemi środkami komunikacji z miejsca pobytu do miasta wojewódzkiego i zpowrotem do miejsca zamieszkania.

Po otwarciu zebrania wojewódzkiego kolegjum wyborczego, przewodniczący kolegjum powoła z pośród obecnych delegatów trzech sekretarzy, poczem kolegjum na wniosek przewodniczącego wybierze komisję główną celem ułożenia przez nią listy kandydatów na senatorów.

(1)
Komisja główna wojewódzkiego kolegjum wyborczego składa się z 15 członków, powołanych zwykłą większością głosów z pośród delegatów obecnych na zebraniu kolegjum; przewodniczącym komisji głównej jest z urzędu przewodniczący kolegjum.
(2)
Obrady komisji głównej są niejawne; uchwały jej zapadają zwykłą większością głosów; przewodniczący głosuje narówni z innymi członkami; w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.
(3)
Protokół, zawierający uchwały komisji głównej, prowadzi jeden z sekretarzy kolegjum, zaproszony przez przewodniczącego; protokół podpisują przewodniczący i członkowie komisji głównej obecni podczas obrad.
(1)
Po wznowieniu zebrania kolegjum, przewodniczący ogłosi listę kandydatów na senatorów, ułożoną przez komisję główną.
(2)
Na listę może być wpisany tylko kandydat, który wyraził zgodę na kandydowanie, choćby telegraficznie.
(3)
Liczba kandydatów na liście, ułożonej przez komisję główną, nie może przewyższać podwójnej ilości mandatów senatorskich, przypadających na dane województwo.
(4)
O kolejności umieszczenia kandydatów na liście rozstrzyga przewaga głosów, a w razie równości głosów - los, wyciągnięty przez przewodniczącego.
(1)
Po ogłoszeniu listy kandydatów na senatorów, ułożonej przez komisję główną, grupa delegatów, złożona co najmniej z dwudziestu, ma prawo zażądać wpisania na listę również i jej kandydata.
(2)
Wniosek o uzupełnienie listy kandydatów ma być zgłoszony na piśmie na ręce przewodniczącego kolegjum i wskazywać wyłącznie jednego kandydata na senatora; każdy delegat może podpisać jeden tylko wniosek; do wniosku będzie dołączona zgoda kandydata na kandydowanie.
(3)
Przewodniczący kolegjum po zapoznaniu się z treścią wniosków i stwierdzeniu, że zgłoszeni kandydaci wyrazili zgodę na kandydowanie, uzupełni odpowiednio listę kandydatów na senatorów, poczem ogłosi ją ponownie, jako ostatecznie ustaloną, zarządzając jednocześnie głosowanie.
(4)
Jeżeli liczba kandydatów na liście nie będzie wyższa od ilości mandatów, przypadających na dane województwo, głosowanie nie odbędzie się, a za wybranych uważa się wszystkich zgłoszonych kandydatów na senatorów.
(1)
Po zarządzeniu głosowania jeden z sekretarzy odczytuje spis delegatów do wojewódzkiego kolegjum wyborczego, którzy, podchodząc do prezydjum, składają głosy.
(2)
Karty do głosowania zawierać mogą imiona i nazwiska tylu najwyżej z pośród zgłoszonych kandydatów, ile mandatów senatorskich przypada na dane województwo.
(3)
Karty wypełnione niezgodnie z przepisem ustępu poprzedzającego są nieważne.
(1)
Po zamknięciu głosowania sekretarze obliczą głosy.
(2)
Wynik głosowania przewodniczący poda kolegjum do wiadomości.
(1)
Za wybranych na senatorów uważa się kandydatów, którzy otrzymali w pierwszem głosowaniu głosy większości głosujących; przy ustalaniu liczby głosujących za podstawę bierze się tylko karty ważne.
(2)
Jeżeli pierwsze głosowanie nie da wyniku albo da wynik tylko częściowy, następuje głosowanie ściślejsze, przyczem skreśla się z listy kandydatów osoby, które w pierwszem głosowaniu otrzymały najmniejsze ilości głosów, w ten sposób, żeby liczba pozostałych kandydatów nie była większa od podwójnej ilości mandatów, pozostałych do obsadzenia; w głosowaniu ściślejszem każdy delegat ma prawo oddać głos na tylu najwyżej kandydatów, ile mandatów pozostało do obsadzenia.
(3)
Głosowanie ściślejsze jest ostateczne; za wybranych w głosowaniu ściślejszem uważa się kandydatów, którzy otrzymali w tem głosowaniu największe ilości ważnie oddanych głosów; w razie równości głosów rozstrzyga los, wyciągnięty przez przewodniczącego.

Po ukończeniu czynności, przewidzianych w artykule poprzedzającym, kolegjum przystąpi do powołania zastępców senatorów w trybie, określonym dla wyboru senatorów.

(1)
Z przebiegu zebrania wojewódzkiego kolegjum wyborczego sporządza się protokół.
(2)
Protokół zatwierdza kolegjum zwykłą większością głosów.
(3)
Każdy uczestnik zebrania może zgłosić sprostowanie do protokółu; nad zgłoszonemi sprostowaniami kolegjum głosuje bez dyskusji.
(4)
Protokół podpisują przewodniczący i sekretarze.

Po zatwierdzeniu protokółu przewodniczący rozwiąże zebranie wojewódzkiego kolegjum wyborczego, przesyłając niezwłocznie odpis protokółu Generalnemu Komisarzowi Wyborczemu.

(1)
Generalny Komisarz Wyborczy ogłosi w gazecie rządowej wynik wyborów do Senatu jednocześnie z wynikiem wyborów do Sejmu.
(2)
Ogłoszenie to będzie zawierać imiona, nazwiska, wiek, zawód i miejsce zamieszkania senatorów, powołanych w wojewódzkich kolegiach wyborczych, ze wskazaniem województwa, w którem zostali wybrani.
(1)
Generalny Komisarz Wyborczy nie później niż 3 dnia po ogłoszeniu wyniku wyborów do Senatu prześle listy wierzytelne senatorom, powołanym w wojewódzkich kolegjach wyborczych.
(2)
List wierzytelny ma zawierać: imię, nazwisko, wiek, -zawód i miejsce zamieszkania senatora oraz nazwę województwa, w którem został wybrany.
(1)
Każdy delegat do wojewódzkiego kolegjum wyborczego może w ciągu siedmiu dni od ogłoszenia wyniku wyborów wnieść do Sądu Najwyższego protest przeciwko wyborom w danem województwie; inne osoby mogą wnieść protest tylko na tej podstawie, że zaskarżona czynność pozbawiła je prawa udziału w postępowaniu wyborczem.
(2)
Protest ma być wniesiony na piśmie lub ustnie do protokółu na ręce przewodniczącego wojewódzkiego kolegjum wyborczego.
(3)
Wniesienie protestu nie pozbawia senatora, zaopatrzonego w list wierzytelny, prawa wykonywania mandatu.

Przewodniczący kolegjum nie później niż 10 dnia po ogłoszeniu wyniku wyborów prześle Sądowi Najwyższemu protest wraz z aktami zaskarżonych czynności, Biuru zaś Senatu - odpis samego protestu.

Przy rozstrzyganiu protestów Sąd Najwyższy stosuje odpowiednio przepisy art. 80-82 ordynacji wyborczej do Sejmu.

(1)
W razie unieważnienia wyborów przez Sąd Najwyższy, Minister Spraw Wewnętrznych zaczadzi ponowne wybory w ciągu trzydziestu dni od daty wyroku Sądu Najwyższego i ogłosi w Dzienniku Ustaw o terminach, w których mają być dokonane poszczególne czynności wyborcze.
(2)
Jeżeli Sąd Najwyższy inaczej nie zarządzi, wojewódzkie kolegjum wyborcze dokona ponownego wyboru senatorów i ich zastępców w tym samym składzie delegatów.