Rozdział 11 - Wygaśnięcie i utrata mandatu. - Ordynacja wyborcza do Senatu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.47.320

Akt utracił moc
Wersja od: 10 lipca 1935 r.

Rozdział  XI.

Wygaśnięcie i utrata mandatu.

(1)
Wygaśnięcie mandatu następuje w razie śmierci senatora lub zrzeczenia się mandatu.
(2)
Utrata mandatu następuje z mocy samego prawa w przypadkach:
a)
kandydowania na senatora więcej niż w jednem wojewódzkiem kolegjum wyborczem;
b)
nieuczestniczenia senatora w 15 zkolei posiedzeniach Senatu bez usprawiedliwionego powodu;
c)
odmówienia złożenia ślubowania lub złożenia go z zastrzeżeniem;
d)
przyjęcia mandatu poselskiego;
e)
objęcia płatnej służby państwowej z wyjątkiem stanowiska ministra, podsekretarza stanu, przedstawiciela dyplomatycznego lub profesora szkoły akademickiej;
f)
objęcia stanowiska funkcjonarjusza publicznego, jeżeli powołanie na to stanowisko nastąpiło nie na podstawie wyboru albo wniosku organów samorządu terytorialnego lub gospodarczego;
g)
utraty prawa wybierania do Sejmu.
(3)
Senator, skazany nieprawomocnym wyrokiem sądowym na utratę praw publicznych bądź na karę wydalenia z wojska lub marynarki wojennej albo z korpusu oficerskiego, nie może wykonywać mandatu aż do prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy.
(4)
O wygaśnięciu lub utracie mandatu Marszałek Senatu podaje Izbie do wiadomości na najbliższem posiedzeniu.
(1)
W razie wygaśnięcia mandatu senatora z wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej lub utraty przezeń mandatu, Prezydent Rzeczypospolitej powoła jego następcę na pozostały okres kadencji.
(2)
W razie wygaśnięcia mandatu senatora z wyboru wojewódzkiego kolegjum wyborczego lub utraty przezeń mandatu, Generalny Komisarz Wyborczy przyzna mandat jego zastępcy, który uzyskał w kolegjum największą ilość głosów; w razie równości głosów rozstrzyga los.
(3)
Jeżeli senator, którego mandat wygasł lub który mandat utracił, nie ma już zastępcy z powodu uprzedniego przyznania mandatu senatorskiego wszystkim zastępcom w danem kolegjum albo z innych przyczyn, mandat pozostanie nieobsadzony do końca kadencji.