Opust od cen, oznaczonych w taksie aptekarskiej za lekarstwa, wydawane na koszt kas chorych i wydawanie tych lekarstw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.44.368

Akt utracił moc
Wersja od: 25 czerwca 1929 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 15 maja 1929 r.
w sprawie opustu od cen, oznaczonych w taksie aptekarskiej za lekarstwa, wydawane na koszt kas chorych i wydawania tych lekarstw.

Na mocy art. 43 ustęp IV i art. 97 ustawy z dnia 19 maja 1920 r. o obowiązkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 272) oraz art. 2 p. 13 i art. 10 zasadniczej ustawy sanitarnej z dn. 19 lipca 1919 r. (Dz. P. P. P. Nr. 63, poz. 371), jak również na mocy art. 362 ros. ust. lek. (Zb. Pr. ros. t. XIII wyd. 1905 r.), § 7 austr. ustawy z dn. 18 grudnia 1906 r. (Austr. Dz. U. P. rok 1907, Nr. 5) i p. A § 1 rozdz. III pruskiego kr. rozporządzenia z dnia 11 października 1801 r. zarządza się co następuje:
Za lekarstwa, wydawane na koszt kas chorych, działających na mocy ustawy z dnia 19 maja 1920 r. o obowiązkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 272), aptekarze, dzierżawcy lub odpowiedzialni kierownicy aptek z prawem sprzedaży lekarstw, obowiązani są obliczać cenę według ogólnej taksy aptekarskiej względnie według zasad, wskazanych w rozporządzeniach, dotyczących taksy, i odliczać 25% od ceny lekarstw, przepisanych w formie recept, a 5% od ceny środków leczniczych lub opatrunkowych, przepisanych nie w formie recepty (sprzedaż odręczna).

W tych miejscowościach (osiedlach), w których dana kasa chorych posiada własną aptekę, przygotowującą lekarstwa według recept lekarzy, wyżej wymienione osoby mogą zamiast wskazanych 25% odliczać tylko 5% od cen obowiązującej taksy aptekarskiej.

Zarządy kas chorych, o ile nie płacą za lekarstwa i inne środki bezpośrednio przy ich pobieraniu, winny regulować rachunki w ciągu 15 dni od dnia podania ich przez apteki. W razie regulowania rachunków po tym terminie kasy chorych nie korzystają z ustępstw, określonych w § 1 niniejszego rozporządzenia.
Apteki publiczne obowiązane są stosownie do rozmiarów czynności posiadać dostateczne zapasy środków leczniczych oraz środków opatrunkowych i wydawać je na żądanie kas chorych z zachowaniem kolejności otrzymanych przez aptekę zamówień.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Zdrowia Publicznego i Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 26 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 61, poz. 448).