§ 12. - Opodatkowanie osób zamieszkałych lub mających siedzibę za granicą, osiągających przychody na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.46.274

Akt utracił moc

Wersja od: 21 listopada 1973 r.

§  12.

1. Osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, przebywające na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie dłużej niż sześć miesięcy i otrzymujące wynagrodzenie ze stosunku pracy, są obowiązane opłacać podatek od wynagrodzeń wyłącznie od wynagrodzenia otrzymywanego na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

2. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, przebywają na terenie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dłużej niż sześć miesięcy, poczynając od siódmego miesiąca pobytu są obowiązane opłacać podatek od wynagrodzeń również od wynagrodzenia wypłacanego za granicą, chyba że jest ono zwolnione od podatku na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. Nr 7, poz. 41 z późniejszymi zmianami).

3. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, jeżeli otrzymują wynagrodzenie z zagranicy, obowiązane są w terminie siedmiu dni po upływie miesiąca, w którym otrzymały wynagrodzenie, obliczyć należny podatek od wynagrodzeń i wpłacić go na rachunek organu finansowego właściwego według miejsca pobytu, składając równocześnie deklarację, w której wymieniają kwotę wynagrodzenia i kwotę podatku oraz sposób obliczenia kwoty podatku. Jeżeli wynagrodzenie jest wypłacane przez płatnika w kraju, do obliczenia i poboru podatku od wynagrodzeń jest obowiązana osoba wypłacająca wynagrodzenie.