Opłaty za paszporty na wyjazd zagranicę.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.69.672

Akt utracił moc

Wersja od: 22 listopada 1928 r.

USTAWA

z dnia 17 lipca 1924 r.

w sprawie opłat za paszporty na wyjazd zagranicą. ^*

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

Dowody osobiste (paszporty), wymagane do wyjazdu zagranicę, podlegają opłacie, którą ustali Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Paszporty dyplomatyczne wolne są od opłaty.

Paszporty i świadectwa, wydawane' robotnikom, emigrantom oraz osobom, udającym się zagranicą w celach zarobkowych, wolne są od opłaty.

Art.  2.

Paszporty dla osób, udających się zagranicą w celach handlowych i przemysłowych, podlegają opłacie 25 złotych.

Art.  3.

Paszporty dla osób, udających się zagranice:

a) celem kształcenia się, lub celem prowadzenia badań naukowych,

b) celem leczenia się, o ile chory jest niezamożny i o ile leczenie się zagranicą jest bezwzględnie konieczne,

c) celem uczestniczenia w zebraniach międzynarodowych, zjazdach naukowych, zawodach sportowych i t. p.,

d) w celach społecznych-

podlegają opłacie 20 złotych.

Osoby, wymienione w punktach a), c) i d). mogą być zupełnie zwolnione od opłat paszportowych według uznania Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu.

Art.  4.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu w porozumieniu i Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Art.  5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1924 r.

^* Z dniem 22 listopada 1928 r. uprawnienia do decyzyj, przysługujące Ministrowi Spraw Wewnętrznych z art. 3 niniejszej ustawy, przekazuje się wojewodom i Komisarzowi Rządu m. st. Warszawy, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania ubiegającego się o paszport, zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 24 października 1928 r. o przekazaniu wojewodom i Komisarzowi Rządu m.st. Warszawy niektórych decyzyj Ministra Spraw Wewnętrznych (Dz.U.28.95.841).