Opłaty w sprawach dowodów osobistych i tymczasowych zaświadczeń tożsamości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.51.338

Akt utracił moc

Wersja od: 20 marca 1956 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO i FINANSÓW

z dnia 22 grudnia 1952 r.

o opłatach w sprawach dowodów osobistych i tymczasowych zaświadczeń tożsamości.

Na podstawie art. 18 ust. 2 dekretu z dnia 21 października 1951 r. o dowodach osobistych (Dz. U. Nr 55, poz. 382) zarządza się, co następuje:

§ 1. Opłaty za wydawane dowody osobiste i tymczasowe zaświadczenia tożsamości wynoszą:

1) za dowód osobisty - 8 zł,

2) za tymczasowe zaświadczenie tożsamości wydane osobom w wieku od ukończonego 18 roku życia - 8 zł,

3) za tymczasowe zaświadczenie tożsamości wydane osobom w wieku od 16 do 18 roku życia - 3 zł.

§ 2. Oprócz opłat, o których mowa w § 1, pobiera się opłaty:

1) za dowód osobisty lub tymczasowe zaświadczenie tożsamości wydane w miejsce uszkodzonego - 25 zł,

2) za dowód osobisty lub tymczasowe zaświadczenie tożsamości wydane w miejsce zagubionego - 50 zł.

§ 3. Podania, pisma, załączniki i świadectwa, związane z uzyskaniem przez zainteresowanego dowodu osobistego lub tymczasowego zaświadczenia tożsamości, wolne są od opłat.

§ 4. Opłaty określone w §§ 1 i 2 pobiera się znaczkami skarbowymi w sposób przewidziany dla opłaty skarbowej.

§ 5. 1

1. Od opłat określonych w §§ 1 i 2 mogą być zwolnione osoby:

1) których źródłem utrzymania jest:

a) zaopatrzenie emerytalne,

b) zaopatrzenie pobierane na podstawie dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojskowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 37, poz. 159),

2) pobierające zasiłki na podstawie ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego (Dz. U. z 1950 r. Nr 43, poz. 395 z późniejszymi zmianami),

3) pobierające zasiłki na podstawie dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla ofiar wrogów demokratycznego ustroju Polski (Dz. U. z 1953 r. Nr 28, poz. 112),

4) ze względu na ich warunki materialno-bytowe.

2. Zwolnienie od opłat w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 4 następuje na podstawie zaświadczenia prezydium właściwej rady narodowej, a w wypadkach określonych w pkt 2 i 3 na podstawie dowodu stwierdzającego pobieranie zasiłku. O zwolnieniu decyduje właściwa komenda Milicji Obywatelskiej.

§ 6. 2 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1956 r. (Dz.U.56.7.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 marca 1956 r.

² § 6 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1956 r. (Dz.U.56.7.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 marca 1956 r.