Opłaty od podań oraz od świadectw urzędowych.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.41.300

Akt utracił moc

Wersja od: 19 maja 1919 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

w przedmiocie opłat od podań oraz od świadectw urzędowych.

Ze względu na dokonane w myśl ustawy z dnia 8 kwietnia 1919 r. (Dz. Pr. № 31, poz. 261) objęcie administracji skarbowej na ziemiach polskich, które wchodziły w skład b. monarchji austrjacko-węgierskiej oraz w analogicznem zastosowaniu art. 20 i 33 dekretu z dnia 7 lutego 1919 (Dz. Pr. № 14, poz. 145) zarządzam:

Art.  1.

Opłatę od podań, wnoszonych do urzędów państwowych, mających siedzibę na ziemiach polskich dawnego zaboru rosyjskiego, oraz od załączników do takich podań uiścić należy w wysokości, oznaczonej w art. 20 dekretu z dnia 7 lutego 1919 (Dz. Pr. № 14, poz. 145), także wówczas gdy petent ma mieszkanie lub siedzibę na ziemiach polskich, które wchodziły w skład b. monarchji austrjacko-wegierskiej.

Art.  2.

Opłatę od odpisów (art. 32 powołanego dekretu), zaopatrzonych w poświadczenie zgodności z oryginałem przez urzędy państwowe, mające siedzibę na ziemiach polskich dawnego zaboru rosyjskiego, uiścić należy w wysokości, wskazanej w ustępie drugim artykułu 33 powołanego dekretu, również wówczas, gdy odpis taki wydaje się wskutek podania osoby, mającej mieszkanie lub siedzibę na ziemiach polskich, które wchodziły w skład b. monarchji austrjacko-węgierskiej.

Art.  3.

Ustęp pierwszy § 3 rozporządzenia z 16 lutego 1919 (Dz. Pr. № 19, poz. 227) stosuje się również w wypadkach o których mowa w art. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia, - z tą zmianą, że opłatę pobiera Urząd Podatkowy.

Warszawa, dnia 9 maja 1919 r.