§ 16. - Okresy umorzenia wierzytelności długoterminowych, zabezpieczających listy zastawne towarzystw kredytowych ziemskich i miejskich, banków hipotecznych i Wileńskiego Banku Ziemskiego oraz obligacje banków komunalnych, jak również wydanych na podstawie tych wierzytelności listów zastawnych i obligacyj.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.7.48

Akt utracił moc

Wersja od: 10 lutego 1933 r.

§  16.

1) Wierzytelności dodatkowe przewidziane w art. 16 ustawy z dnia 20 grudnia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 115, poz. 950) powinny być użyte na zasilenie funduszów własnych instytucji. Wierzytelności te zapisane bądź w listach zastawnych bądź w gotowiźnie wynosić będą 5% nieumorzonej sumy wierzytelności konwertowanych i powinny być oprocentowane na 4 i pół procent w stosunku rocznym.

2) Jeżeli powyższe wierzytelności dodatkowe będą zahipotekowane na danej nieruchomości pod postacią jednej lub więcej wierzytelności samodzielnych, instytucja może: bądź wydać na ich podstawie listy zastawne nowej serji, bądź też włóczyć do poszczególnych seryj swych listów - listy zastawne wypuszczone na podstawie odpowiednich wierzytelności dodatkowych. W pierwszym przypadku, oraz w razie hipotekowania wierzytelności w gotowiźnie, okres umorzenia tych wierzytelności oraz listów zastawnych ustala się na lat 55, poczynając od daty, od której biegnie pierwsza rata odsetek wierzytelności skonwertowanych, przyczem spłata kapitału będzie wstrzymana przez pierwsze 3 lata tego okresu. W drugim przypadku okres umorzenia i spłaty kapitału wierzytelności dodatkowych będzie ustalony w taki sposób, jak dla odpowiednich wierzytelności głównych.

3) Jeżeli wierzytelności dodatkowe będą zahipotekowane w drodze powiększenia o 5% nieumorzonej części każdej z wierzytelności zabezpieczonych na danej nieruchomości, instytucja powinna włączyć do poszczególnych seryj swych listów zastawnych - listy zastawne wypuszczone na podstawie odpowiednich wierzytelności dodatkowych, przyczem okres umorzenia i wstrzymania spłaty kapitału będzie dla tych wierzytelności ustalony w taki sposób jak dla wierzytelności głównych powiększanych.

4) Z tytułu wierzytelności na podstawie których wypuszczono 8% listy zastawne dolarowe Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie serji z roku 1924 zapisane zostaną wierzytelności dodatkowe w wysokości 5 % nieumorzonej sumy tej tylko części omawianych wierzytelności, która odpowiada nieporęczonej przez Skarb Państwa części serji.

5) Od wierzytelności dodatkowych nie mogą być pobierane opłaty na fundusze gwarancyjne. Przepis ten obowiązuje również w przypadku włączania listów zastawnych opartych na wierzytelnościach dodatkowych do odpowiednich seryj listów zastawnych.