Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Określenie rodzajów oraz szczegółowych warunków i sposobów użycia przez Inspekcję Celną środków przymusu bezpośredniego, a także trybu wyposażania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej w te środki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.50.312

Akt utracił moc
Wersja od: 22 kwietnia 1998 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.
1.
Środki przymusu bezpośredniego, zwane dalej "środkami przymusu", powinny być stosowane przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", w taki sposób, aby osiągnięcie podporządkowania się poleceniom wydanym na podstawie prawa albo skuteczne odparcie bezpośredniego i bezprawnego zamachu na funkcjonariusza powodowało możliwie najmniejszą dolegliwość.
2.
Można stosować jednocześnie więcej niż jeden środek przymusu, o których mowa w § 4 ust. 1, jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom albo do skutecznego odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na funkcjonariusza.
3.
Odstępuje się od stosowania środków przymusu, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom.
§  2.
1.
Jeżeli następstwem zastosowania środka przymusu jest śmierć, zranienie lub innego rodzaju zagrożenie dla życia lub zdrowia człowieka albo szkoda w mieniu, funkcjonariusz jest obowiązany do:
1)
udzielenia poszkodowanemu pierwszej pomocy, a następnie, w razie potrzeby, do zapewnienia pomocy lekarskiej,
2)
zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia osób postronnych na to miejsce,
3)
ustalenia świadków zdarzenia, jeżeli jest to możliwe w istniejących okolicznościach,
4)
niezwłocznego powiadomienia dyżurnego najbliższej jednostki Policji oraz dyżurnego Generalnego Inspektoratu Celnego.
2.
Pomoc lekarską zapewnia się zawsze kobiecie ciężarnej, wobec której użyto środka przymusu.
§  3.
1.
O każdym przypadku użycia środka przymusu funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie powiadomić właściwy organ Inspekcji Celnej, w formie pisemnej notatki służbowej, za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego.
2.
Notatka, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności:
1)
wskazanie stanowiska służbowego oraz imienia i nazwiska funkcjonariusza,
2)
określenie czasu i miejsca użycia środka przymusu,
3)
opis sytuacji poprzedzającej użycie środka przymusu i sposobu postępowania funkcjonariusza przy użyciu środka przymusu,
4)
dane identyfikacyjne osoby, wobec której użyto środka przymusu, oraz określenie skutków użycia środka przymusu i sposobu udzielenia pomocy, w wypadku zranienia człowieka lub powstania innego rodzaju zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego,
5)
dane identyfikacyjne ustalonych świadków zdarzenia.
3.
Do obowiązków organu Inspekcji Celnej, o którym mowa w ust. 1, należy:
1)
zbadanie, czy użycie środka przymusu nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami,
2)
niezwłoczne zawiadomienie prokuratora oraz wdrożenie postępowania dyscyplinarnego, w wypadku stwierdzenia, że użycie środka przymusu było niezgodne z obowiązującymi przepisami.