§ 6. - Ogólne zasady udzielania pomocy z zakładowego funduszu mieszkaniowego w uspołecznionych zakładach pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.10.59

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1987 r.

§  6.

1. Zakład pracy nie może dochodzić od pożyczkobiorcy zwrotu umorzonej w całości lub w części pożyczki, jeżeli pożyczkobiorca spełnił warunki umowy.

2. W razie ustania członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej na skutek wystąpienia, wykreślenia lub wykluczenia pożyczkobiorcy ze spółdzielni przed zasiedleniem przydzielonego lokalu, pożyczkobiorca jest obowiązany do zwrotu zakładowi pracy kwoty przelanej z zakładowego funduszu mieszkaniowego na konto spółdzielni mieszkaniowej. Dotyczy to także pomocy bezzwrotnej oraz pożyczki warunkowo umorzonej.

3. Okres spłaty pożyczek, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, ustala zakład pracy na okres nie dłuższy niż 5 lat. Spłata pożyczki powinna rozpoczynać się nie później niż po upływie 6 miesięcy od dnia jej udzielenia. Zakład pracy może w uzasadnionych przypadkach zawiesić spłatę pożyczki lub przedłużyć okres jej spłaty do lat 10.

4. Zakład pracy może w szczególnie uzasadnionych przypadkach umorzyć w całości lub w części pożyczkę, której spłatę zawieszono lub której okres spłaty przedłużono do lat 10, po przepracowaniu przez pracownika w zakładzie pracy co najmniej 10 lat od dnia przyznania pożyczki.

5. Emerytom i rencistom znajdującym się w szczególnie trudnej sytuacji materialnej, których jedynym źródłem utrzymania jest emerytura lub renta, przyznana pożyczka może być umorzona do wysokości 50%.