Rozdział 2 - Odszkodowania za zasiewy i uprawy. - Odszkodowania za nie dające się usunąć uszkodzenia gruntów rolnych i leśnych, za uszkodzone wskutek robót górniczych zasiewy i uprawy oraz sposób wypłaty odszkodowań pieniężnych za szkody górnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.32.151

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1990 r.

Rozdział  2

Odszkodowania za zasiewy i uprawy.

§  3.

1. 2 Odszkodowanie za zasiewy i uprawy uszkodzone wskutek robót górniczych powinno odpowiadać wartości różnicy między wielkością plonu, jaki uzyskano przeciętnie w roku szkody z nie uszkodzonych gruntów tej samej klasy na terenie gminy, a wielkością plonu zmniejszonego wskutek robót górniczych. Wartości różnicy plonów oblicza się według cen stosowanych w dniu ustalenia odszkodowania.

2. Jeżeli wskutek szkody górniczej grunt nie mógł być zagospodarowany lub nie mogły być zebrane plony, odszkodowanie powinno odpowiadać wartości przewidywanego plonu z uszkodzonego gruntu, pomniejszonego o wartość nakładów, które posiadacz poniósłby w związku z dokonaniem uprawy lub zbioru. Do nakładów nie wlicza się robocizny własnej posiadacza gruntu i jego rodziny.

3. Odszkodowanie za zniszczone drzewa, krzewy i byliny owocowe powinno odpowiadać wartości danego gatunku roślin stosownie do ich wieku, warunków glebowych, siedliska, poziomu prowadzenia uprawy, strefy ekonomicznej oraz średniej wartości jednorazowego zbioru według cen określonych w § 6.

4. Odszkodowanie za zniszczone plantacje innych kultur wieloletnich powinno odpowiadać:

1) kosztom założenia i pielęgnacji pomniejszonym o kwotę amortyzacji wynikającą z podzielenia tych kosztów przez liczbę lat produkcyjności oraz przeciętnej wartości spodziewanych zbiorów w roku, w którym wystąpiła szkoda,

2) w wypadku plantacji nowych, dla których nie upłynęła połowa okresu produkcyjności, kosztom założenia i pielęgnacji oraz przeciętnej wartości spodziewanych zbiorów za okres od roku, w którym nastąpiła szkoda, do połowy okresu produkcyjności.

5. Za uprawy lub zasiewy, dokonane wbrew zasadom prawidłowej gospodarki rolnej w celu uzyskania wyższego odszkodowania, odszkodowanie należy ustalić jak za zasiewy czy uprawy dokonane zgodnie z tymi zasadami.

6. Odszkodowanie za uszkodzoną zieleń miejską, niezależnie od odszkodowania za straty w kulturach w roku, w którym nastąpiła szkoda, powinno odpowiadać kosztom założenia i pielęgnacji zieleni do czasu wystąpienia szkody.

§  4.

1. Odszkodowanie za zniszczenie drzewostanu na gruntach leśnych oraz zadrzewienia na gruntach nieleśnych połączone z koniecznością wyrębu ustala się w wysokości wartości drzewostanu lub drzew w wieku rębności, pomniejszonej o wartość uzyskanej z wyrębu masy drzewnej oraz o koszty prawidłowej pielęgnacji, jakie by poniesiono do czasu osiągnięcia wieku rębności drzewostanu.

2. W razie szkody nie powodującej konieczności wyrębu drzewostanu, a powodującej jedynie pogorszenie jego warunków rozwojowych, odszkodowanie ustala się w wysokości do 50% odszkodowania określonego w ust. 1 za drzewostan w siedliskach lasowych i do 25% odszkodowania za drzewostan w siedliskach borowych. Odszkodowanie to przysługuje za drzewostan I, II, III i IV klasy wieku; za drzewostan V i wyższych klas wieku odszkodowanie nie przysługuje.

3. Odszkodowanie za zniszczone uprawy leśne i młodniki do lat 15 powinno odpowiadać kosztom zalesienia i pielęgnacji tych upraw i młodników.

§  5.

1. Jeżeli szkoda w zasiewach i uprawach występuje w tym samym gruncie wskutek robót górniczych również w latach następujących kolejno po roku, w którym wystąpiła po raz pierwszy, odszkodowanie należy się także za szkody wyrządzone w tych latach, nie dłużej jednak niż za 3 lata. Wysokość corocznego odszkodowania oblicza się zgodnie z przepisami § 3.

2. W razie dalszego powtarzania się określonej w ust. 1 szkody górniczej, poszkodowanemu przysługuje prawo do naprawienia szkody zgodnie z przepisami art. 55 lub 59 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze (Dz. U. z 1978 r. Nr 4, poz. 12).

§ 6. Odszkodowanie za zasiewy i uprawy ustala się według cen urzędowych lub regulowanych, a w braku tych cen - według cen umownych.

§  7.

1. Odszkodowanie za zasiewy i uprawy przysługuje z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 posiadaczowi gruntu, chyba że na podstawie umowy dotyczącej korzystania z gruntu do odszkodowania jest uprawniona inna osoba.

2. Jeżeli grunt stanowiący własność Państwa, położony w obrębie terenu górniczego zostanie wydzierżawiony, odszkodowanie za szkody w zasiewach i uprawach powstałe na skutek robót górniczych po zawarciu umowy przysługuje dzierżawcy na zasadach określonych w § 3-6, chyba że w umowie dzierżawy sprawę tego odszkodowania uregulowano odmiennie.

3. W razie wydzierżawienia gruntu stanowiącego własność Państwa, uszkodzonego na skutek robót górniczych przed zawarciem umowy, dzierżawcy nie przysługuje odszkodowanie za szkody w zasiewach i uprawach powstałe wskutek tych uszkodzeń.

§ 8. Zobowiązanie przedsiębiorstwa górniczego do przywrócenia gruntu do stanu poprzedniej użyteczności nie zwalnia przedsiębiorstwa górniczego od obowiązku corocznego odszkodowania za ubytki w zasiewach i uprawach do czasu całkowitego naprawienia szkody górniczej. W tym wypadku nie stosuje się przepisu § 5 ust. 1.

² § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 listopada 1990 r. (Dz.U.90.83.486) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 1990 r.