Odsyłanie osób, potrzebujących opieki, do gmin, w których osoby te mają prawo do opieki trwałej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.31.318

Akt utracił moc

Wersja od: 10 kwietnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 27 marca 1924 r.

w przedmiocie odsyłania osób, potrzebujących opieki, do gmin, w których osoby te mają prawo do opieki trwałej.

Na zasadzie art. 24 ustawy z dn. 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej (Dz. U. R. P. № 92 poz. 726) zarządza się co następuje:

§ 1. Osoby niedołężne fizycznie, chore umysłowo i małoletnie do lat 14 w wypadkach odsyłania ich w myśl art. 10 ustawy z dn. 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej (Dz. U. R. P. № 92 poz. 726) do gmin, obowiązanych do sprawowania opieki trwałej, winny mieć zabezpieczoną opiekę konwojenta na koszt gminy, obowiązanej do opieki trwałej.

§ 2. Odesłanie osoby, potrzebującej opieki do gminy, obowiązanej do sprawowania opieki trwałej, jest niedopuszczalne w rozumieniu punktu a) art. 11 ustawy z dn. 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej (Dz. U. R. P. № 92 poz. 726), jeżeli gmina, obowiązana do opieki trwałej, nie zapewnia opieki, przewidzianej w art. 3, powołanej ustawy, w szczególności - co do dzieci i młodocianych - nie zapewnia nauki szkolnej lub zawodowej, rozpoczętej lub zapewnionej na terenie gminy pobytu.

§ 3. Gmina obowiązana do opieki trwałej, żądając odesłania, winna zadeklarować zapewnienie opieki w myśl § 2 nin. rozp.

Deklaracja gminy wymaga potwierdzenia przez władzę nadzorczą.

§ 4. W wypadkach, określonych w § 2 nin. rozp. osoba, opieki potrzebująca, pozostać ma na terenie, gdzie się znajduje, na koszt gminy obowiązanej do sprawowania opieki trwałej w myśl art. 12 powołanej ustawy z dn. 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej (Dz. U. R. P. № 92 poz. 726).

§ 5. Spory, wynikłe na tle spraw, objętych niniejszem rozporządzeniem, rozstrzygać będą właściwe organy nadzorcze.

§ 6. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje z dniem ogłoszenia.