Art. 3. - Odroczenie i przerwa wykonania kar pozbawienia wolności oraz uchylenie aresztu tymczasowego ze względów wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.46.405

Akt utracił moc

Wersja od: 28 maja 1927 r.

Art.  3.

W czasie wojny należy na wniosek właściwej władzy zarządzić odroczenie lub przerwę wykonania kary pozbawienia wolności, orzeczonej w wymiarze nie przenoszącym sześciu miesięcy co do osoby, której praca jest niezbędna ze względu na obronę Państwa albo na dotkliwe braki w zaopatrzeniu ludności.

W tych samych warunkach należy zaniechać zarządzenia aresztu tymczasowego (aresztu śledczego, tymczasowego przytrzymania) lub zarządzony uchylić, jeśli według okoliczności danego wypadku nie należy się spodziewać skazania na karę pozbawienia wolności ponad sześć miesięcy.

Rozporządzenie Rady Ministrów określi, jakie władze są właściwe do postawienia wniosku o zarządzenie odroczenia lub przerwy kary, albo uchylenia aresztu.

Zarządzenie należy odwołać z chwilą ustania przyczyny, która je uzasadniała.