§ 8. - Odprawa celna środków przewozowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.60.387

Akt utracił moc
Wersja od: 11 lipca 1950 r.
§  8.
1)
W przypadku, gdy środek przewozowy wywieziony został zagranicę z tymczasowem potwierdzeniem wywozu i nie ma być przywieziony zpowrotem do polskiego obszaru celnego w okresie ważności zaświadczenia o warunkowej odprawie celnej, podróżny powinien zaświadczenie przesłać do tego urzędu celnego, przez który wyjechał ostatni raz zagranicę z polskiego obszaru celnego. Urząd ten potwierdzi na zaświadczeniu ostateczny wywóz środka przewozowego.
2)
W przypadkach wątpliwych urząd celny może zażądać dodatkowo przedstawienia poświadczenia polskiego urzędu konsularnego lub zagranicznej władzy celnej na dowód, że środek przewozowy znajduje się zagranicą. Zamiast żądanego przez urząd celny poświadczenia urzędu konsularnego lub zagranicznej władzy celnej podróżny może dostarczyć środek przewozowy do dowolnego granicznego urzędu celnego polskiego obszaru celnego celem potwierdzenia na zaświadczeniu ostatecznego wyjazdu środka przewozowego zagranicę.
3)
Urząd celny, który w myśl ust. 1 i 2 potwierdził wywóz ostateczny, przesyła zaświadczenie urzędowi celnemu, w którym dokonano pierwotnej odprawy warunkowej, celem uczynienia adnotacji o wywozie ostatecznym w rejestrze zagranicznych środków przewozowych i zwrotu podróżnemu pobranego zabezpieczenia celnego.
4)
Jeżeli urząd celny wejściowy nie otrzyma w ciągu 30 dni od dnia upływu ważności zaświadczenia potwierdzenia o wywozie środka przewozowego Zagranicę lub zawiadomienia o przedłużeniu ważności zaświadczenia (§ 6 ust. 1), urząd ten zarachuje pobrane zabezpieczenie celne ostatecznie na dochód Skarbu Państwa, a jeżeli zabezpieczenie nie było pobrane (§ 4 ust. 2 i 4) lub zostało obniżone (§ 4 ust. 3) ściąga od zobowiązanego należności celne względnie różnicę tych należności wraz z odsetkami za zwłokę (art. 117 prawa celnego) w wysokości 6% w stosunku rocznym, licząc od dnia dokonania odprawy warunkowej.