Rozdział 7 - Dochodzenie dyscyplinarne. - Odpowiedzialność dyscyplinarna i postępowanie dyscyplinarne w Policji Państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.42.353

Akt utracił moc

Wersja od: 22 czerwca 1938 r.

Rozdział  VII.

Dochodzenie dyscyplinarne.

§  51.

(1) Dochodzenie dyscyplinarne przeprowadza:

a) właściwy przełożony dyscyplinarny,

b) oficer Policji Państwowej w stopniu nie niższym od obwinionego, wyznaczony przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego,

c) komisja dyscyplinarna.

(2) Prowadzący dochodzenie zbiera wszelkie materiały, służące do wyjaśnienia sprawy. Jest on uprawniony do przesłuchiwania świadków i biegłych. Ma prawo zwrócić się o współdziałanie w dochodzeniach do władz sądowych, administracyjnych i innych. Przy przesłuchaniu świadków należy uprzedzać ich, że złożenie fałszywego zeznania jest przestępstwem, zagrożonym karą, przewidzianą w kodeksie karnym.

(3) Przed zakończeniem dochodzenia należy zaznajomić obwinionego z wynikami dochodzenia i dać mu możność obrony. Obwiniony może przeglądać akta dochodzenia, jeżeli prowadzący dochodzenie uzna to za nieszkodliwe dla celów dochodzenia.

(4) Dochodzenie dyscyplinarne powinno być prowadzone w formie protokołów sądowych i zakończone sprawozdaniem.

(5) Sprawozdanie ma zawierać: imię, nazwisko, stopień i stanowisko służbowe oficera, który prowadził dochodzenie, stopień i stanowisko służbowe przełożonego, z polecenia którego dochodzenie prowadzono, oraz imię, nazwisko, stopień, stanowisko służbowe i inne dane dotyczące osoby obwinionego, przedmiot obwinienia, wyniki dochodzenia dyscyplinarnego, dowody, obronę obwinionego, opinię prowadzącego dochodzenie, opinię bezpośredniego przełożonego, opinię przełożonego wyższego, w przypadku, gdy nie wydaje orzeczenia, wyjaśnienie, czy obwiniony został zawieszony w czynnościach służbowych, jako też, czy przeciw niemu zostało wszczęte postępowanie karne za czyn, będący przedmiotem sprawozdania dyscyplinarnego i wniosek prowadzącego dochodzenie oraz tych przełożonych, którzy nie wydają orzeczenia.

§ 52. Przełożony, który wdrożył postępowanie dyscyplinarne, może dla przeprowadzenia czynności poza swoją siedzibą służbową lub dla przesłuchania świadków, zamieszkałych lub przebywających poza miejscowością, w której toczy się postępowanie, - zwrócić się do kierownika jednostki policyjnej właściwej ze względu na miejsce, w którym czynność ma być dokonana, w celu przeprowadzenia tych czynności lub przesłuchania świadków.