Rozdział 6 - Postępowanie dyscyplinarne. - Odpowiedzialność dyscyplinarna i postępowanie dyscyplinarne w Policji Państwowej.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1938.42.353
Akt utracił moc Wersja od: 22 czerwca 1938 r.
Rozdział VI.
Postępowanie dyscyplinarne.
Postępowanie dyscyplinarne.
§ 42.
Postępowanie dyscyplinarne składa się: 1)
z dochodzenia dyscyplinarnego, 2)
z rozprawy komisji dyscyplinarnej, 3)
z orzeczenia.§ 43.
(1)
Przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego może być przeprowadzone badanie wstępne.(2)
Badanie wstępne ma na celu ustalenie, czy i przez kogo zostało popełnione naruszenie obowiązków.(3)
Przełożony może badanie wstępne przeprowadzić osobiście (także przy raporcie ustnym) albo zlecić tę czynność swemu podległemu oficerowi lub szeregowemu tego samego stopnia, lub wyższemu stopniem od posądzonego.(4)
W toku badania wstępnego poszlakowany musi być przesłuchany. Z badania wstępnego można nie spisywać protokołów, jednak wynik badania musi być ujęty w pisemne sprawozdanie.(5)
Gdy z badania wstępnego wynika, że nie nastąpiło naruszenie obowiązków, sprawę odkłada się do akt z odpowiednią wzmianką.(6)
W przypadku stwierdzenia, że miało miejsce takie naruszenie obowiązków służbowych, za które należałoby orzec karę, wymagającą uprzedniego wysłuchania opinii komisji dyscyplinarnej, lub gdy badanie wstępne sprawy nie wyjaśniło, wdraża się postępowanie dyscyplinarne.(7)
Decyzja o wdrożeniu postępowania dyscyplinarnego ma być wydana na piśmie i musi zawierać następujące dane:a)
z czyjej inicjatywy wdraża się postępowanie dyscyplinarne,b)
przeciwko komu,c)
o jakie naruszenie obowiązków służbowych,d)
komu zlecono przeprowadzenie dochodzenia dyscyplinarnego,e)
datę decyzji.(8)
Decyzję tę należy ogłosić obwinianemu, który stwierdza podpisem, że decyzja została mu ogłoszona.§ 44.
Wdrożenie postępowania dyscyplinarnego należy do kompetencji przełożonych dyscyplinarnych i następuje:a)
z własnej inicjatywy przełożonego dyscyplinarnego,b)
na rozkaz przełożonego,c)
na żądanie władz administracji ogólnej,d)
na żądanie władz sądowych lub prokuratorskich,§ 45.
(1)
Z własnej inicjatywy właściwy przełożony dyscyplinarny wdraża postępowanie dyscyplinarne, gdy dowie się o naruszeniu obowiązków, które miał popełnić podporządkowany mu służbowo oficer, szeregowy, urzędnik lub niższy funkcjonariusz.(2)
Oficerowie, szeregowi, urzędnicy i niżsi funkcjonarusze, którzy dowiedzą się o popełnieniu naruszenia obowiązków, a którzy nie są przełożonymi obwinionego, powinni niezwłocznie donieść o tym drogą służbową.(3)
Przepisy ust. (1) i (2) nie wykluczają obowiązku doraźnego przywrócenia porządku w sposób, przewidziany przepisami służbowymi, jeżeli tego wymaga bezpieczeństwo publiczne, spokój, dobro służby lub powaga władzy.(4)
O każdym przypadku doraźnego wkroczenia należy natychmiast donieść swemu bezpośredniemu przełożonemu.§ 46.
Wyższy przełożony dyscyplinarny, który dowie się o popełnieniu naruszenia obowiązków, może:a)
zlecić właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu posądzonego wdrożenie postępowania dyscyplinarnego, które może być poprzedzone badaniem wstępnym,b)
wdrożyć postępowanie dyscyplinarne i polecić przeprowadzenie dochodzenia dyscyplinarnego właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu, przekazując mu wydanie orzeczenia w ramach jego uprawnień lub zastrzegając sobie wydanie decyzji na podstawie przeprowadzonego dochodzenia dyscyplinarnego.§ 47.
Właściwy przełożony dyscyplinarny powinien bezzwłocznie wdrożyć postępowanie dyscyplinarne na żądanie władz administracji ogólnej, jak również w każdym przypadku zarządzenia przez naczelnika władzy administracji ogólnej zawieszenia w czynnościach służbowych, lub w razie otrzymania zawiadomienia o zawieszeniu w czynnościach służbowych, dokonanym przez naczelnika władzy administracji ogólnej.§ 48.
W razie dopuszczenia się przez oficera lub szeregowego uchybienia w zakresie dochodzenia i ścigania przestępstw, właściwy przełożony dyscyplinarny ma na żądanie władz sądowych względnie prokuratorskich bezzwłocznie wdrożyć przeciwko danemu oficerowi lub szeregowemu postępowanie dyscyplinarne.§ 49.
(1)
Każdy oficer, szeregowy, urzędnik i niższy funkcjonariusz może prosić swego przełożonego o wdrożenie przeciwko niemu postępowania dyscyplinarnego, gdy dowie się o stawianiu mu przez kogokolwiek zarzutów, z których pragnie się oczyścić.(2)
O ostatecznej decyzji należy proszącego powiadomić.§ 50.
(1)
Znajdujący się w postępowaniu dyscyplinarnym lub karno-sądowym z oskarżenia publicznego nie może do czasu ukończenia postępowania być awansowany, odznaczony, mianowany członkiem bądź zastępcą członka lub powołany na asesora komisji dyscyplinarnej.(2)
Pozostawanie w badaniu wstępnym nie pociąga za sobą żadnych skutków.