Rozdział 2 - Kary dyscyplinarne i ich skutki. - Odpowiedzialność dyscyplinarna i postępowanie dyscyplinarne w Policji Państwowej.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1938.42.353
Akt utracił moc Wersja od: 22 czerwca 1938 r.
Rozdział II.
Kary dyscyplinarne i ich skutki.
Kary dyscyplinarne i ich skutki.
Dla oficerów i szeregowych.
Dla oficerów i szeregowych.
§ 7.
W drodze dyscyplinarnej nakłada się następujące kary dyscyplinarne:(1)
Na oficerów:a)
upomnienie,b)
nagana,c)
areszt domowy lub na odwachu od jednego do czternastu dni,d)
zwolnienie ze służby,e)
wydalenie ze służby.(2)
Na szeregowych:a)
nagana,b)
areszt od jednego do siedmiu dni,c)
degradacja o jeden stopień,d)
zwolnienie ze służby,e)
wydalenie ze służby.(3)
Areszt domowy lub na odwachu są karami równorzędnymi.§ 8.
(1) Kara nagany i aresztu do trzech dni u oficerów, oraz kara aresztu do siedmiu dni u szeregowych, pociąga za sobą na przeciąg jednego roku od orzeczenia kary:A. w stosunku do oficerów:
a)
niemożność awansowania,b)
niemożność mianowania członkami i zastępcami członków komisyj dyscyplinarnych,c)
niemożność powoływania na asesorów do komisyj dyscyplinarnych;B. w stosunku do szeregowych:
a)
niemożność awansowania,b)
niemożność powoływania na asesorów do komisyj dyscyplinarnych.(2)
Kara aresztu od czterech do czternastu dni u oficerów pociąga za sobą na przeciąg dwóch lat od orzeczenia kary:a)
niemożność awansowania,b)
niemożność mianowania członkami i zastępcami członków komisyj dyscyplinarnych,c)
niemożność powoływania na asesorów do komisyj dyscyplinarnych.§ 9.
(1)
Kara degradacji u szeregowych pociąga za sobą na przeciąg trzech lat od orzeczenia kary:a)
niemożność awansowania,b)
niemożność powoływania na asesorów do komisyj dyscyplinarnych.(2)
Poza tym kara degradacji pociąga za sobą utratę prawa do zaliczenia do służby czynnej (wysługi lat) ewentualnego czasu zawieszenia w czynnościach służbowych i zwrotu części uposażenia, zatrzymanego na ten czas.§ 10.
(1)
Kara zwolnienia ze służby nie pociąga za sobą utraty praw, nabytych służbą, jednak przy wydaniu orzeczenia dyscyplinarnego zaopatrzenie emerytalne ma być zmniejszone. Zmniejszenie to może dochodzić do 50% normalnego zaopatrzenia.(2)
Jeżeli zwolniony ze służby nie posiada prawa do zaopatrzenia emerytalnego, to otrzymuje odprawę według norm, określonych w art. 95 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej (Dz. U. R. P. z 1931 r. Nr 5, poz. 27). Odprawa ta ma być również zmniejszona, a zmniejszenie jej może dochodzić do 50% normalnego wymiaru.(3)
Poza tym kara zwolnienia pociąga za sobą utratę prawa do zaliczenia do służby czynnej (wysługi lat) ewentualnego czasu zawieszenia w czynnościach służbowych i zwrotu części uposażenia, zatrzymanego na ten czas.§ 11.
(1)
Kara wydalenia ze służby pociąga za sobą utratę wszystkich praw wynikłych ze stosunku służbowego, w tej liczbie prawa do zaopatrzenia emerytalnego.(2)
Poza tym kara wydalenia pociąga za sobą utratę prawa do zaliczenia do służby czynnej (wysługi lat) ewentualnego czasu zawieszenia w czynnościach służbowych i zwrotu części uposażenia, zatrzymanego na ten czas.(3)
W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie władza, orzekająca wydalenie, może przyznać członkom rodziny wydalonego stały zasiłek w wysokości ich zaopatrzenia wdowiego lub sierocego albo mniejszy.(4)
Do powyższego zasiłku mają zastosowanie przepisy ustawy emerytalnej o utracie prawa do zaopatrzenia wdowiego i sierocego.
Dla urzędników i niższych funkcjonariuszów.
Dla urzędników i niższych funkcjonariuszów.
§ 12.
Za wykroczenia służbowe nakłada się na urzędników i niższych funkcjonariuszów następujące kary porządkowe:a)
upomnienie,b)
skrócenie lub odmowa urlopu wypoczynkowego.§ 13.
Za występki służbowe nakłada się na urzędników i niższych funkcjonariuszów następujące kary dyscyplinarne:a)
naganę,b)
odliczenie lat służby od roku do trzech,c)
obniżenie grupy uposażenia o jedną lub dwie, z zawieszeniem możności awansu na przeciąg jednego roku do lat trzech,d)
przeniesienie w stały stan spoczynku ze zmniejszonym uposażeniem emerytalnym względnie odprawą najwyżej do 50%,e)
wydalenie ze służby.§ 14.
(1)
Na urzędników i niższych funkcjonariuszów, pozostających w stanie nieczynnym, nakłada się następujące kary dyscyplinarne:a)
naganę,b)
stałe lub czasowe zmniejszenie uposażenia w stanie nieczynnym najwyżej o 25%,c)
w razie okoliczności szczególnie obciążających, utratę wszelkich praw, wypływających z jego stosunku do Państwa, w tej liczbie uposażenia i zaopatrzenia dla członków rodziny, z możnością analogicznego zastosowania przepisu art. 83 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 164).(2)
Te same kary dyscyplinarne mają zastosowanie do urzędników i niższych funkcjonariuszów przeniesionych w stan spoczynku.§ 15.
Przy karze odliczenia lat służby nie zalicza się do czasu służby czynnej (wysługi lat) okresu tej kary, wskazanego w orzeczeniu. Okres trwania tej kary odlicza się od czasu służby czynnej (wysługi lat) niezależnie od okresów, potrącanych z czasu służby czynnej (wysługi lat) z innych powodów, określonych przepisami ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 164) lub ustaw szczególnych.§ 16.
Obniżenie grupy uposażenia może nastąpić tylko w obrębie tej samej kategorii stanowisk służbowych.§ 17.
(1)
W stosunku do urzędników i niższych funkcjonariuszów pozostających w służbie czynnej:A. kara nagany pociąga za sobą na przeciąg jednego roku od orzeczenia kary:
a)
niemożność awansowania,b)
niemożność powoływania na asesorów do komisyj dyscyplinarnych;B. kara odliczenia lat służby pociąga za sobą na okres czasu, równający się ilości lat odliczonych:
a)
niemożność awansowania,b)
niemożność powoływania na asesorów do komisyj dyscyplinarnych;C. kara obniżenia grupy uposażenia pociąga za sobą na okres czasu, na jaki w orzeczeniu dyscyplinarnym zawieszono możność awansu z powodu obniżenia grupy uposażenia, niemożność powoływania na asesorów do komisyj dyscyplinarnych.
(2)
Ponadto każda kara dyscyplinarna pociąga za sobą utratę prawa do zaliczenia do służby czynnej (wysługi lat) ewentualnego czasu zawieszenia w czynnościach służbowych i uzyskania zwrotu części uposażenia, zatrzymanej w czasie zawieszenia w czynnościach służbowych.§ 18.
Kara przeniesienia w stały stan spoczynku z umniejszonym uposażeniem emerytalnym do 50% oraz kara wydalenia, orzeczona urzędnikowi i niższemu funkcjonariuszowi, pociąga za sobą te same skutki co kara zwolnienia względnie wydalenia w stosunku do oficerów i szeregowych, w myśl § 10 ust. (1) i (3).§ 19.
(1)
Urzędnika lub niższego funkcjonariusza w stanie nieczynnym, na którego nałożono karę dyscyplinarną stałego zmniejszenia uposażenia w stanie nieczynnym, nie można powołać z powrotem do służby czynnej.(2)
O ile powyższą karę dyscyplinarną orzeczono tylko na pewien oznaczony czas, urzędnik lub niższy funkcjonariusz w stanie nieczynnym lub na emeryturze może być powołany z powrotem do czynnej służby dopiero po zupełnym odcierpieniu kary dyscyplinarnej.