Rozdział 14 - Rozprawa dyscyplinarna. - Odpowiedzialność dyscyplinarna i postępowanie dyscyplinarne w Policji Państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.42.353

Akt utracił moc
Wersja od: 22 czerwca 1938 r.

Rozdział  XIV.

Rozprawa dyscyplinarna.

§  95.
(1)
Rozprawę dyscyplinarną otwiera przewodniczący w nieobecności obwinionego i ewentualnych świadków i udziela głosu referentowi sprawy, który krótko referuje sprawę, oraz przedstawia komisji dane osobiste, krótki przebieg służby obwinionego, jego kwalifikacje służbowe za cały okres służby w policji oraz dane o jego karach i pochwałach.
(2)
Następnie wzywa się obwinionego, o ile ten przybył na komisję, i w jego obecności odbywa się rozprawa.
(3)
W dalszym ciągu swego referatu, referent przedstawia opis czynu, który spowodował postępowanie dyscyplinarne, po czym następuje w miarę potrzeby odczytanie protokołów dochodzenia, jak również innych ważnych dla sprawy akt i dokumentów.
(4)
Po ukończeniu referowania sprawy przez referenta, przewodniczący wzywa obwinionego do złożenia wyjaśnień, po czym, już w nieobecności obwinionego, komisja dyscyplinarna przystępuje do obrad nad treścią opinii.
(5)
Komisja dyscyplinarna wydaje opinię o winie obwinionego oraz proponuje wymiar kary dyscyplinarnej, opierając się ma faktach i okolicznościach, ujawnionych w postępowaniu dyscyplinarnym, oraz biorąc pod uwagę doniosłość naruszeń obowiązków, powstałe z tego powodu szkody, jak również dotychczasowe zachowanie się obwinionego w służbie.
§  96.
(1)
Komisja dyscyplinarna rozpatruje sprawę w nieobecności obwinionego:
a)
jeżeli obwiniony złożył pisemne oświadczenie w drodze służbowej, że nie zamierza przybyć na rozprawę,
b)
jeżeli obwiniony zdezerterował i z tego powodu nie można było doręczyć mu zawiadomienia o rozprawie dyscyplinarnej,
c)
w razie zastosowania do obwinionego przez władze sądowe tymczasowego aresztu.
(2)
Niemożność stawienia się na komisję dyscyplinarną z powodu choroby lub z innych przyczyn musi być odpowiednio udowodniona. Komisja dyscyplinarna rozstrzyga większością głosów o tym, czy niestawienie się uznaje za usprawiedliwione.
(3)
Gdy komisja dyscyplinarna uważa, że niemożność stawienia się nie została dostatecznie udowodniona, przystępuje do rozpatrzenia sprawy, uzasadniając swoją decyzję w protokole.
(4)
Gdy komisja dyscyplinarna uzna niemożność stawienia się obwinionego za udowodnioną, może sprawę odroczyć.
§  97.
(1)
Komisja dyscyplinarna, dążąc do zupełnego wyświetlenia i przygotowania sprawy do decyzji przełożonego dyscyplinarnego, korzysta ze wszystkich dostępnych jej środków dowodowych i może w razie koniecznej potrzeby przesłuchiwać świadków i obwinionego, przeprowadzać konfrontacje oraz zasięgać opinii biegłych.
(2)
W zasadzie należy wzywać do komisji dyscyplinarnej biegłych z korpusu P. P.
§  98.
(1)
W zasadzie rozprawa dyscyplinarna powinna odbywać się nieprzerwanie aż do powzięcia opinii, nic licząc przerw, trwających nie dłużej niż 24 godziny,
(2)
Odroczenie rozprawy może nastąpić jedynie:
a)
gdy zachodzi potrzeba uzupełnienia dochodzenia,
b)
w przypadku zasłabnięcia członka kompletu komisji dyscyplinarnej lub obwinionego.
(3)
O nowym terminie obwiniony ma być zawiadomiony najpóźniej na 5 dni przed rozprawą.
§  99.
(1)
W razie odroczenia rozprawy, sprawa dyscyplinarna ma być w dalszym ciągu rozpatrywana przez komisję dyscyplinarną w tym samym składzie, co poprzednio.
(2)
W razie niemożności powołania komisji dyscyplinarnej w tym samym składzie, komisja dyscyplinarna w nowym składzie rozpatruje całą sprawę od początku.
§  100.
(
1)
Opinia komisji zapada na podstawie głosowania. Decyduje zwykła większość głosów.
(2)
Głosowanie odbywa się naprzód nad kwestią winy, potem zaś, gdy kwestia winy zostanie zdecydowana, odbywa się głosowanie nad kwestią kary.
(3)
Komisja głosuje w ten sposób, że pierwszy oddaje głos asesor młodszy latami służby, potem drugi asesor, następnie członek komisji z korpusu P. P., po nim członek komisji-urzędnik władz administracji ogólnej, wreszcie jako ostatni oddaje głos przewodniczący kompletu.
(4)
W przypadku podzielenia się głosów podczas głosowania nad kwestią kary w ten sposób, że żaden z głosów co do kary nie ma za sobą wymaganej większości, należy głosy najbardziej niekorzystne dla obwinionego kolejno doliczać do głosów oddanych za karą bezpośrednią niższą tak długo, aż okaże się bezwzględna większość głosów.
§  101.
(
1)
Członek komisji dyscyplinarnej lub asesor, który nie zgadza się z opinią, uchwaloną większością głosów, może zgłosić swoją odrębną opinię (votum separatum) z uzasadnieniem.
(2)
Odrębną opinię (votum separatum) należy sporządzić osobiście i oddać przewodniczącemu rozprawy najdalej do dni pięciu od dnia rozprawy celem dołączenia do akt.
§  102.
Członkowie i asesorzy komisji dyscyplinarnej są niezawiśli w wykonywaniu swoich funkcyj.
§  103.
(
1)
Po rozprawie dyscyplinarnej, przewodniczący kompletu dyscyplinarnego przekazuje akta sprawy referentowi sprawy dla opracowania opinii komisji.
(2)
Opinia komisji dyscyplinarnej powinna zawierać:
a)
wymienienie składu komisji dyscyplinarnej, referenta sprawy oraz miejsca i daty rozpatrzenia sprawy,
b)
imię i nazwisko obwinionego, jego stopień służbowy, stanowisko służbowe, datę i miejsce urodzenia, stan cywilny i przebieg służby w Policji Państwowej (datę wstąpienia do policji, awanse, pochwały, odznaczenia, karalność i kwalifikacje służbowe),
e)
przedmiot obwinienia,
d)
ocenę winy i wniosek co do wymiaru kary,
e)
uzasadnienie opinii,
f)
ewentualnie odrębną opinię (votum separatum) członków lub asesorów wraz z uzasadnieniem.
§  104.
Z przebiegu rozprawy komisji dyscyplinarnej referent dyscyplinarny jednostki, przy której ustanowiona jest komisja dyscyplinarna, sporządza pod nadzorem przewodniczącego komisji protokół, który zawiera: datę i miejsce rozprawy, nazwiska członków i asesorów kompletu komisji dyscyplinarnej, referenta sprawy, protokolanta i obwinionego, krótki opis przebiegu rozprawy oraz streszczenie zeznań. Protokół rozprawy po podpisaniu przez przewodniczącego i protokolanta należy włączyć do akt postępowania dyscyplinarnego.
§  105.
(
1)
Opinia komisji dyscyplinarnej, po podpisaniu przez wszystkich członków komisji i asesorów (także i tego, który złożył votum separatum), wraz z protokołem rozprawy ma być przedstawiona do dni czternastu przełożonemu, przy którym jest ustanowiona komisja dyscyplinarna.
(2)
Opinia komisji dyscyplinarnej nie krępuje przełożonego dyscyplinarnego przy wydawaniu orzeczenia.
§  106.
(
1)
Opinia komisji dyscyplinarnej i protokół rozprawy komisji są tajne i nie mogą być okazane lub wydane ani obwinionym, ani ich pełnomocnikom.
(2)
Również nie może być podana do wiadomości obwinionym lub ich pełnomocnikom treść opinii komisji dyscyplinarnej i protokołu rozprawy komisji.
§  107.
(
1)
Po rozprawie dyscyplinarnej każdy obwiniony niezależnie od wyjaśnień, udzielonych na rozprawie, może złożyć drogą służbową obronę na piśmie przełożonemu, przy którym ustanowiona jest odnośna komisja dyscyplinarna, w terminie do dni dziesięciu od dnia rozprawy.
(2)
Obrona ta może zawierać tylko krótkie przedstawienie faktów, względnie odparcie stawianych obwinionemu zarzutów.