Rozdział 12 - Komisje dyscyplinarne. - Odpowiedzialność dyscyplinarna i postępowanie dyscyplinarne w Policji Państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.42.353

Akt utracił moc
Wersja od: 22 czerwca 1938 r.

Rozdział  XII.

Komisje dyscyplinarne.

§  71.
Poza przypadkami określonymi w § 60, bez wysłuchania opinii właściwej komisji dyscyplinarnej nie mogą być orzeczone kary następujące:
a)
w stosunku do oficerów - kara zwolnienia lub wydalenia ze służby,
b)
w stosunku do szeregowych - kara degradacji, zwolnienia i wydalenia ze służby,
c)
w stosunku do urzędników i niższych funkcjonariuszów, pozostających w służbie czynnej - kara obniżenia grupy uposażenia o jedną lub dwie z zawieszeniem możności awansu na przeciąg 1 roku do lat 3, kara przeniesienia w stały stan spoczynku ze zmniejszonym uposażeniem emerytalnym, względnie odprawą najwyżej do 50%, i kara wydalenia ze służby,
d)
w stosunku do urzędników i niższych funkcjonariuszów w stanie nieczynnym i w stanie spoczynku - kara stałego lub czasowego zmniejszenia uposażenia najwyżej o 25% i kara utraty wszelkich praw, wypływających ze stosunku służbowego do Państwa, w tej liczbie uposażenia i zaopatrzenia dla członków rodziny.
§  72.
Sprawę wspólną kilku obwinionych należy skierować na komisję dyscyplinarną do wydania łącznej opinii, jeśliby choć tylko jednemu z obwinionych miała być nałożona kara, wymagająca opinii komisji dyscyplinarnej.
§  73.
Przełożony dyscyplinarny, przy którym jest ustanowiona komisja dyscyplinarna, może skierować sprawę do komisji dyscyplinarnej, nawet wtedy, gdy nie przewiduje potrzeby nałożenia kary, wymienionej w § 71, jeśli sprawa jest zawiła i zdaniem jego, bez względu na wysokość ewentualnej kary, pożądane jest uzyskanie opinii komisji dyscyplinarnej.
§  74.
Właściwymi komisjami dyscyplinarnymi są:
1)
komisje dyscyplinarne, ustanowione przy Komendancie Głównym:
a)
dla wszystkich oficerów i urzędników od IX grupy uposażenia wzwyż,
b)
dla szeregowych, urzędników do X grupy uposażenia i niższych funkcjonariuszów, będących na etacie Komendy Głównej,
2)
komisje dyscyplinarne przy komendantach wojewódzkich (komendancie P. P. m. st. Warszawy) dla szeregowych, urzędników od XII do X grupy uposażenia włącznie i niższych funkcjonariuszów, będących na etatach komend wojewódzkich (komendy P. P. m. st. Warszawy).
§  75.
W przypadku wspólnej sprawy dyscyplinarnej oficera lub urzędnika od IX grupy uposażenia wzwyż z szeregowym, urzędnikiem od XII do X grupy uposażenia lub niższym funkcjonariuszem, dla całej sprawy właściwą jest komisja dyscyplinarna dla oficerów.
§  76.
W przypadku, gdy współobwinionymi są szeregowi, urzędnicy od XII do X grupy uposażenia włącznie i niżsi funkcjonariusze, pozostający na etacie Komendy Głównej - wraz z obwinionymi, będącymi na etacie innych jednostek policyjnych, sprawę należy przedłożyć Komendantowi Głównemu, który zadecyduje co do winy i kary, ewentualnie przed decyzją przekaże sprawę komisji dyscyplinarnej, ustanowionej przy nim.
§  77.
(1)
W przypadku łącznego rozpatrywania spraw szeregowych, urzędników od XII do X grupy uposażenia włącznie i niższych funkcjonariuszów z różnych województw, o ile sprawa choćby tylko jednego z obwinionych ma być zaopiniowana przez komisję dyscyplinarną, Komendant Główny wyznacza według swego uznania komisję dyscyplinarną przy nim lub przy jednym z komendantów wojewódzkich i przekazuje jej całą sprawę do wydania opinii.
(2)
Orzeczenie dyscyplinarne w tym przypadku wydaje Komendant Główny.
§  78.
(1)
Właściwymi komisjami dyscyplinarnymi dla odkomenderowanych (delegowanych) są komisje dyscyplinarne przy tych jednostkach policyjnych, na których etacie znajdują się obwinieni.
(2)
W sprawach przeciwko odkomenderowanym (delegowanym), rozpatrywanych przez komisję dyscyplinarną, należy do akt sprawy prócz opinii przełożonego tej jednostki, na której etacie znajduje się obwiniony, dołączyć opinię przełożonego jednostki, do której obwiniony został odkomenderowany (delegowany).
§  79.
Właściwymi komisjami dyscyplinarnymi dla oficerów, szeregowych, urzędników i niższych funkcjonariuszów w stanie nieczynnym i w stanie spoczynku są te komisje dyscyplinarne, które były dla nich właściwe przed przeniesieniem w stan nieczynny lub w stan spoczynku.
§  80.
Wszelkie spory kompetencyjne w sprawie właściwości komisyj dyscyplinarnych rozstrzyga Komendant Główny.
§  81.
(1)
Komisja dyscyplinarna dla oficerów składa się z dwóch oficerów w stopniu nie niższym od inspektora, z których starszy stopniem, względnie starszy latami służby, o ile są w tym samym stopniu, pełni funkcje przewodniczącego, i urzędnika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w stopniu nie niższym od V grupy uposażenia, jako członków, oraz dwóch oficerów w tym samym stopniu jak obwiniony, jako asesorów z prawem głosu.
(2)
Członków komisji oraz potrzebną ilość zastępców mianuje na okres roczny Minister Spraw Wewnętrznych, asesorów zaś powołuje Komendant Główny dla każdej sprawy oddzielnie.
(3)
Komisje dyscyplinarne dla szeregowych składają się z dwóch oficerów w stopniu nie niższym od komisarza, z których starszy stopniem względnie starszy latami służby, o ile są w tym samym stopniu, pełni funkcje przewodniczącego, i urzędnika władzy administracji ogólnej w stopniu nie niższym od VII grupy uposażenia, jako członków, oraz dwóch szeregowych w tym samym stopniu jak obwiniony, jako asesorów z prawem głosu.
(4)
Członków komisyj dyscyplinarnych dla szeregowych oraz potrzebną ilość zastępców ze stanu korpusu Policji Państwowej mianuje na okres roczny Komendant Główny. Członków komisji z ramienia władzy administracji ogólnej mianują na okres roczny: do komisji dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym - Minister Spraw Wewnętrznych ze stanu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, do komisji zaś przy komendantach wojewódzkich - właściwi wojewodowie z etatu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w podległych urzędach wojewódzkich.
(5)
Asesorów do komisyj dyscyplinarnych dla szeregowych powołują dla każdej sprawy oddzielnie: Komendant Główny - do komisji dla szeregowych, będących na etacie Komendy Głównej, i komendanci wojewódzcy - do komisji dla szeregowych, będących na etatach komend wojewódzkich.
(6)
Jeżeli obwinieni w jednej sprawie, podlegającej rozpatrzeniu przez komisję dyscyplinarną, są w różnych stopniach służbowych, wówczas na asesorów powołuje się oficerów lub szeregowych w stopniach, równych najstarszemu stopniem obwinionemu, jeżeli zaś w jednej sprawie obwinieni są oficerowie wraz z urzędnikami lub też szeregowi wraz z urzędnikami, należy powołać na asesorów oficerów względnie szeregowych w stopniach równych najstarszemu obwinionemu.
§  82.
(1)
Komplet komisji dyscyplinarnej dla oficerów i urzędników od IX grupy uposażenia wzwyż, składający się z 3 członków komisji, a to: 2 oficerów i 1 urzędnika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz 2 asesorów z prawem głosu, w tym samym stopniu (w tej grupie uposażenia) jak obwiniony, powołuje Komendant Główny dla każdej sprawy oddzielnie.
(2)
Funkcje asesorów pełnią oficerowie, jeżeli obwiniony jest oficerem, urzędnicy zaś - jeżeli obwiniony jest urzędnikiem.
(3)
W sprawie przeciw urzędnikowi mogą być powołani na asesorów, jeżeli braknie urzędników, - oficerowie w stopniu służbowym, odpowiadającym grupie uposażenia obwinionego.
(4)
Asesorzy powinni być w miarę możności starsi latami służby od obwinionego.
§  83.
(1)
Komplet komisji dyscyplinarnej dla szeregowych, urzędników do X grupy uposażenia włącznie i niższych funkcjonariuszów, składający się z 3 członków komisji, a to: 2 oficerów, 1 urzędnika władzy administracji ogólnej, oraz 2 asesorów z prawem głosu, w tym samym stopniu (tej samej grupie uposażenia) jak obwiniony, powołują dla każdej sprawy oddzielnie Komendant Główny względnie komendanci wojewódzcy (komendant P. P. m. st. Warszawy).
(2)
Funkcje asesorów w komisji dyscyplinarnej dla szeregowych, urzędników do X grupy uposażenia włącznie i niższych funkcjonariuszów, pełnią szeregowi, jeżeli obwiniony jest szeregowym, a urzędnicy lub niżsi funkcjonariusze, jeżeli obwiniony jest urzędnikiem lub niższym funkcjonariuszem.
(3)
W razie braku urzędników lub niższych funkcjonariuszów powołani być mogą jako asesorowie szeregowi w stopniu, odpowiadającym grupie uposażenia obwinionego urzędnika lub niższego funkcjonariusza.
(4)
Asesorzy powinni być w miarę możności starsi latami służby niż obwiniony.
§  84.
Nie mogą być mianowani członkami lub zastępcami członków komisji dyscyplinarnej z tytułu zajmowanego stanowiska służbowego:

A. do komisji dyscyplinarnej dla oficerów i urzędników od IX grupy uposażenia wzwyż i do komisji dla szeregowych, urzędników do X grupy uposażenia i niższych funkcjonariuszów, będących na etacie Komendy Głównej:

a)
zastępca Komendanta Głównego,
b)
naczelnik wydziału osobowego w Komendzie Głównej, kierownik referatu osobowego, kierownik referatu dyscyplinarnego i referenci dyscyplinarni;

B. do komisji dyscyplinarnej dla szeregowych, urzędników do X grupy uposażenia włącznie i niższych funkcjonariuszów przy komendancie wojewódzkim (komendancie P. P. m. st. Warszawy):

a)
kierownik referatu administracyjnego,
b)
referent dyscyplinarny.
§  85.
Z powodu innych przeszkód nie mogą być mianowani członkami lub zastępcami członków komisji dyscyplinarnej oficerowie:
a)
w stanie nieczynnym,
b)
przeciwko którym wdrożono postępowanie dyscyplinarne lub karno-sądowe,
c)
zawieszeni w czynnościach służbowych,
d)
wymienieni w § 8.
§  86.
(1)
W komisji dyscyplinarnej nie może zasiadać w charakterze członka lub asesora dla pewnej określonej sprawy ten oficer, szeregowy, urzędnik lub niższy funkcjonariusz, który:
a)
zgłosił o naruszeniu obowiązków, stanowiących przedmiot tej sprawy,
b)
prowadził dochodzenie dyscyplinarne,
c)
jest z obwinionym spokrewniony w linii prostej albo w linii bocznej do 4 stopnia, albo też spowinowacony do 2 stopnia,
d)
jest świadkiem w sprawie,
e)
jest bezpośrednim przełożonym lub podwładnym obwinionego.
(2)
Wyznaczony do kompletu dyscyplinarnego oficer, szeregowy, urzędnik lub niższy funkcjonariusz, jeśli zachodzi jedna z wyżej wymienionych przeszkód do brania przezeń udziału w komisji dyscyplinarnej w charakterze członka lub asesora, obowiązany jest o tym zgłosić bezzwłocznie przełożonemu, powołującemu komplet komisji dyscyplinarnej.
§  87.
Mandat członka lub zastępcy członka komisji dyscyplinarnej wygasa:
a)
wskutek odwołania przez przełożonego mianującego,
b)
wskutek rozwiązania stosunku służbowego,
c)
gdy zajdą warunki, wymienione w § 8,
d)
z powodu śmierci,
e)
w razie przeniesienia członka lub zastępcy członka komisji dyscyplinarnej dla szeregowych, ustanowionej przy Komendancie Głównym, z Komendy Głównej oraz w razie przeniesienia członka lub zastępcy członka komisji dyscyplinarnej, ustanowionej przy komendancie wojewódzkim (komendancie P. P. m. st. Warszawy), do innego województwa.
§  88.
W przypadku zdekompletowania komisji dyscyplinarnej, Komendant Główny stawia wniosek Ministrowi Spraw Wewnętrznych, a komendanci wojewódzcy (komendant P. P. m. st. Warszawy) Komendantowi Głównemu - o zamianowanie nowych członków lub zastępców członków komisji dyscyplinarnej.
§  89.
Na asesorów do komisji dyscyplinarnej nie mogą być powołani:
a)
oficerowie, wymienieni w §§ 84, 85 i 86,
b)
szeregowi, urzędnicy i niżsi funkcjonariusze, wymienieni w §§ 8, 9 i 17,
c)
szeregowi, urzędnicy i niżsi funkcjonariusze, przeciwko którym zostało wdrożone postępowanie dyscyplinarne lub karno - sądowe,
d)
szeregowi, urzędnicy i niżsi funkcjonariusze, zawieszeni w czynnościach służbowych,
e)
szeregowi, urzędnicy i niżsi funkcjonariusze w stanie nieczynnym.