Rozdział 11 - . Zawieszenie w czynnościach służbowych. - Odpowiedzialność dyscyplinarna i postępowanie dyscyplinarne w Policji Państwowej.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1938.42.353
Akt utracił moc Wersja od: 22 czerwca 1938 r.
Rozdział XI
.
.
Zawieszenie w czynnościach służbowych.
§ 61.
(1)
Gdy naruszenie obowiązków, popełnione przez oficera, szeregowego, urzędnika lub niższego funkcjonariusza, jest tego rodzaju, że wskazane jest bezzwłoczne usunięcie go od wykonywania czynności służbowych, następuje zawieszenie w czynnościach służbowych. Zawieszenie może nastąpić równocześnie z wdrożeniem albo też w czasie trwania postępowania dyscyplinarnego:a)
gdy przeciwko oficerowi, szeregowemu, urzędnikowi lub niższemu funkcjonariuszowi wdrożono postępowanie karno-sądowe z oskarżenia publicznego,b)
w przypadku jawnego odmówienia posłuszeństwa służbowego,c)
w przypadku, gdy rodzaj i doniosłość zarzucanego obwinionemu naruszenia obowiązków jest tego rodzaju, że dalsze pełnienie przez niego czynności służbowych narażałoby powagę urzędu lub groziło interesowi służby.(2)
Zawieszenie w czynnościach służbowych musi nastąpić, gdy władze sądowe zarządziły tymczasowe aresztowanie obwinionego.§ 62.
(1)
Prawo zawieszania oficerów i szeregowych w czynnościach służbowych przysługuje Ministrowi Spraw Wewnętrznych i przełożonym policyjnym w stopniu oficerów. Zawieszenie zarządzone przez oficerów, podległych komendantowi wojewódzkiemu, powinno być zatwierdzone przez komendanta wojewódzkiego.(2)
Naczelnicy powiatowych i wojewódzkich władz administracji ogólnej mają prawo w wyjątkowych przypadkach zawieszać w czynnościach służbowych oficerów i szeregowych, pełniących służbę w podległych im okręgach administracyjnych.(3)
Zawieszenie oficera lub szeregowego przez władze, wymienione w ust. (2), może nastąpić tylko w przypadkach nagłych w razie uzasadnionych danych, że dalsze pełnienie przez niego obowiązków służbowych może być szkodliwe dla służby.(4)
Naczelnik władzy administracji ogólnej może zarządzić zawieszenie bezpośrednio, jeżeli jednak przełożony danego oficera lub szeregowego znajduje się na miejscu, zawieszenie powinno nastąpić za jego pośrednictwem, przy czym polecenie zawieszenia powinno być niezwłocznie wykonane. O dokonanym zawieszeniu naczelnik władzy administracji ogólnej zawiadamia niezwłocznie właściwego przełożonego policyjnego zawieszonego oficera lub szeregowego; przełożony ten obowiązany jest niezwłocznie spowodować wdrożenie przeciwko zawieszonemu postępowania dyscyplinarnego.(5)
O utrzymaniu zawieszenia w czasie postępowania dyscyplinarnego lub uchyleniu zawieszenia, zarządzonego przez starostę, decyduje właściwy wojewoda, a zarządzonego przez wojewodę - Minister Spraw Wewnętrznych.(6)
Oficerom i szeregowym, zawieszonym w czynnościach służbowych, uposażenie może być na czas trwania zawieszenia ograniczone do połowy. Decyzja pod tym względem należy: do Komendanta Głównego: a) w stosunku do wszystkich oficerów oraz b) w stosunku do szeregowych, będących na etacie Komendy Głównej, a do komendantów wojewódzkich - w stosunku do szeregowych, będących na etatach komend wojewódzkich.(7)
Jeżeli w wyniku postępowania dyscyplinarnego oficer ukarany został zwolnieniem lub wydaleniem ze służby, a szeregowy - degradacją, zwolnieniem lub wydaleniem ze służby, to czas zawieszenia w służbie nie zalicza się do służby czynnej (wysługi lat), a zatrzymana w tym czasie część uposażenia wypłacie (zwrotowi) nie podlega.(8)
W przypadku umorzenia postępowania dyscyplinarnego, uniewinnienia obwinionego, lub nałożenia niższego wymiaru kary, niż wymienione w ust. (7), czas zawieszenia liczy się do służby czynnej (wysługi lat), a część uposażenia, wstrzymana na czas zawieszenia, powinna być wypłacona.(9)
Przepisy paragrafu niniejszego mają również zastosowanie do urzędników i niższych funkcjonariuszów.§ 63.
(1)
Oficer, szeregowy, urzędnik lub niższy funkcjonariusz, zawieszony w czynnościach służbowych, może do dni pięciu od doręczenia mu decyzji o zawieszeniu, złożyć w drodze służbowej prośbę do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o uchylenie zawieszenia, z podaniem powodów, dla których zawieszenie może być uchylone.(2)
Prośbę należy wnieść do Ministra Spraw Wewnętrznych w drodze służbowej, jeżeli Minister zarządził zawieszenie.(3)
Wniesienie prośby o uchylenie zawieszenia nie wstrzymuje wykonania zarządzenia o zawieszeniu.(4)
Decyzję o zawieszeniu w czynnościach służbowych z podaniem przyczyn zawieszenia należy dołączyć do dochodzenia, a odpis doręczyć zawieszonemu.§ 64.
(1)
W stosunku do odkomenderowanych (delegowanych) oficerów, szeregowych, urzędników i niższych funkcjonariuszów prawo zawieszania w czynnościach służbowych przysługuje przełożonym policyjnym, posiadającym w stosunku do nich władzę dyscyplinarną w myśl rozporządzenia niniejszego, oraz tym naczelnikom władzy administracji ogólnej, którym wyżej wymienieni przełożeni policyjni są służbowo podporządkowani.(2)
O dokonanym zawieszeniu należy niezwłocznie zawiadomić przełożonego tej jednostki policyjnej, na której etacie odkomenderowany (delegowany) pozostaje.§ 65.
(1)
Oficerowie, nie będący przełożonymi policyjnymi danej jednostki, którzy w czasie przeprowadzania kontroli służbowej lub innej czynności służbowej, przekonają się o potrzebie zawieszenia w czynnościach służbowych oficera, szeregowego, urzędnika lub niższego funkcjonariusza, mają niezwłocznie porozumieć się ze swoim przełożonym, uprawnionym do zarządzenia zawieszenia w czynnościach służbowych celem spowodowania decyzji w tym kierunku.(2)
Przełożony policyjny może oficerowi, delegowanemu do przeprowadzenia kontroli służbowej lub w pewnej określonej sprawie udzielić prawa zawieszenia w czynnościach służbowych.(3)
Rozkaz taki należy wydać delegowanemu oficerowi na piśmie.(4)
Zawieszenie, dokonane przez delegowanego oficera, wymaga zatwierdzenia przez tego przełożonego dyscyplinarnego, który zarządził delegację.§ 66.
Zawieszonemu w czynnościach służbowych nie wolno opuszczać stałego miejsca zamieszkania bez zezwolenia bezpośredniego przełożonego dyscyplinarnego.§ 67.
Zawieszonym w czynnościach służbowych może Komendant Główny zabronić noszenia munduru.§ 68.
(1)
O każdym zawieszeniu w czynnościach służbowych oficera lub urzędnika, jak również o zawieszeniu szeregowego i niższego funkcjonariusza, pozostającego na etacie Komendy Głównej, należy natychmiast zgłosić Komendantowi Głównemu, natomiast odnośnie pozostałych szeregowych oraz niższych funkcjonariuszów - komendantom wojewódzkim (komendantowi P. P. m. st. Warszawy).(2)
W zgłoszeniu o zawieszeniu w czynnościach służbowych należy podać przyczynę zawieszenia.(3)
Przepisy paragrafu niniejszego odnoszą się też do przypadków zawieszenia, dokonanego bezpośrednio przez naczelnika władzy administracyjnej lub też na jego żądanie.§ 69.
(1)
Sprawy dyscyplinarne przeciwko zawieszonym w czynnościach służbowych mają być załatwiane bez jakiejkolwiek zwłoki i powinny być ukończone najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od chwili zawieszenia.(2)
Zezwolenia na przedłużenie tego terminu może udzielić w wyjątkowych przypadkach Komendant Główny na przedstawiony mu przez komendanta wojewódzkiego (komendanta P. P. m. st. Warszawy) należycie uzasadniony wniosek.(3)
Gdy sprawa została skierowana do sądu, a postępowanie dyscyplinarne przeciwko zawieszonemu w czynnościach służbowych zostało zawieszone, termin wskazany w ust. (1) liczy się od chwili uprawomocnienia się wyroku sądowego.§ 70.
(1)
Gdy w toku postępowania dyscyplinarnego ustaną przyczyny, które spowodowały zawieszenie w czynnościach służbowych, komendant wojewódzki (komendant P. P. m. st. Warszawy) lub Komendant Główny, wojewoda lub Minister Spraw Wewnętrznych uchyla zawieszenie z urzędu lub na wniosek bezpośredniego przełożonego.(2)
Decyzja o uchyleniu zawieszenia pociąga za sobą uchylenie ograniczenia uposażenia, nawet wtedy, gdy w danej decyzji nie uczyniono o tym wzmianki. W tym przypadku normalne uposażenie przysługiwać będzie od dnia pierwszego najbliższego miesiąca kalendarzowego.(3)
Każda decyzja o uchyleniu zawieszenia ma być sporządzona na piśmie z podaniem uzasadnienia i włączona do akt dochodzenia. Odpis decyzji tej - bez uzasadnienia - należy doręczyć oficerowi, szeregowemu, urzędnikowi lub niższemu funkcjonariuszowi, którego ona dotyczy.(4)
Komendanci wojewódzcy (komendant P. P. m. st. Warszawy) o uchyleniu zawieszenia w czynnościach służbowych, dokonanego w przypadkach przewidzianych w § 68, zgłaszają Komendantowi Głównemu.(5)
Ponadto zawieszenie w czynnościach służbowych ustaje z chwilą wydania orzeczenia dyscyplinarnego.