Rozdział 10 - Postępowanie w sprawach podlegających orzecznictwu karno-sądowemu. - Odpowiedzialność dyscyplinarna i postępowanie dyscyplinarne w Policji Państwowej.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1938.42.353
Akt utracił moc Wersja od: 22 czerwca 1938 r.
Rozdział X.
Postępowanie w sprawach podlegających orzecznictwu karno-sądowemu.
Postępowanie w sprawach podlegających orzecznictwu karno-sądowemu.
§ 55.
(1)
W przypadku popełnienia przez oficera, szeregowego, urzędnika lub niższego funkcjonariusza przestępstwa, podlegającego ukaraniu sądowemu, orzeczenie kary dyscyplinarnej, bez wyczekiwania prawomocnego zakończenia sprawy sądowej, może nastąpić tylko wtedy, gdy naruszenie obowiązków zostało dostatecznie udowodnione i z powodu charakteru przewinienia, dyskwalifikującego obwinionego do służby w Policji Państwowej, zachodzi potrzeba orzeczenia jedynie kary zwolnienia lub wydalenia ze służby bądź przeniesienia w stały stan spoczynku ze zmniejszonym uposażeniem emerytalnym względnie odprawą.(2)
W innych przypadkach mają zastosowanie przepisy § 54.§ 56.
W przypadku popełnienia przez oficera, szeregowego, urzędnika lub niższego funkcjonariusza przestępstwa, podlegającego ściganiu sądowemu z oskarżenia prywatnego, gdy sąd pozostawił sprawę bez biegu do czasu złożenia zaliczki przez oskarżyciela, właściwi przełożeni policyjni zarządzają doprowadzenie postępowania dyscyplinarnego do końca i w zależności od dowodów, zebranych w dochodzeniu dyscyplinarnym, wydają orzeczenie o ukaraniu lub umorzeniu sprawy.§ 57.
Umorzenie postępowania sądowego w sprawie karnej, ściganej z oskarżenia prywatnego, nie powoduje umorzenia postępowania dyscyplinarnego.§ 58.
(1)
Po prawomocnym rozstrzygnięciu przez sąd sprawy, w której postępowanie dyscyplinarne zostało zawieszone, należy je doprowadzić do końca, niezależnie od tego, czy sprawa w sądzie została zakończona wyrokiem skazującym, uniewinniającym, czy też umorzona.(2)
Umorzenie postępowania karno-sądowego na podstawie amnestii bądź z innych przyczyn lub uniewinnienie z powodu braku dowodów winy nie może samo przez się stanowić podstawy do umorzenia postępowania dyscyplinarnego lub do wydania dyscyplinarnego orzeczenia uniewinniającego.§ 59.
W postępowaniu dyscyplinarnym w sprawie, zakończonej wyrokiem sądowym, ustalenia faktów, dokonane w czasie przewodu sądowego i ujęte w protokole rozprawy głównej, są wiążące przy ustalaniu podstawy faktycznej.§ 60.
(1)
Oficer lub szeregowy, skazany prawomocnym wyrokiem sądu karnego, podlega wydaleniu ze służby bez wdrożenia postępowania dyscyplinarnego i bez wysłuchania opinii komisji dyscyplinarnej, jeżeli skazanie pociąga za sobą utratę zdolności do piastowania urzędu publicznego.(2)
Przepis ust. (1) ma również zastosowanie do urzędników i niższych funkcjonariuszów.