Rozdział 8 - Postanowienia końcowe i przejściowe. - Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonarjuszów publicznych na obszarze województw poznańskiego i pomorskiego, nie podlegających przepisom dyscyplinarnym wydanym dla całego obszaru Rzeczypospolitej Polskiej.
Dz.U.1928.24.206
Akt utracił mocROZDZIAŁ VIII.
Postanowienia końcowe i przejściowe.
Postanowienia końcowe i przejściowe.
Z chwilą wejścia w życie rozporządzenia niniejszego tracą moc obowiązującą wszystkie przepisy prawne w przedmiotach uregulowanych tem rozporządzeniem, w szczególności ustawa z dnia 21 lipca 1852 r., dotycząca przestępstw służbowych urzędników niesędziowskich, przenoszenia tychże na inne stanowisko albo w stan spoczynku (Zb. ust. Kr. Prus., str. 465), rozporządzenie Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej, dotyczące dyscyplinarnego postępowania przeciwko urzędnikom niesądowym z dnia 28 marca 1919 r. (Tygodnik Urzędowy z dnia 8 kwietnia 1919 r. Nr. 4) jako też przepisy innych ustaw, które z powołaniem się na ustawę z dnia 21 lipca 1852 r. normują w sposób odmienny ustrój władz dyscyplinarnych i postępowanie dyscyplinarne.
Wszystkie sprawy dyscyplinarne, w których do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie zapadło jeszcze orzeczenie, powinny być przekazane właściwym według rozporządzenia niniejszego władzom dyscyplinarnym do rozpatrzenia na podstawie przepisów tegoż rozporządzeń.
Sprawy dyscyplinarne osób, należących do kategorji funkcjonarjuszów podlegających rozporządzeniu niniejszemu, rozstrzygnięte prawomocnemi orzeczeniami, wydanemi przez Trybunał Dyscyplinarny w Poznaniu w okresie czasu od dnia 1 kwietnia 1922 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, a zasądzającemi na wydalenie ze służby, poddane będą ponownemu rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu z zastosowaniem przepisów rozporządzenia niniejszego przez Wyższą Komisie Dyscyplinarną na prośbę osoby zasądzonej względnie jej spadkobierców, wniesioną w terminie czterech tygodni od dnia wejścia w życie rozporządzenia niniejszego na ręce tej władzy, która ostatnio była przełożoną władzą służbową zasądzonego. Przywrócenie tego terminu jest dopuszczalne na zasadach określonych w art. 49 rozporządzenia niniejszego.
Postanowienia art. 48 mają w razie uchylenia powyższych orzeczeń Trybunału Dyscyplinarnego odpowiednie zastosowanie.
W razie utrzymania w mocy pierwotnego orzeczenia Trybunału Dyscyplinarnego koszta ponownego rozpatrzenia sprawy ponosi zasądzony.
Koszta uruchomienia i utrzymania wojewódzkich komisyj dyscyplinarnych ponoszą wojewódzkie związki komunalne poznański i pomorski, każdy za wojewódzką komisję dyscyplinarną swojego województwa, a koszta uruchomienia i utrzymania Wyższej Komisji Dyscyplinarnej ponoszą wojewódzkie związki komunalne poznański i pomorski w stosunku 4 : 3 z prawem regresu do innych zainteresowanych związków prawno-publicznych podług klucza, który ustali Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.
Wszelkie wpływy z tytułu uiszczanych grzywien i zwrotu kosztów postępowania wpływają do kasy właściwego wojewódzkiego związku komunalnego.
Wszelkie wezwania, zawiadomienia i doręczenia, dokonane w myśl postanowień rozporządzenia niniejszego, są ważne i rozpoczynają bieg terminów, jeżeli zostaną doręczone w sposób określony przepisami o postępowaniu administracyjnem.
W braku odmiennych postanowień, rozporządzenia niniejszego należy w postępowaniu dyscyplinarnem stosować posiłkowo odpowiednie przepisy obowiązujące w postępowaniu sądowokarnem.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na obszarze województw poznańskiego i pomorskiego i wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.