Rozdział 3 - Opłaty i kary pieniężne - Odpady.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.96.592

Akt utracił moc
Wersja od: 25 stycznia 2001 r.

Rozdział  3

Opłaty i kary pieniężne

Przepisy niniejszego rozdziału nie dotyczą opłat za składowanie odpadów komunalnych.

Wytwarzający odpady jest obowiązany do naliczania i wnoszenia opłat za umieszczanie odpadów na składowisku odpadów oraz za czas ich składowania, będących opłatami za gospodarcze korzystanie ze środowiska i za wprowadzanie w nim zmian.

1. 39
Opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku odpadów oraz za czas ich składowania wytwarzający odpady wnosi do końca lutego następnego roku po roku, w którym składowano odpady.
2. 40
Opłaty, o których mowa w ust. 1, wytwarzający odpady wnosi na rachunek redystrybucyjny urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce składowania odpadów.

Obowiązek wnoszenia opłaty za składowanie na określonym składowisku odpadów wygasa z dniem zakończenia eksploatacji składowiska lub jego części wydzielonej i wykonania prac rekultywacyjnych.

 

1. 42
Wytwarzający odpady jest zobowiązany do składania marszałkowi województwa oraz właściwemu ze względu na miejsce składowania wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji o rodzaju i ilości umieszczonych na składowisku odpadów oraz o czasie ich składowania, do 31 stycznia następnego roku po roku, w którym składowano odpady.
2. 43
Wytwarzający odpady, który buduje lub utrzymuje obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, jest obowiązany przedstawiać wojewodzie informacje, o których mowa w ust. 1.
1.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zróżnicowane w zależności od rodzaju odpadów stawki opłat za:
1)
umieszczenie odpadów na składowisku,
2)
każdy rok składowania odpadów.
2.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, odpady, za które wytwarzający odpady nie ponosi opłat za każdy rok ich składowania, gdy wykorzystanie tych odpadów jest technicznie lub technologicznie niemożliwe albo ekologicznie lub ekonomicznie nieracjonalne.
3.
Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, dla poszczególnych rodzajów odpadów czas, po upływie którego wytwarzający odpady nie ponosi opłat za czas ich składowania.

W przypadku składowania odpadów przez niepełny rok kalendarzowy opłatę za czas składowania uiszcza się w wysokości 1/12 opłaty ustalonej przy zastosowaniu stawki rocznej określonej na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 za każdy pełny miesiąc kalendarzowy.

Jeżeli odpady ulegają zmieszaniu w procesach technologicznych w miejscu ich powstania lub przy usuwaniu na składowisko, w czasie transportu lub w wyniku nieselektywnego gromadzenia, za podstawę obliczenia opłaty przyjmuje się stawkę opłaty za ten rodzaj odpadów, za który stawka opłat jest najwyższa.

1. 44
W razie niedopełnienia przez wytwarzającego odpady obowiązku uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 27, marszałek województwa wydaje decyzję, w której określa jej wysokość.
2. 45
W razie niedopełnienia przez wytwarzającego odpady obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 29, lub złożenia informacji nierzetelnej, marszałek województwa, w drodze decyzji, określa wysokość opłaty na podstawie ustaleń dokonanych we własnym zakresie, stosując stawki opłat powiększone o 100%.
3.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, za termin płatności uważa się dzień, w którym zgodnie z art. 27 ust. 1 powinna nastąpić wpłata.
4. 46
W przypadkach gdy wytwarzający odpady buduje lub utrzymuje obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, jest wojewoda.
1.
W razie nieterminowego uiszczenia opłaty pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości odsetek pobieranych za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych.
2.
Opłaty nie uiszczone w terminie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3.
Koszty postępowania egzekucyjnego, o którym mowa w ust. 2, są egzekwowane w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
1.
Kwoty nadpłaconych i nienależnie uiszczonych opłat (nadpłaty) podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet bieżących i zaległych opłat, a w razie braku takich obowiązków - podlegają zaliczeniu na poczet przyszłych opłat, chyba że wytwarzający odpady zgłosi wniosek o ich zwrot.
2.
Wymierzone, a nie pobrane opłaty nie są objęte postępowaniem układowym.

Obowiązek uiszczenia opłaty ulega przedawnieniu z upływem 5 lat - licząc od końca roku, w którym upłynął termin uiszczenia opłaty.

1. 47
Za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nie wyznaczonym lub niezgodnie z wymaganiami określonymi decyzją właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza karę pieniężną wytwarzającemu odpady, odbiorcy odpadów lub innej jednostce organizacyjnej w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska.
2. 48
Kary pieniężne ukarany wnosi na rachunek dystrybucyjny urzędu marszałkowskiego, właściwego ze względu na miejsce składowania odpadów.
3.
Karę pieniężną wymierza się w zależności od rodzaju i ilości odpadów.
4.
Za każdą rozpoczętą tonę odpadów składowanych w miejscu lub w sposób określony w ust. 1 wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza karę pieniężną w wysokości 0,05 jednostkowej stawki opłaty jednorazowej za każdą dobę składowania.
5.
Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 3, wojewódzki inspektor ochrony środowiska zwiększa o 100% w razie wyrzucenia bądź wylania odpadów:
1)
do wód powierzchniowych, podziemnych morskich wód wewnętrznych lub morza terytorialnego,
2)
nad brzegami zbiorników wodnych, a zwłaszcza w strefach ochronnych ujęć wód, na terenach wypływu wód z warstw wodonośnych,
3)
na terenach parków narodowych i rezerwatów przyrody,
4)
na terenach leśnych albo uzdrowiskowych lub na terenach przeznaczonych na cele turystyczno-wypoczynkowe.
6. 49
Karę pieniężną wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza za każdą dobę od dnia stwierdzenia składowania odpadów w miejscu lub w sposób określony w ust. 1 do dnia zlikwidowania stwierdzonego naruszenia wymagań ochrony środowiska przez ukaranego.
7.
Łączną karę pieniężną za cały okres trwania stwierdzonego naruszenia wymagań ochrony środowiska wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza po zlikwidowaniu tego naruszenia oraz gdy decyzja określająca dobowy wymiar kary pieniężnej stanie się ostateczna.
8.
Jeżeli do dnia 31 grudnia danego roku naruszenie wymagań ochrony środowiska nie zostało usunięte, łączną karę pieniężną wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza za okres do dnia 31 grudnia tego roku, natomiast od dnia 1 stycznia następnego roku dobowy wymiar kary pieniężnej stanowi podstawę do wymierzania następnej łącznej kary pieniężnej.
9. 50
W razie kolejnego składowania odpadów przez tego samego ukaranego w miejscu lub w sposób określony w ust. 1, wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, wojewódzki inspektor ochrony środowiska zwiększa o 100%.
10.
Wymierzone łączne kary pieniężne, nie uiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
11.
Koszty postępowania egzekucyjnego, o którym mowa w ust. 10, są egzekwowane w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
12.
Wymierzone, a nie pobrane łączne kary pieniężne nie są objęte postępowaniem układowym.
13. 51
Kary pieniężne obciążają zysk lub powiększają stratę ukaranego po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
1.
Nie można wydać decyzji w sprawie wymierzenia kary pieniężnej, jeżeli od dnia, w którym stwierdzono przyczynę jej wymierzenia, upłynęło 5 lat.
2.
Wymierzonej łącznej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja ustalająca jej wysokość stała się ostateczna, lub w razie odroczenia terminu płatności tej kary - po upływie 5 lat od upływu okresu odroczenia.
3.
W razie rozłożenia łącznej kary pieniężnej na raty, bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, rozpoczyna się od dnia płatności ostatniej raty.
1.
Termin płatności łącznej kary pieniężnej wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja w sprawie jej wymierzenia stała się ostateczna.
2.
W razie nieterminowego uiszczenia łącznej kary pieniężnej pobierane są odsetki za zwłokę, w wysokości odsetek pobieranych za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych.
1. 52
Termin płatności wymierzonej łącznej kary pieniężnej, na wniosek ukaranego, może być odroczony lub łączna kara pieniężna może być rozłożona na raty, na okres nie dłuższy niż 5 lat.
2. 53
Decyzja o odroczeniu terminu płatności łącznej kary pieniężnej może być podjęta w razie stwierdzenia, że ukarany realizuje przedsięwzięcia, których wykonanie, w okresie nie dłuższym niż 5 lat, zapewni usunięcie przyczyn wymierzenia kary pieniężnej.
3.
Decyzja o rozłożeniu łącznej kary pieniężnej na raty może być podjęta w razie stwierdzenia, że uiszczenie w całości wymierzonej łącznej kary pieniężnej w terminie określonym w art. 39 ust. 1 znacznie ograniczy lub uniemożliwi prowadzenie przedsięwzięć, których wykonanie ma zapewnić usunięcie przyczyny wymierzenia tej kary.
4.
Decyzje w sprawach określonych w ust. 2 i 3 podejmuje wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
5.
Wniosek o odroczenie terminu płatności lub rozłożenie łącznej kary pieniężnej na raty może być zgłoszony w ciągu 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu tej kary stała się ostateczna.
6.
Łączną karę pieniężną, której termin płatności został odroczony, podwyższa się o 100% i o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług w okresie odroczenia, ogłaszany w obwieszczeniu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski", i pobiera się niezwłocznie po terminie odroczenia, jeżeli przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 2, nie zostały w tym terminie wykonane.
7.
Kara, o której mowa w ust. 6, jest umarzana w całości, pod warunkiem że zostały terminowo wykonane przedsięwzięcia będące podstawą odroczenia płatności łącznej kary pieniężnej i zostały usunięte przyczyny wymierzenia tej kary.
1.
Wpływy z tytułu opłat, o których mowa w art. 26, oraz z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w art. 37, stanowią dochody Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkich i gminnych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.
2.
Zasady podziału wpływów między fundusze, o których mowa w ust. 1, oraz ich przeznaczania na określone cele regulują przepisy o ochronie i kształtowaniu środowiska.
39 Art. 27 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.
40 Art. 27 ust. 2 zmieniony przez art. 131 pkt 9 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.
41 Art. 29 zmieniony przez art. 131 pkt 10 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.
42 Art. 29 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.
43 Art. 29 ust. 2 zmieniony przez art. 43 pkt 1 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U.00.12.136) z dniem 23 lutego 2000 r.
44 Art. 33 ust. 1:

- zmieniony przez art. 131 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

45 Art. 33 ust. 2:

- zmieniony przez art. 131 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

46 Art. 33 ust. 4 dodany przez art. 131 pkt 11 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.
47 Art. 37 ust. 1:

- zmieniony przez art. 43 pkt 2 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U.00.12.136) z dniem 23 lutego 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. a) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

48 Art. 37 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. b) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.
49 Art. 37 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. c) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.
50 Art. 37 ust. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. d) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.
51 Art. 37 ust. 13 zmieniony przez art. 1 pkt 19 lit. e) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.
52 Art. 40 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. a) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.
53 Art. 40 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. b) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.