§ 9. - Odbywanie w roku 1938 służby pracy na podstawie art. 79 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.38.323

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1938 r.

§  9.

(1) Niestawienie się do służby pracy może być usprawiedliwione obłożną chorobą wezwanego.

(2) W razie niemożności stawienia się z powodu obłożnej choroby do służby pracy poborowy zawiadamia o tym powiatowego komendanta uzupełnień, dołączając do zawiadomienia otrzymaną kartę powołania oraz świadectwo lekarskie, stwierdzające obłożną chorobę i niemożność stawienia się.

(3) Świadectwo lekarskie powinno być wystawione przez lekarza urzędowego; w razie niemożności uzyskania takiego świadectwa należy przedstawić świadectwo lekarza prywatnego. Koszty świadectwa lekarskiego ponosi poborowy.

(4) W świadectwie lekarskim należy stwierdzić:

a) że powołany jest obłożnie chory (z dokładnym podaniem rodzaju choroby);

b) że stwierdzona obłożna chorobą czyni poborowego niezdolnym do stawienia się do służby pracy;

c) przypuszczalny czas trwania obłożnej choroby.