Część 1 - OCZYSZCZANIE SPIRYTUSU - Oczyszczanie i magazynowanie spirytusu.
Dz.U.1925.132.946
Akt utracił mocCZĘŚĆ I.
OCZYSZCZANIE SPIRYTUSU
OCZYSZCZANIE SPIRYTUSU
Przedsiębiorstwa, zajmujące się oczyszczaniem spirytusu sposobem destylacji z ewentualnem zastosowaniem filtracji, noszą nazwę rektyfikacyj. Rektyfikacje dzielą się na:
1. Oddziały raktyfikacyjne gorzelni i innych przedsiębiorstw, oczyszczających spirytus tylko własnego wyrobów lub też dla wyłącznego przerobu we własnem przedsiębiorstwie na inne produkty, na przykład wódki gatunkowe eter i t. p.
2. Przedsiębiorstwa samoistne oczyszczające spirytus surowy-(surówkę), powierzany im lub nabyty ido oczyszczania.
Oddziały rektyfikacyjne gorzelni podlegają przepisem zawartym w §§ 79-80 rozporządzenia Ministra Skarbu z dn. 3 sierpnia 1925 r. o urządzeniu i kontroli gorzelni (Dz. U. R. P. Nr. 84 poz. 579), takież oddziały przy fabrykach wódek podlegają przepisom zawartym w § 17 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 12 marca 1925 r. o wyrobie i sprzedaży wódek nie monopolowych (Dz. U. R. P. Nr. 28 poz. 201).
Oddziały rektyfikacyjne przy innych przedsiębiorstwach podlegają przepisom specjalnie dla nich ustalonym przez Ministra Skarbu.
Rektyfikacje samoistne mogą oczyszczać spirytus bądź monopolowy, bądź też niemonopolowy, nieprzeznaczony dla monopolu państwowego. Zabrania się jednoczesnego łącznego oczyszczania spirytusu monopolowego i niemonopolowego. Minister Skarbu może zezwolić na wyjątki od tego na warunkach przez siebie ustalanych.
Stosunek rektyfikacji samoistnych oraz oddziałów rektyfikacyjnych, oczyszczających spirytus monopolowy, do D. P. M. S. normują umowy zawarte przez powyższe przedsiębiorstwa z D. P. M. S., o ile one dotyczą stosunków z zakresu prawa prywatnego.
Na budowę nowej rektyfikacji udziela zezwolenia Minister Skarbu. Bez takowego zezwolenia urządzenie rektyfikacji oraz oddziałów rektyfikacyjnych jest zakazane.
Przy uruchomieniu rektyfikacji stosuje się odpowiednie przepisy zawarte w §§ 19, 26, 29 i 31 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 3 sierpnia 1925 r. o urządzeniu i kontroli gorzelni.
Sala aparatowa winna być oddzielona od innych lokali rektyfikacji i odpowiadać warunkom wyszczególnionym w § 19 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 3 sierpnia 1925 r. o urządzeniu i kontroli gorzelni oraz § 39 rozporządzenia Ministra Skarbu z d. 10 marca 1925 r. w celu wykonania ustawy o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Nr. 31 poz. 218).
Poza aparatami i przyrządami niezbędnemi przy filtracji wyszczególnionemi w protokóle weryfikacyjnym ustawianie nowych aparatów destylacyjnych i filtracyjnych bez zezwolenia władz skarbowych II instancji jest wzbronione. Wszelkie inne aparaty, nie służące do oczyszczania spirytusu, nie mogą być ustawiane w rektyfikacji; istniejące zaś winny być usunięte do 1 kwietnia 1926 r.
Do przyjmowania i do dokładnego obliczania produktów rektyfikacji, otrzymanych z każdego aparatu rektyfikacyjnego, rektyfikacja winna posiadać odpowiednią ilość dokładnie wymierzonych zbiorników, względzie mierników, których pojemność winna być wystarczającą do przyjęcia ilości otrzymanych co najmniej w ciągu 12 godzin.
Do zbierania i dokładnego obliczania fuzli rektyfikacje winny posiadać specjalny metalowy zbiornik przystosowany do urzędowego zabezpieczenia oraz posiadający:
Zabezpieczeniu podlega cały zbiornik i odgałęzienia rury doprowadzającej fuzle do zbiornika.
W każdej samoistnej rektyfikacji musi być stały dozór kontroli skarbowej.
Administracja rektyfikacji obowiązana jest udzielić wyznaczonemu do stałego dozoru organowi kontroli skarbowej mieszkania, odpowiadającego warunkom przewidzianym w § 134 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 3 sierpnia 1925 r. o urządzeniu i kontroli gorzelni.
Do wykonania czynności urzędowych administracja winna dostarczyć lokal, odpowiadający warunkom § 31 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 10 marca 1925 r. w celu wykonania ustawy o monopolu spirytusowym.
Organ kontroli skarbowej wyznaczony do stałego dozoru obowiązany jest kontrolować bez mieszania się w sprawy czysto gospodarcze wszelkie czynności, związane z oczyszczaniem, oraz przyjęciem do oczyszczania i zlewaniem spirytusu i produktów rektyfikacji, odpędzonych w dziale rektyfikacyjnym do magazynu; sprawdzać całość zabezpieczeń urzędowych, gdzie takowe są zastosowane, sprawdzać jakość otrzymywanego spirytusu i produktów rektyfikacji; być obecnym przy wszelkich czynnościach urzędowych, przeprowadzanych przez władze przełożone; składać w przepisanym terminie sprawozdania, tyczące się oczyszczania spirytusu, wymagane przez władze skarbowe i D. P. M. S.; stwierdzać wiarogodność odpisów ksiąg i raportów.
Przedsiębiorca obowiązany jest na 48 godzin przed rozpoczęciem oczyszczania spirytusu wnieść do właściwego inspektora kontroli skarbowej oznajmienie oddzielne dla oczyszczania spirytusu monopolowego i oddzielne dla oczyszczania spirytusu niemonopolowego, w dwóch egzemplarzach (wzór Nr. 6).
W oznajmieniu ma być wymieniony czasokres oczyszczania, ilość spirytusu wziętego do oczyszczania i odpowiedzialność za zachowanie przepisów skarbowych i fabrycznych na czas trwania robót, związanych z oczyszczaniem spirytusu.
Inspektor kontroli skarbowej zwraca jeden egzemplarz oznajmienia przedsiębiorcy, stwierdzając swoim podpisem, że nie znajduje przeszkód do rozpoczęcia ruchu, drugi zaś egzemplarz odsyła do właściwego urzędu akcyz i monopolów do przedstawienia izbie skarbowej. Bez zatwierdzenia oznajmienia przez inspektora kontroli skarbowej ruchu rektyfikacji rozpoczynać nie wolno.
W razie nieprzewidzianej przerwy w pracy, związanej z oczyszczaniem spirytusu przed ukończeniem terminu oznajmienia, przedsiębiorca winien niezwłocznie zawiadomić o tem właściwego inspektora kontroli skarbowej z wyjaśnieniem przyczyn przerwy w pracy i przypuszczalnego terminu wznowienia. Wszelkie przerwy w pracy winny być stwierdzane przez inspektora kontroli skarbowej na oznajmieniu.
Urzędnik kontroli skarbowej przydzielony do stałego dozoru winien śledzić, by przedsiębiorca ściśle przestrzegał warunków wymienionych w oznajmieniu, oraz, w razie oczyszczania spirytusu monopolowego, warunków wymienionych w umowie rektyfikacyjnej, zawartej ad hoc z D. P. M. S.
Fuzle stanowią końcowe produkty rektyfikacji. Wody fuzlowe mogą być użyte do powtórnej rektyfikacji lub winny być zniszczone. Zniszczenia dokonywa się (w obecności 2-ch urzędników kontroli skarbowej), z których jeden winien być inspektorem kontroli skarbowej, przez zlew do kanalizacji, lub innym sposobem, któryby wykluczył zużycie wód fuzlowych. Z Każdej zniszczonej ilości wód fuzlowych zachowuje się próbę, którą pozostawia się w rektyfikacji w ciągu 6 miesięcy w stanie zabezpieczonym pieczęcią inspektora. Butelkę z próbą należy zaopatrzyć w etykietę z oznaczeniem mocy i daty zniszczenia. O zniszczeniu sporządza się protokół (wzór Nr. 7) w 2 egzemplarzach, z których jeden włącza się do akt rektyfikacji, drugi zaś w drodze służbowej przedstawia się izbie skarbowej. Opróżnianie fuzlownika dla wydzielenia olei fuzlowych i zniszczenia, ewentualnie wzięcia do powtórnej rektyfikacji, wód fuzlowych odbywa się w miarę potrzeby na skutek zgłoszenia przedsiębiorcy do właściwego inspektora kontroli skarbowej.
Przemyte oleje fuzlowe niemonopolowe winny odpowiadać następującym warunkom: